بازپس‏گيري فاو توسط رژيم بعث عراق (1367 ش)

در فروردين 1367، در زماني كه ايران در آستانه برگزاري انتخابات دوره سوم مجلس شوراي اسلامي و فرارسيدن ماه مبارك رمضان بود و نيروهاي خودي پس از انجام عمليات والفجر 10 در زمستان 1366، به شهرهاي خود بازگشته بودند، ارتش عراق در ساعت 5 بامداد روز 28 فروردين 1367، با اجراي آتش سنگين در سراسر خطوط و عقبه يگان‏هاي خودي در فاو و اجراي حمله شيميايي به صورت گسترده، تهاجم خود را به منطقه استراتژيك فاو آغاز كرد. عراق براي حمله به فاو، 26 ماه زيرسازي‏هاي لازم را به عمل آورده و ضمن انجام تلاش‏هاي گسترده، در انتظار فرصتي مناسب براي حمله به نقطه مهم بود. در جبهه خودي، با وجود آمادگي نيروها، سلاح‏ها و ادوات موجود در خط، بر اثر حجم گسترده آتش دشمن، منهدم و بر اثر حملات شيميايي نيز نيروهاي مسؤول و خدمه يگان‏هاي ادوات، ضد زره و توپخانه، زخمي و شهيد شدند و امكان پشتيباني آتش از نيروهاي درگير در خط، در همان آغاز عمليات از ميان رفت. سرانجام علي رغم فداكاري و جانبازي فراوان رزمندگان اسلام، شهر مهم فاو در عرض 36 ساعت به دست نيروهاي عراقي افتاد و منطقه فاو پس از دو سال و سه ماه، به طور كامل از قواي ايراني تخليه شد. برتري كمّي فوق‏العاده عراق از نظر نيرو و تجهيزات، عدم حضور كافي نيروهاي خودي در منطقه، برنامه‏ريزي دقيق و دراز مدت دشمن براي بازپس‏گيري فاو و جمع‏آوري اطلاعات بسيار دقيق از مواضع استقرار نيروهاي ايران در فاو با كمك ماهواره‏هاي اطلاعاتي آمريكا و منافقين و... از جمله علل اصلي سقوط فاو به شمار مي‏روند.

رحلت علامه "سيد ذي شأن حيدر جوادي" عالم و اصلاح‏گر مسلمان هندي (1379 ش)

علامه سيد ذي شأن حيدر جوادي، يكي از مشهورترين علماي شيعه در هندوستان، در سال 1317 ش (1357 ق) در روستايي از توابع اللَّه آباد هند به دنيا آمد و پس از طي دروس مقدماتي علوم، راهي نجف اشرف گرديد. وي پس از طي سطوح عاليه، در درس خارج فقه و اصول حضرات آيات: سيد محسن حكيم، سيد ابوالقاسم خويي و شهيد سيد محمدباقر صدر شركت جست و پس از اقامت ده ساله و اخذ اجازات متعدد روايي و حسبيه از مراجع نجف، براي انجام خدمات ديني به زادگاهش بازگشت. علامه حيدر جوادي در اللَّه آباد هند به مقابله جدي با تفكر مادي‏گرايي و بدعت وهابيت و تأليف و تدريس و سخنراني پرداخت و با همكاري يكي از عالمان منطقه، به تأسيس سازمان ديني "تنظيم المكاتب" كه سازماني بزرگ و فعال در امور ديني است، دست زد. اين عالم مسلمان در سال 1356 ش به ابوظبي رفت و با بر عهده گرفتن سرپرستي شيعيان اردو زبان و ارشاد و تبليغ دين، ده‏ها نفر از اهل تسنن را به تشيع رهنمون ساخت. علامه حيدر جوادي علاوه بر آن، ده‏ها مسجد، مدرسه، حسينيه، كتابخانه و درمانگاه را در سراسر هندوستان پايه‏گذاري كرد و در سال 1376 ش، با حكم مقام معظم رهبري، حضرت آيت‏اللَّه خامنه‏اي به وكالت ايشان در هند منصوب گرديد. او همچنين علاوه بر تأليف و تصنيف كتب مفيد، موفق شد شبكه جهاني اسلامي را در تلويزيون بمبئي تأسيس نمايد و صداي اسلام را به اقصي نقاط هند برساند. از ايشان علاوه بر يكصد تأليف و پنجاه ترجمه، حدود پانزده هزار نوار صوتي و تصويري و هزاران مقاله بر جاي مانده است. وي به زبان‏هاي عربي، فارسي، اردو و انگليسي نيز مسلط بود. آن مرد بزرگ سرانجام در 28 فروردين 1379 ش برابر با عاشوراي 1421 ق در 62 سالگي دارفاني را وداع گفت و در اللَّه آباد به خاك سپرده شد.

