رحلت عالم رباني "آخوند ملامحمد حسين فشاركي" (1313 ش)

آخوند ملا محمد حسين بن محمد جعفر فشاركي در سال 1228 ش (1266 ق) در اصفهان به دنيا آمد و مقدمات علوم را در آن شهر پشت سرگذاشت. وي سپس براي تكميل تحصيلات خود عازم نجف اشرف گرديد و در محضر استادان نامداري همچون: ميرزا حبيب اللَّه رشتي، شيخ زين‏العابدين مازندراني و ميرزا محمد حسن شيرازي زانوي ادب زد. آخوند ملامحمد حسين فشاركي پس از كسب مدارج عالي و اجتهاد، به اصفهان بازگشت و به تدريس و تاليف و ارشاد مردم پرداخت. اين عالم رباني در فقه و اصول تبحر داشت و محضرش، مركز فضلا و اهل دانش بود. همچنين تقوا و زهد ايشان شهره خاص و عام بود و مردم اصفهان، مسائل خودرا از ايشان استفتاء مي‏نمودند تا اين‏كه در اواخر عمر به مرجعيت تامه دست يافت. از ايشان تاليفاتي بر جاي مانده كه حاشيه رسائل و حاشيه طهارت شيخ انصاري از آن جمله‏اند. آخوند فشاركي سرانجام در 23 بهمن 1313 ش برابر با 8 ذي‏قعده 1353 ق در 85 سالگي درگذشت و در تخت فولاد اصفهان مدفون شد.

آغاز به كار رسمي دولت موقت انقلاب (1357 ش)

دولت موقت ایران در سال ۱۳۵۷ که با نام دولت موقت انقلاب هم شناخته میشود، دولتی در ایران بود که پس از انقلاب از سال ۱۳۵۷ و به منظور رسیدگی به اوضاع به فرمان امام خمینی (ره) تشکیل شد و تا ۱۳۵۸، پیش از اعلام استعفای مهدی بازرگان به مدت ۹ ماه (به طور دقیق ۲۷۵ روز) بر سر کار بود.

تشكيل "كميته انقلاب اسلامي ايران" به فرمان امام (1357ش)

با وجود سقوط رژيم شاه و پيروزي انقلاب شكوهمند اسلامي، نيروهاي مردمي، همچنان درگير نبرد براي درهم شكستن مقاومت آخرين بقاياي اين رژيم وابسته بودند. همچنين گروهي ديگر از مردم، پاسداري و حفاظت از مراكز مهم و حساس را در شهرها به عهده گرفتند. از اين رو وجود سازماني منظم و متشكل براي به عهده گرفتن اين مسؤوليت و نيز مبارزه با عناصر وابسته به رژيم شاه، ضروري به نظر مي‏رسيد. به همين جهت يك روز پس از پيروزي انقلاب شكوهمند اسلامي، به فرمان حضرت امام خميني(ره)، كميته انقلاب اسلامي براي كنترل اوضاع و برقراري نظم و امنيت، تشكيل شد. از آن پس، اين نهاد انقلابي به اداره و انتظام امور و حراست از انقلاب اسلامي و حفاظت از جان و مال و ناموس مردم كمر بست. همچنين به فرمان حضرت امام، سلاح‏هايي كه در دست مردم بود توسط اين نهاد جمع آوري شد. از اَهَمّ وظايف كميته انقلاب اسلامي مي‏توان به: مقابله با توطئه‏هاي بيگانگان؛ دستگيري وابستگان رژيم پهلوي؛ جلوگيري از قاچاق اسلحه، توقيف اموال مفسدان و فراريان رژيم پهلوي، انتظامات و حفظ امنيت شهرها، روستاها و مرزها؛ مبارزه با فساد و بي‏بند وباري؛ حراست از اماكن مهم؛ مقابله با منافقان و خرابكاران و... اشاره كرد. سرانجام در سال 1369، بنا به ضرورت‏هاي تشخيص داده شده و با تصويب مجلس شوراي اسلامي، اين نهاد انقلابي با شهرباني و ژاندارمري ادغام شد ونيروي انتظامي واحدي با نام نيروي انتظامي جمهوري اسلامي ايران شكل گرفت.

