انفجار بمب در مراسم نماز جمعه تهران توسط منافين كوردل (1363ش)

در زماني كه رژيم بعث، مردم را از رفتن به نماز جمعه بر حذر مي‏داشت و به بمباران و موشك باران نماز جمعه تهديد مي‏كرد، منافقان نيز بيكار ننشسته و با يك طرح از قبل تعيين شده و هماهنگ با رژيم عراق، نماز جمعه تهران را در 24 اسفند 63 به خاك و خون كشيدند. در اين جنايت 14 نفر شهيد و 88 نفر مجروح شدند. مقام معظم رهبري حضرت آيت‏اللَّه خامنه‏اي كه در آن زمان در مقام رياست جمهوري و امامت جمعه تهران در حال ايراد خطبه‏هاي نماز بودند، پس از انفجار بمب، با صلابت و بدون هيچ گونه تزلزلي به خطبه‏هايش ادامه دادند و اين امر موجب تقويت روحيه ضداستكباري نمازگزاران و امت شهيد پرور ايران گرديد.

تصويب ماده واحده ملي شدن صنعت نفت در مجلس شوراي ملي (1329ش)
تصويب ملي شدن نفت ايران مرهون تلاش‏هاي پي‏گير برخي از اشخاص مذهبي و سياسي كشور، از جمله آيت‏اللَّه كاشاني و جمعيت فداييان اسلام و قيام ملت مسلمان ايران است. اعدام انقلابي رزم‏آرا، نخست‏وزير كه با ملي شدن نفت به شدت مخالفت مي‏نمود، به اين حركت مردمي شتاب فزاينده‏اي بخشيد. تا اينكه مجلس شوراي ملي در 24 اسفند و مجلس سنا در 29 اسفند 1329ش ماده واحده ملي شدن صنعت نفت ايران را به تصويب رساندند.

وقوع غزوه‏ي "تبوك" بين مسلمانان و لشگر روم(9 ق)

غزوه‏ي تبوك از آخرين غزوات پيامبر اسلام(ص) به شمار مي‏رود. سبب وقوع غزوه‏ي تبوك آن بود كه كاروان تجاري شام به پيامبر اسلام خبر داد كه سلطان روم لشگري مجهز كرده و عازم مدينه است. از اينرو رسول خدا فرمان داد مسلمانان از دور و نزديك آماده‏ي جنگ شوند. علي‏رغم دوري راه، فصل گرما، دوره‏ي برداشت محصول و سختي مسير، اكثر مسلمانان، خود را جهت جنگ آماده كردند. در اين ميان گروهي از منافقين مدينه به بهانه‏هايى در اين غزوه شركت نكردند و ديگران را نيز از رفتن منع مي‏نمودند. لذا چون پيامبر از نيّت سوء آنان آگاه شد، علي(ع) را به جاي خويش در مدينه گماشت و رهسپار تبوك گشت. سرانجام لشگر سي هزار نفري اسلام به محل جنگ رسيدند ولي از سپاه روم اثري نيافتند. در اين غزوه هرچند جنگي رخ نداد ولي شوكت اسلام، فداكاري مسلمين و آمادگي آنها در برابر كفر به نمايش درآمد. همچنين به اين جنگ، غزوي "فاضِحِه" (به معني رسوا كننده) نيز گفته مي‏شود زيرا جمعي منافقِ مسلمان نما در اين سفر رسوا شدند.