رحلت "ابن شهر آشوب" عالم و محدث بزرگ(588 ق)

محمد بن علي بن شهرآشوب مازندراني معروف به "ابن شهرآشوب" ملقب به "زين‏الدين و رشيدالدين" متكلم، واعظ، اديب و قاضي معروف شيعي مذهب، در مازندران متولد شد. بنا به دلايل مذهبي ناچار به ترك ايران در دوره سلجوقيان شد و به حلب رفت. او از دانشمندترين عالمان زمان خود و مورد قبول و احترام پيروان اهل تسنن نيز بود. ابن شهر آشوب از عالماني چون زمخشري، امام محمد غزالي و خطيب خوارزمي اجازه نقل حديث داشت. پاره‏اي از آثار مهم او عبارتند از: مَعالِم العُلَماء، مناقِب آل‏ابي‏طالب، مُتَشابِهِ القرآن و الاربعين. مقبره‏ي او در "جبل الجوشن" در نزديكي مشهد حسيني قرار دارد.

تولد "ابن حَجَر عسقلاني" فقيه و محدث مسلمان(773 ق)

ابن‏حَجر عسقلاني، فقيه، محدث، مورخ و شاعر مسلمان مصري در قاهره به دنيا آمد. در ده سالگي حافظ قرآن شد و از آن پس طي سفرهاي فراوان، دانش زيادي فرا گرفت. ابن حجر عسقلاني چنان در علم حديث مهارت يافت كه از او به نام حافظ بزرگ حديث ياد كرده‏اند. او از مؤلفان پر كار جهان اسلام به شمار مي‏رود به گونه‏اي كه تعداد آثار او بيش از يكصد و پنجاه جلد مي‏باشد. از تاليفات ابن حجر كه بيشتر در علم حديث و تاريخ است مي‏توان به لِسان الميزان و نيز فَتحُ الباري اشاره كرد. وي در سال 852 ق در 79 سالگي درگذشت.

آغاز تهاجم ترك‏هاي عثماني عليه امپراتوري روم شرقي (1453م)

امپراتوري روم شرقي يا بيزانس با تقسيم امپراتوري روم باستان در اواخر قرن چهارم ميلادي شكل گرفت. حدود جغرافيايى اين امپراتوري متغير بوده اما مي‏توان شبه جزيره بالكان و آسياي صغير را قسمت عمده آن دانست. اين امپراتوري در مدت عمر هزار ساله‏اش با مهاجمين خارجي مانند بلغارها، اسلاوها، ترك‏ها، اعراب و ايرانيان مواجه بوده است. اولين امپراتور بيزانس در سال 395م به سلطنت رسيد و پس از وي حدود 80 نفر در اين مسند قرار گرفتند. در قرون پاياني، اين امپراتوري با تهاجم ترك‏هاي عثماني مواجه بود اما همچنان به مقاومت خود ادامه مي‏داد و اگرچه از دولت‏هاي اروپايى كمك طلبيد اما اين درخواست كمك، بي‏پاسخ ماند. سرانجام در دوره كُنسْتانْتين يازدهم، شهر قسطنطنيه توسط سلطان محمد فاتح پادشاه عثماني و ارتش وي تصرف گرديد. سلطانِ عثماني كه دو سال قبل از آن به حكومت رسيده بود با تدارك لشكري عظيم و نيز تهيه تجهيزات جنگي و از جمله توپ‏هايي با گلوله نيم تني، در 16 آوريل 1453م حمله خود را آغاز نمود و در روز 29 مه آن سال تهاجم نهايي را عملي نمود. در جريان اين حمله امپراتور روم كشته شد و شهر به تصرف ترك‏ها درآمد و امپراتوري روم شرقي سقوط نمود. تاريخ نگاران اين مقطع را آغاز "عصر جديد" مي‏دانند.