عمليات عاشورای 4 در منطقه هورالهويزه (1364ش)

عمليات عاشوراي 4 با هدف انهدام نيروهاي دشمن در منطقه عملياتي غرب درياچه ام النعاج واقع در هورالهويزه توسط سپاه پاسداران و در وسعتي در حدود 110 كيلومتر مربع صورت گرفت. در اين عمليات 64 پايگاه و 7 آبراه در غرب درياچه ام النعاج آزاد و بيش از صد فروند قايق بزرگ و كوچك و انواع سلاح‏هاي سنگين و نيمه سنگين و چندين انبار مهمات و... از دشمن منهدم شد. به غنيمت گرفتن 27 فروند قايق، 4 قبضه خمپاره‏انداز، 2 قبضه توپ ضدهوايي و تعداد زيادي سلاح دوشكا و آرپي‏جي هفت از ديگر نتايج اين عمليات بود. در اين عمليات، دشمن بيش از سيصد نفر كشته و زخمي به جاي نهاد، 25 پاسگاه منهدم شد، يك فروند هواپيماي دشمن سقوط كرد و 110 كليومتر مربع از زمين‏هاي منطقه آزاد شد.

امضاي لايحه ساختار جديد دولت از سوي ناصرالدين شاه قاجار(1251 ش)

مشيرالدوله، صدراعظم ناصرالدين شاه، در روزهاي پاياني اولين سال صدارتش، لايحه‏اي به ناصرالدين شاه تسليم و در آن، اصول تشكيلات جديد دولت ايران را پيشنهاد نمود. در مقدمه اين لايحه، به منظور اينكه شاه گمان نكند كه قصد محدود ساختن اختياراتش در بين است، نام يكايك تشكيلات دولت ايران را دربار اعظم خواند و با اين مقدمه، تشكيلات دولت را كه داراي نه وزير و يك صدراعظم بود، با حدود اختيارات صدراعظم و هر يك از وزيران به تفصيل ذكر كرد. وزارت‏خانه‏هاي نه‏گانه عبارت بودند از: وزارت داخله، خارجه، جنگ، ماليه، عدليه، علوم، فوايد عامه، تجارت و زراعت و دربار. وي با تعيين يك وزير براي بررسي امور دربار سلطنت، امور دربار نيز را زيرنظر صدراعظم قرار داد. در اين هيئت دولت، صدراعظم، برجسته‏ترين فرد بود. نكته مهم ديگر مسئووليت وزيران در مقابل صدراعظم و قطع ارتباط مستقيم آنها باشاه است. ناصرالدين شاه، لايحه سپهسالار را پسنديد و با امضاي آن، بدان اعتبار قانوني بخشيد.

وفات حضرت سكينه بنت الحسين(ع) (117 ق)

حضرت سكينه بنت الحسين(ع) از زنان بزرگ اسلام و نواده‏ي امام علي(ع)، در حدود سال 42 هجري قمري در مدينه به دنيا آمد. آن حضرت داراي اخلاقي فاضله، صفاتي حميده، بلاغت، فصاحت و جود و كَرَم بود. آستان بيانش، مرجع ادبا و فضلا و شعراء و ارباب كمال بود و در شعر و ادب مهارت داشت. او همسر عبداللَّه بن حسن(ع) پسر عموي خود بود و از مادري با نام رباب به دنيا آمد. آن حضرت به همراه پدر، عموها و ديگر اعضاي خانواده از مدينه راهي كربلا شد و در نوزده سالگي پدر و بستگان را از دست داد و رنج اسارت كشيد. از آن پس راهي مدينه شد تا سرانجام در 75 سالگي در مدينه وفات يافت.

افتتاح مدرسه‏ي "دارالفنون" به همت اميركبير در زمان "ناصرالدين شاه" (1268 ق)

دارالفنون اولين دانشگاه ايراني به سبك نوين بود كه در زمان پادشاهي ناصرالدين شاه قاجار و به همّت و پشتكار ميرزا تقي خان اميركبير صدراعظمِ بادرايتِ وي داير شد. هدف از ايجاد اين مدرسه، دستيابي به صنايع و علوم جديد در آن عصر بود. فعاليت علمي مدرسه‏ي دارالفنون، در آغاز در رشته‏هاي پياده نظام، سواره نظام و ساير رشته‏هاي نظامي، طبّ و جراحي، معدن‏شناسي و داروسازي بود. مدرسه‏ي دارالفنون در ابتدا با هفت نفر معلم اتريشي و عده‏اي مترجم، كار خود را آغاز كرد. اميرکبير تأکيد زيادي بر عدم به کارگيري اساتيد از روسيه و انگلستان داشت. امّا متأسفانه چنين نشد. شاگرداني كه در آن پذيرفته مي‏شدند از خانواده‏هاي اعيان و اشراف بودند و چهارده تا شانزده سال داشتند. اين مدرسه طي فعاليت خود، 12 دوره فارغ التحصيل داشت كه بسياري از آنان به مقام‏هاي بالايى در كشور دست يافتند. دارالفنون با معلمين اروپايىِ آن، عامل بسيار مؤثري در شناساندنِ تمدن اروپا و فرهنگ جديد مغرب زمين بود. فارغ التحصيلان آن كه ظرف چهل سال از 1100 نفر تجاوز كردند و اغلب از خانواده‏هاي مهم و متنفّذ بودند، در نشر اين فرهنگ كوشيدند و مطالبي كه در آن مدرسه فرا گرفته بودند، در جامعه‏ي خود انتشار دادند. بعدها با تفكيك رشته‏هاي نظامي و طب در دارالفنون و تجديد نظر در نظام آموزشي ايران، اين مركز علمي از قالب يك دانشگاه خارج و به مدرسه مبدل شد. تاسيس اين مدرسه، نقطه‏ي عطفي در تاريخ آموزش در ايران به شمار مي‏رود. اين مدرسه در حالي افتتاح مي‏شد كه باني اصلي آن يعني اميركبير دوران تبعيد در كاشان را سپري مي‏كرد.

آغاز قيام ملي مجارستان بر ضد اتحاد جماهير شوروي (1956م)

با پايان جنگ جهاني دوم، دو قدرت شرق و غربْ جنگ تبليغاتي وسيعي عليه هم به راه انداختند و جنگ سرد را آغاز كردند. در كنار آن، دستگاه‏هاي جاسوسي امريكا و رسانه‏هاي گروهي وابسته به اين كشور، نقش عمده‏اي در دامن زدن به تشنّجات و تحريكات در داخل كشورهاي شرقي اروپا بازي كردند. حاصل چنين تحريكاتي به شورش مخالفان رژيم كمونيستي مجارستان در 23 اكتبر 1956م منجر شد كه خواهان خروج نيروهاي شوروي از مجارستان و روي كار آمدن ايمره ناگي، سياست‏مدار اصلاح طلب و مردمي اين كشور بودند. ناگي پس از به دست‏گيري قدرت، با هدف كمرنگ ساختن نقش مديريت حزب كمونيست بر جامعه مجارستان و رونق اقتصاد آن، به اصلاحات سياسي پرداخت كه با خشم دولت شوروي مواجه گرديد. از اين رو، با درخواست كمونيست‏هاي مجارستان، ارتش سرخ شوروي خاك مجارستان را به تصرف خود درآورد و قيام ملي مردم مجارستان را در چهارم نوامبر آن سال سركوب كرد. پس از سركوب قيام، ايمره ناگي دستگير و مدتي بعد تيرباران شد.