تولد "آلبرْتْ انيشتَين" دانشمند بزرگ فيزيك نظري و رياضي (1879م)

آلبرت انيشتين، به عنوان يكي از بزرگ‏ترين متفكران و فيزيك‏دان‏ان تمام اعصار جهان، در 14 مارس 1879م در خانواده‏اي يهودي در شهر اولْمْ در ايالت ورتِمْبِرْگ آلمان به دنيا آمد. وي تحصيلات خود را در آلمان و سوئيس ادامه داد، هرچند از لحاظ يادگيري به جز در رشته رياضي، دچار مشكل بود. انيشتين در سال 1901م عضو اداره ثبت اختراعات شد و تابعيت سوئيس را پذيرفت. سال 1905م براي انيشتين، سال آغاز ثمردهي مطالعات اوست. وي در اين سال چندين مقاله در رشته فيزيك ارائه داد كه هر عنوان از آن در علم فيزيك، پايه‏گذار شيوه جديدي شدند. انيشتين در سال 1905م تئوري خود را در نسبيت نوشت و پس از اينكه تئوري‏هاي او در عمل ثابت شد و به چاپ رسيد، شهرتش در عالم پيچيد. او كوشيد اين مسئله را به اثبات برساند كه تشعشع نور از هر سو يكسان است گرچه در نظر، جز اين مي‏نمايد. هيچ نقطه واحدي را نبايد صفر انگاشت، چون سنجشِ حركت به نظرِ بيننده وابسته است. زمان نيز نسبي است چون آن هم برحسب استنباط بيننده فرق مي‏كند. او نتايج فرضيه‏هاي خود را در محاسبه قوه جاذبه و نجوم به كاربرد تا آنجا كه بيش از نيوتن به تحقيقات اين رشته كمك كرد. با به قدرت رسيدن نازي‏ها در آلمان، انيشتين راهي امريكا شد و تابعيت آن كشور را پذيرفت و به تدريس در دانشگاه‏هاي آن پرداخت. هرچند كه در سال 1921م به پاس دست‏آوردهايش در فيزيك نظري موفق به كسب جايزه فيزيك نوبل شده بود ولي اموال و خانه‏اش توسط حزب نازي مصادره گرديد. انيشتين در ماه اوت 1939م، ضمن نامه‏اي به رئيس جمهور وقت امريكا، او را از پيشرفت‏هاي آلمان در شكافتن هسته اتم آگاه نمود و اين باعث شد تا انجام تحقيقات در زمينه شكافت هسته اتم تصويب شود. نتيجه اين اقدام، استفاده عملي از انرژي هسته‏اي در بمب هسته‏اي بود كه در جريان جنگ جهاني دوم، جان هزاران نفر را در هيروشيما و ناكازاكي گرفت. انيشتين از اين واقعه بسيار ناراحت شد چرا كه آرزو داشت نيروي هسته‏اي در راه بهبود زندگي بشر به كار افتد. اما برخلاف نظرش اين آرزو هرگز به حقيقت نپيوست. با اين حال، انيشتين تا آخرين روزهاي حيات از يادآوري اين حادثه رنج مي‏برد و خود را سرزنش مي‏كرد. آلبرت انيشتين سرانجام در 18 آوريل 1955م در 76 سالگي در امريكا ديده از جهان فروبست.

درگذشت "كارل ماركس" نظريه ‏پرداز اقتصاددان مشهور آلماني (1883م)