به سلطنت رسيدن "طغرل بيك" اولين پادشاه سلسله‏ي سلجوقيان در نيشابور(429 ق)

سلجوقيان كه نَسَب ايشان به سلجوق بن دَقّاق مي‏رسد، طايفه‏اي از تركمانان غَز بودند كه در روزگار سامانيان، در دشت‏هاي خوارزم و سواحل درياي خزر سكونت داشتند. در حدود سال 416 ق، تركمانان سلجوقي در ماوراءالنهر سر به عصيان برداشتند ولي از محمود غزنوي شكست خورده، تار و مار شدند. پس از مرگ سلطان محمود غزنوي، در سال 426 ق، قريب ده هزار تن از جنگاوران سلجوقي به سركردگي طغرل بيك وديگران از ماوراءالنهر به حدود خراسان آمدند و با سلطان مسعود غزنوي درگير شدند. اين جنگ و جنگ‏هاي بعدي به ضعف و شكست مسعود غزنوي انجاميد. سرانجام طغرل بيك در سال 429 ق به نيشابور آمد و بر تخت سلطنت نشست.

امضاي قرارداد سياسي "عَكّا" در جريان جنگ‏هاي صليبي(587 ق)

در جريان جنگ‏هاي صليبي بين مسلمانان و جنگجويان مسيحي، قراداد سياسي "عَكّا" براي تسليم شهر "عَكّا"به مسيحيان و استرداد سه هزار اسير مسلمان، بين مسلمانان و مسيحيان به امضا رسيد. ولي مسيحيان، اسيرانِ مسلمان را كشته و دوباره جنگ‏هاي صليبي آغاز شد كه با شكست مسيحيان پايان يافت. شهر عَكّا در سال پانزدهم هجري توسط مسلمانان فتح شده بود اما در سال 497 ق به تسخير فرنگي‏ها درآمد. اين شهر در سال 583 ق توسط صلاح‏الدين ايوبي از صليبيون باز پس گرفته شد ولي در سال 587 ق باز هم به چنگ فرنگي‏ها افتاد و تاكنون در دست آنان باقي مانده است.

انقراض پادشاهي چين و استقرار نظام جمهوري در اين كشور (1912م)

در فاصله سال‏هاي 1907 تا 1911م، پنج شورش عليه خاندان سلطنتي منچو در چين صورت گرفت كه همه آنها، كم و بيش از انديشه‏هاي انقلابيِ سون‏ياتْ‏سنْ مبارز جمهوري‏خواه چيني سرچشمه مي‏گرفت. با اين حال، علي‏رغم سركوبي چهار شورش اول و دستگيري و تيرباران تعدادي از شورشيان، قيام پنجم در روز نهم اكتبر 1911م آغاز شد و با وجود شدت عمل بي‏سابقه دولت و دستگيري و اعدام صدها نفر در ملأ عام، نفرت و خشم عمومي از دربار افزايش يافت. از روز يازدهم اكتبر، شورش به شهرهاي بزرگ چين نيز سرايت كرد و اين امر، دولت را به نرمش و فراخوان آشتي ملي وادار ساخت. از اين‏رو مذاكرات نمايندگان دولت و مخالفان در اوايل دسامبر 1911م در شانگهاي چين آغاز شد و با اين كه دولت، پيشنهاد تبديل حكومت مطلقه سلطنتي به حكومت مشروطه سلطنتي را مطرح كرد، ولي نيروهاي انقلابي كه چهارده ايالت از هجده ايالت چين را در اختيار داشتند، به چيزي جز تغيير رژيم و استقرار جمهوري رضايت نمي‏دادند. در جريان اين مذاكرات، نيروهاي انقلابي، يك مجلس مؤسسان ازنمايندگان ايالات چين تشكيل دادند و اين مجلس پس از آغاز به كار در اول ژانويه 1912م، به اتفاق آرا تصميم به اعلام رژيم جمهوري در چين گرفت. اين مجلس سپس به اتفاق آرا، سون يات سنِ 46 ساله را به عنوان اولين رئيس جمهور چين برگزيد و او را مأمور مذاكره با پكن و انتقال مسالمت‏آميز حكومت از باقي‏مانده خاندان امپراتوري منچو به جمهوري جديد نمود. در اين ميان، پس از آن كه درباريان چاره‏اي جز تسليم و رضا نديدند، در روز دوازدهم فوريه 1912م راضي به واگذاري قدرت به انقلابيون چيني شدند. بدين ترتيب، روز 12 فوريه 1912م، حكومت 267 ساله خاندان منچو كه خود وارث يك امپراتوري دو هزار ساله بود به پايان رسيد و رژيم جمهوري در چين استقرار يافت. اما سون يات سن براي اداره امور كشور، تجربه و نيروي كارآمد كافي نداشت. ناتواني او در اداره امور و مشكلاتي كه بيشتر ناشي از كارشكني و عدم همكاري عوامل حكومتِ پيشين بود، به تدريج از اعتبار و جذبه مردي كه پدر انقلاب چين لقب گرفته بود، كاست و ميدان را براي مخالفان خود باز گذاشت. در اين ميان، با آغاز اختلاف‏ها و كشمكش‏هاي داخلي، وضعيت چين بار ديگر متشنج و بي‏ثبات شد. تا اين كه، چين در سال 1949م به دنبال انقلابي ديگر به رهبري مائوتِسِه تونگ، تحت حكومت كمونيستي قرار گرفت.

