ترکی | فارسی | العربیة | English | اردو | Türkçe | Français | Deutsch
آخرین بروزرسانی : جمعه 9 آذر 1403
جمعه 9 آذر 1403
 لینک ورود به سایت
 
  جستجو در سایت
 
 لینکهای بالای آگهی متحرک سمت راست
 
 لینکهای پایین آگهی متحرک سمت راست
 
اوقات شرعی 
 
تاریخ : دوشنبه 21 بهمن 1398     |     کد : 191094

روز شمار تاريخ

دوشنبه21بهمن 1398-15جمادی الثانی 1441-10فوریه 2020

شكسته شدن حكومت نظامي به فرمان "امام خميني" توسط مردم انقلابي ايران (1357ش)

شكسته شدن حكومت نظامي به فرمان "امام خميني" توسط مردم انقلابي ايران (1357ش)

شكسته شدن حكومت نظامي به فرمان "امام خميني" توسط مردم انقلابي ايران (1357ش)
در آخرين ساعات عمر رژيم پهلوي ژنرال‏هاي رژيم شاه براي به كنترل درآوردن اوضاع، تصميم گرفتند تا مدت حكومت نظامي را در تهران افزايش دهند. آنها با اين اقدام قصد داشتند ضمن جلوگيري از اجتماع مردم، در صورت امكان، حضرت امام خميني و جمعي از افراد مؤثر در انقلاب را دستگير نمايند و يا به قتل برسانند. اما رهبر كبير انقلاب اسلامي، با تيزبيني و موقع‏شناسي از مردم خواستند كه مقررات حكومت نظامي را ناديده بگيرند. مردم انقلابي نيز با آگاه شدن از فرمان حضرت امام به خيابان‏ها ريختند و دامنه درگيري‏ها گسترده‏تر شد و به ساير مراكز نظامي رژيم پوسيده شاه در تهران و ديگر شهرها تعميم يافت. اين در حالي بود كه اغلب نظاميان نيز حاضر به رودررويي با مردم نبودند و بسياري از آنها به انقلاب پيوستند.

تصويب لايحه انحلال ساواك و محاكمه وزيران توسط مجلس شوراي ملي (1357 ش)

تصويب لايحه انحلال ساواك و محاكمه وزيران توسط مجلس شوراي ملي (1357 ش)
در واپسين روزهاي عمر رژيم پهلوي، بختيار آخرين تلاش‏هاي خود را براي بقاي رژيم و دولت غيرقانوني خود انجام داد و در 4 بهمن 57 با ارايه لايحه‏هايي به مجلس سنا براي انحلال سازمان امنيتي مخوف شاه به نام ساواك و محاكمه وزيران غارتگر بيت‏المال، تلويحاً به وجود حكومت ترس و وحشت و فساد گسترده در رژيم شاه، اعتراف كرد. هدف بختيار از طرح و ارايه اين لايحه، كاستن از خشم مردم نسبت به رژيم در اين زمان و عوام‏فريبي بود كه ناكام ماند. اين لايحه سرانجام در 21 بهمن به تصويب رسيد و به عمر سياه ساواك در ساعات پاياني حيات رژيم پهلوي پايان داد. اين سازمان مخوف در طول حدود 22 سال فعاليت خود، هزاران زنداني سياسي را تحت شكنجه‏هاي وحشتناك قرار داد و ده‏ها هزار نفر را روانه بازداشت‏گاه‏ها و تبعيدگاه‏ها نمود. ساواك به عنوان بازوي امنيتي رژيم پهلوي، نقش مهمي در گسترش جوّ اختناق حاكم بر جامعه داشت و كوچك‏ترين حركت ضد رژيم را سركوب مي‏كرد.

خنثي شدن توطئه كودتاي بزرگ نظاميان شاهنشاهي عليه انقلاب اسلامي (1357 ش)

خنثي شدن توطئه كودتاي بزرگ نظاميان شاهنشاهي عليه انقلاب اسلامي (1357 ش)
در ساعات پاياني عمر حكومت پهلوي، سپهبد رحيمي فرماندار نظامي تهران، طي دستورالعملي به يگان‏هاي تابعه خود، از آنها خواست تا كليه رهبران نهضت اسلامي را دستگير و با هواپيما به يكي از جزاير منتقل نمايند. به همراه اين دستورالعمل، اسامي 300 الي 400 نفر كه بايد بازداشت يا ترور شوند آمده بود كه نام حضرت امام خميني، آيت‏اللَّه طالقاني و مهندس مهدي بازرگان در رأس آن به چشم مي‏خورد. همچنين تصرف برخي پادگان‏هاي مستقر در تهران نيز در اين دستورالعمل عنوان گرديد. اما سنگربندي خيابان‏ها توسط مردم انقلابي، حركت تانك‏ها را ناممكن ساخت و اين كودتا با شكست مواجه گرديد. بعدها فاش شد كه در اين توطئه، سران ارتش شاه با همكاري بختيار، قصد داشتند تهران را به توپ ببندند و چهار ميليون نفر را قتل عام نمايند.