كارْلْ مارْكْسْ اقتصاددان آلماني و بنيان‏گذار مكتب ماركسيسم، سوسياليسم و كمونيسم علمي در 5 مه 1818م در خانواده‏اي يهودي در آلمان به دنيا آمد. وي پس از پايان تحصيل در دانشگاه شهر "بن"، ابتدا به روزنامه‏نگاري پرداخت و سپس به مطالعه فلسفه و اقتصاد سرگرم شد و افكار و عقايد تازه خود را انتشار داد. ماركس سه مبناي كمونيسم شامل فلسفه ماترياليسم ديالكتيك، اقتصاد و جامعه‏شناسي را مدون ساخت و بر اثر مطالعه در تاريخ تحول جامعه‏ها، اجتماعات بشري را به شش دوره اجتماع اشتراكي اوّليه، بردگي، فئوداليته، سرمايه‏داري و سوسياليسم و كمونيسم تقسيم كرد. مرام و مكتب ماركس و پيروانش را كه عبارت از سوسياليسم و كمونيسم علمي است، ماركسيسم مي‏نامند. فلسفه ماركسيسمِ ماركس براساس ماترياليسم استوار گرديده است كه در آن، كليه تحولات اقتصادي و حتي تاريخي را معلول عوامل مادي مي‏داند. ماركس با تمركز سرمايه در دست عده‏اي معدود مخالف است و رژيم سرمايه‏داري را محكوم به زوال مي‏داند. در اين نظام، راه تامين يك سيستم عادلانه، استقرار رژيم تعاوني در اقتصاد و بالا بردن ارزش كار وجانشين ساختن كار به جاي سرمايه عنوان گرديده است. سوسياليسم علمي ماركس در نيمه دوم قرن نوزدهم و اوايل قرن بيستم، طرفداران فراواني پيدا كرد و در كنگره عمومي بين‏الملل دوم شامل احزاب سوسياليست جهان در سال 1907، اكثريت با طرفداران ماركس بود. بر اين اساس بود كه نظام اتحاد جماهير شوروي بر پايه افكار و عقايد ماركس شكل گرفت و ده‏ها سال با ديكتاتوري، نظام كارگري را ديكته مي‏كرد. اما با فروپاشي اين نظامِ به اصطلاح ضد سرمايه‏داري در اوايل دهه 1990م، نادرستي افكار و پيش‏بيني‏هاي ماركس روشن شد و بطلان برداشت‏هاي ماركس از تاريخ، اجتماع و انسان را ثابت كرد. كارل ماركس سرانجام در چهاردهم مارس 1883م در 65 سالگي درگذشت.

آغاز نبرد "دين بين فو" بين انقلابيون ويتنام و استعمارگران فرانسوي (1954م)

منطقه هندوچين كه از نيمه دوم قرن نوزدهم به تصرف نيروهاي استعمارگر فرانسوي درآمده بود، طي سال‏هاي طولاني تا پس از جنگ جهاني دوم، به صحنه مبارزات مسلحانه مردمي عليه استعمارگران بيگانه تبديل شد. پس از جنگ جهاني دوم، اگرچه شرايط براي حضور نظامي آماده نبود، اما نيروهاي اشغال‏گر فرانسوي، بر ادامه حضور خود در منطقه پاي مي‏فشردند. در اين ميان درگيري‏هايى بين نيروهاي مقاومت مردمي در قالب گروه‏هاي چريكي ويتْ‏مين به رهبري هوشي‏مينه با فرانسويان روي داد كه بزرگ‏ترين آن نبرد دين‏بين فو در تاريخ 14 مارس 1954م بود. در اين جنگ، نيروهاي چريكي ويت مين كه براي استقلال ويتنام مي‏جنگيدند، با ارتش استعماري فرانسه كه در دژِ به ظاهر تسخيرناپذير دين بين فو سنگر گرفته بود، درگير شدند و سرانجام در روز هفتم ماه مه همان سال، با تسليم شدن ژنرال "دوكاسْپِري" فرمانده فرانسوي دژ دين بين‏فو و پيروزي ويت مين‏ها، جنگ تمام شد. در جريان اين جنگ شش هزار فرانسوي كشته و ده‏ها هزار نفر ديگر نيز اسير شدند. در نهايت، قرار بر اين شد كه مذاكرات صلح صورت گيرد. در نهايت در بيستم ژوئيه 1954م قرارداد صلح ژنو امضا شد كه به موجب آن، دولت فرانسه از كليه منافع خود در سرزمين ويتنام چشم پوشيد. با شكست خفت‏بار نظاميان فرانسوي و نيرنگ آنان، اين كشور به دو منطقه شمالي و جنوبي تقسيم شد و زمينه دخالت نظامي امريكا و وقوع جنگ بزرگ ويتنام فراهم گرديد.