پرتاب اولين سفينه تحقيقاتي بشر به طرف سياره زهره توسط شوروي سابق (1961م)

اولین تلاش برای رسیدن به زهره از سال 1961 آغاز شد و تا به امروز 43 کاووشگر فضایی به قصد میهمانی راهی این سیاره شده‌اند. چهار مأموریت از 43 مأموریت مورد اشاره اهدافی غیر از زهره داشته‌اند و تعدادی از آنها هیچگاه به محبوب خود نرسیدند و یا در کمال حسرت راهی مسیری اشتباه شدند. بی‌شک اتحاد جماهیر شوروی بیشترین تلاش را برای فتح زهره نمود و اولین کشوری بود که قادر به فرود آوردن زهره‌نشینی بر سطح این سیاره گردید. عکسهایی که از این مأموریت ها به دست آمده است اولین عکس از سطح سیاره‌ای غیر از زمین و تنها عکس هایی هستند که بشر از سطح زهره در اختیار دارد. اولين تلاش براي رسيدن به زهره توسط اتحاد جماهير شوروي و در چهارم فوريه 1961 انجام شد. اسپوتنيك 7 كه سفينه‌اي 5/6 تني بود طبق برنامه مي‌بايستي در مدار زهره به گونه‌اي قرار مي‌گرفت كه در نهايت منجر به برخورد سفينه با سطح زهره شود. محموله توسط راكت فضايي SL-6/A-2-e با موفقيت در مدار زمين قرار گرفت وبعد از يك دور گشتن به گرد زمين مرحله چهارم راكت كه قرار بود انرژي لازم براي فرستادن اسپوتنيك 7 به سمت زهره را ايجاد كند به واسطه مشكلي در سيستم استارت روشن نشد و اولين ميهمان زهره براي هميشه در مدار زمين ماندگار شد. از آنجا كه اين سفينه بسيار بزرگ بود توسط رصدگران زميني از مليت هاي مختلف رؤيت شد و از اين رو مسئولان شوروي مجبور شدند كه شكست پروژه را در پوشش خبر امتحان يك مدارگرد بزرگ براي تست مأموريت هاي بين سياره‌اي توجيه نمايند. دومين تلاش اتحاد جماهير شوروي و همچنين دومين تلاش بشر براي رسیدن به سياره زهره به عنوان اولين هدف سياره‌اي در 12 فوريه 1961 يعني درست 8 روز بعد از تلاش ناموفق اسپوتنيك 7 صورت پذيرفت. اين كاووشگر روسي بدنه‌اي استوانه‌اي داشت كه به گنبدي فلزي ختم مي‌شد. ارتفاع كل سفينه دو متر و مجهز به دو صفحه خورشيدي براي توليد توان الكتريكي بود. کاووشگر Venera-1 مجهز به مغناطیس‌سنجی که در انتهای یک بوم دو متری نصب شده بود، دستگاه به دام اندازنده یونها، آشکارساز میکروشهاب‌سنگها و دستگاه اندازه‌گیر تابش کیهانی بود. این سفینه فاقد سیستم پیشرانش بود و کنترل دما توسط عایقهای حرارتی صورت می‌گرفت. موتور مرحله چهارم موشک حامل در این مأموریت با موفقیت روشن شد و محموله 643 کیلوگرمی در مسیر زهره قرار گرفت اما در 19 فوریه یعنی هفت روز پس از تزریق کاووشگر در مدار و زمانیکه ونرا-1 در فاصله دو میلیون کیلومتری از زمین قرار داشت، ارتباط با سفینه قطع شد. در 19 می همان سال سفینه از فاصله صدهزار کیلومتری ونوس گذر کرد و وارد مداری به دور خورشید شد.