رحلت محقق كبير "فخرالمحققين محمد بن حسن حلي"(771 ق)

رحلت محقق كبير "فخرالمحققين محمد بن حسن حلي"(771 ق)
فخرالمحققين محمد بن حسن حلي در سال 682ق در شهر حله‏ي عراق به دنيا آمد. علوم متداول عصر از قبيل فلسفه، كلام، منطق، فقه، اصول و حديث و... را نزد پدرش، علامه‏ي حلي، فرا گرفت و پيش از آنكه به سن بلوغ برسد، در انواع علوم ورزيده شد به طوري كه مي‏گويند در شانزده سالگي مجتهد مُسلَّم بوده است. فخرالمحققين، تمام رشته‏هاي علوم و فنون را در خدمت پدر علامه‏اش تكميل نمود و جز وي استادي نديده است. شهيد اول، شيخ احمد بحراني و سيدتاج الدين ابن مَعيه و شيخ ظهيرالدين(فرزندش) از شاگردان مشهور او بوده‏اند. تاليفات فخرالمحققين، مانند "شرح مبادُي الاصول"، "شرح تهذيبُ الاصول" و "المسايلُ الحيدريه"، از بهترين كتب شيعه محسوب مي‏شود. اين عالم رباني سرانجام در 89 سالگي به ديدار محبوب شتافت و در نجف اشرف به خاك سپرده شد.
 

وقوع جنگ جَمَل بين امام علي(ع) و سپاه ناكثين(36 ق)

وقوع جنگ جَمَل بين امام علي(ع) و سپاه ناكثين(36 ق)
مدت كوتاهي پس از به خلافت رسيدن امام علي(ع) و بيعت مردم با آن حضرت، طَلحه و زبير از ياران قديمي پيامبر اسلام(ص) كه در به دست آوردن سهمي از حكومت ناكام مانده بودند، بيعت خود را شكستند و به سوي مكه رهسپار شدند. آنان در مكه با عايشه همسر رسول خدا(ص) ملاقات كرده و با همدستي يكديگر، مردم را به خونخواهي عثمان، عليه امام علي(ع) فرا خواندند. از آن طرف، چون امام از ماجرا آگاه شد، تجهيز قوا فرمود و در صدد دفع فتنه‏ي ناكثين برآمد. چون پيروان طلحه و زبير شهر بصره را تصرف كرده و عليه امام شوريدند، سپاهِ حضرت نيز در مقابل آنان قرار گرفت. اميرالمؤمنين قبل از آغاز جنگ به ميان هر دو صف لشكر آمد و به نصيحت عايشه و طلحه و زبير پرداخت و عايشه را به خاطر بيرون آمدن از حريمِ حَرَم و طلحه و زبير را بر شكستن بيعت ملامت فرمود. امام چون ديد كه صلح امكان‏پذير نيست، با آنان اتمام حجت كرد و از آن پس، آتش جنگ شعله‏ور گشت. سرانجام با كشته شدن طلحه و زبير و شانزده هزار نفر از ناكثين و شهادت بيش از هزار ياور علي(ع)، اين جنگ با پيروزي امام پايان پذيرفت. اين جنگ به دليل سوار بودن عايشه بر شتر، به جَمَل شهرت يافت.
 

