آغاز بازگشت آزادگان سلحشور از بند رژيم بعثي پس از سالها اسارت (1369 ش)
روز 26 مرداد سال 1369، ميهن اسلامي شاهد حضور آزادگان سرافرازي بود كه پس از سالها اسارت در زندانها و اسارتگاههاي مخوفِ رژيم بعث عراق، قدم به خاك پاك ميهن اسلامي خود گذاشتند. در اين ميان ستاد رسيدگي به امور آزادگان كه در 22 مرداد 69 تشكيل شده بود به تبادل انبوه اسرا پرداخت. اين ستاد با مساعدت و همراهي ديگر دستگاهها، تبادل حدود چهل هزار آزاده را با همين تعداد اسير عراقي انجام داد. آزادگان، با ايمان راسخ خود در برابر همه فشارهاي جسمي و روحي دشمنان ايستادند و روابط اجتماعي جامعه كوچك اردوگاهي خود را بر پايه اخلاق حسنه بنا نهادند و از شكنجههاي مزدوران بعث هراسي به خود راه ندادند. آزادگان، صبورتر از سنگ صبور و راضيترين كسان به قضاي الهي بودند. اينان سينههايي فراختر از اقيانوس داشتند كه از همه جا و همه كس بريده و به خدا پيوسته بودند. آزاده ناميده شدند چون از قيد نفس و نفسانيات رهايي يافته بودند.
نزول سوره ي دهر در شأن امام علي(ع)، حضرت زهرا(س) و امام حسن و امام حسين(ع) و روز خانواده
پس از آن كه امام علي(ع) و حضرت زهرا(س) براي برآوردن حاجت خويش، سه روز روزه را نذر كرده بودند و نوبت به اداي آن رسيد، در سه روز متوالي مسكين و يتيم و اسيري به دَرِ خانهي آنها آمد و غذايى طلب كرد. آن بزرگواران نيز غذاي خود را به آنها داده و خود با آب، افطار نمودند. اين خانوادهي كريم در مقابل اين عمل، هيچ جزايي را از افراد نخواستند و اجرِ خود را از خدا طلبيدند. در اين هنگام بود كه وحي بر پيامبر اكرم(ص) نازل شد و سورهي دهر يا انسان در شأن امام علي(ع) و حضرت زهرا(س) نازل گرديد.
پذيرش خلافت توسط امام علي(ع) پس از قتل عثمان در مدينه(35 ق)
پس از شورش مردم و قتل عثمان بن عفان خليفهي سوم در 18 ذيحجهي سال 35 ق، مردم از امام علي(ع) خواستند تا خلافت را بپذيرد. با وجود امتناع ايشان، پافشاري و اصرار مردم باعث شد تا آن حضرت، خلافت را قبول كنند. اما تلاش گستردهي امام براي اجراي عدالت و حقيقت خواهي ايشان در دورهي حكومت، باعث شد كه عدهاي از صاحبان قدرت و ثروت به مخالفت با آن حضرت بپردازند و سه جنگ جمل، صفين و نهروان را به امام، تحميل نمايند.
اوجگيري شورش سياهان "لس آنجلس" در اعتراض به تبعيض نژادی (1965م)
هرچند سياه پوستان امريكا، پس از ورود مهاجرانْ در امريكا حضور داشتند اما همواره مورد ظلم و ستم سفيدپوستان و نژاد پرستان قرار ميگرفتند. با اين حال با توجه به مسائل سياسي و براي بهرهبرداري از شعارهاي دموكراسي و برابري، در سال 1863م اعلاميه آزادي بردگان منتشر شد، اما نود سال بعد، در سال 1953م، تفكيك و جداسازي مدارس سياهان و سفيدپوستان غيرقانوني اعلام گرديد. ولي تمامي اين مسائل در چهارچوب نوشتارها باقي ماند و در مقام عملْ بيشتر مواقع خلاف آن انجام شده است. در اين ميان در حالي كه مقامات عالي رتبه امريكا شعار برابري وعدم تبعيض نسبت به سياهان را سر ميدادند از طرف ديگر، مقامات محلي و ايالتي، همچنان به سختگيري نسبت به آنها دست ميزدند. با گستردهتر شدن اين اقدامات، از اوايل سال 1963م، مبارزه بزرگ حقوق مدني به رهبري مارتين لوتركينگ رهبر سياهان امريكا آغاز شد كه با سركوبي و بازداشت بسياري از سياهان مواجه گرديد. اين اعتراضات در اوت 1965م به اوج خود رسيد تا آنجا كه در لس آنجلس، چندين هزار نقطه به آتش كشيده شد و حدود 200 ميليون دلار خسارت به بار آورد. هرچند پس از اين اعتراضات، قسمتي از تبعيضات عليه سياهپوستان كم شد، اما سياستهاي تبعيض نژادانه سران امريكا در مقام عمل همچنان ادامه دارد.