قتل "عبداللَّه بن زبير" از مدعيان خلافت در مكه(73 ق)

قتل "عبداللَّه بن زبير" از مدعيان خلافت در مكه(73 ق)
پس از شهادت امام حسين(ع) عبداللَّه بن زبير كه در اين هنگام كارش در مكه بالا گرفته بود و ادعاي خلافت داشت، توسط سپاهيان يزيد تحت محاصره واقع شد. ولي با مرگ يزيد، اين محاصره از هم گسست و عبداللَّه بن زبير در سال 68 ق كوفه را نيز تسخير نمود. هنگامي كه عبدالملك بن مروان به خلافت اُموي رسيد جنگ با عبداللَّه را آغاز كرد و در 71 كوفه را از دست ابن زبير خارج ساخت. در سال 72، عبدالملك‏بن‏مروان، حَجّاج بن يوسف ثَقَفي، يكي از سرداران سفاك و ستمگر خود را كه نمونه‏ي كاملي از بي‏رحمي و آدم‏كشي بود براي دفع عبداللَّه روانه‏ي مكه نمود. حجاج، مكه را محاصره كرد و خانه‏ي كعبه را به ضرب سنگ‏هايي كه ازمنجنيق پرتاب مي‏شد ويران ساخت. حجاج در اين حمله، سرانجام عبداللَّه بن زبير را به دام انداخت و كشت.

امضاء "قرار داد شوم پاريس" بين انگليس و فرانسه (1763م)

امضاء "قرار داد شوم پاريس" بين انگليس و فرانسه (1763م)
در دهم فوريه 1763م قراردادي ميان انگليس و فرانسه در پاريس به امضا رسيد كه فرانسوي‏ها آن را قرارداد شوم پاريس خواندند. زيرا به موجب اين قرارداد، فرانسه پس از سال‏ها جنگ و كشمكش با انگليس، از تمامي ادعاها و منافع استعماري خود در هندوستان و كانادا چشم‏پوشي كرد. علت عقد اين قرارداد آن بود كه فرانسه دراين زمان به خاطر جنگ‏هاي متعدد در داخل اروپا، تضعيف شده بود و از نظر نظامي و اقتصادي، توان تداوم جنگ با انگليس را نداشت. قرارداد پاريس، باعث شد تا جنگ‏هاي استعماري فرانسه و انگليس پايان يابد و لندن با دست بازتري به غارت منابع مستعمرات خود، به ويژه در آسيا بپردازد.

درگذشت "ويلهلم رونتگن" فيزيك‏دان آلماني و كاشف اشعه ايكس (1923م)

درگذشت "ويلهلم رونتگن" فيزيك‏دان آلماني و كاشف اشعه ايكس (1923م)

ويلهلم كُنراد رونْتْگِن فيزيك‏دان معروف آلماني در 27 مارس 1845م در يكي از روستاهاي آلمان به دنيا آمد. وي تحصيلات ابتدايى و متوسطه را در هلند گذرانيد و سپس در دانشگاه زوريخ سوئيس، زير نظر فيزيك‏دان‏ان معروف به تحصيل پرداخت. رونتگن كه به رشته‏هاي برق، نور و گرما علاقه‏مند بود پس از چند سال مطالعه و تحقيق به اخذ درجه دكتراي فيزيك نائل آمد و پس از آن در آلمان به تدريس پرداخت. پس از مدتي رونتگن مطالعات خود را درباره الكتريسيته و نور متمركز كرد و در نهايت، در ادامه مطالعات فيزيك‏دان‏ان هم عصر خود در 20 ژانويه 1896م موفق به كشف پرتوهاي جديدي شد كه قادر بودند از خيلي از اجسام عبور كنند و چون اين پرتوها ناشناخته بودند، رونتگن آنها را اشعه ايكس ( X) نام‏گذاري كرد. اين اشعه مي‏توانست در پوست و درون ماده نيز نفوذ كند و با تابش بر بدن، سايه استخوان‏ها را بر روي صفحه بياندازد. به پاس اين كشف، مدال سلطنتي به رونتگن اهدا شد. هم‏چنين وي در سال 1901م جايزه نوبل فيزيك را دريافت نمود و به اين ترتيب شهرتش عالم‏گير شد. كشف عظيم رونتگن اولين كشف از سري كشفيات راديواكتيويته بود كه دانشمندان بعدي آن را دنبال كردند. جنس اشعه ايكس از جنس نور مي‏افتد. كه طول موج آن بسيار كوتاه‏تر از نور مي‏باشد. هم‏چنين قابليت نفوذ اشعه ايكس بسيار زياد است و از اغلب موانع عبور مي‏كند. امروزه از اين پرتو در علم پزشكي براي تشخيص بيماري‏ها استفاده مي‏شود و در مورد جراحي، براي تعيين محل شكستگي استخوان‏ها، پرتوهاي ايكس، وسيله بسيار سودمندي است. هم‏چنين فيزيك‏دان‏ها براي تجزيه عناصر كريستالي، استفاده‏هاي شاياني از اين اشعه برده‏اند و در پزشكي تحت عنوان راديوگرافي و راديوسكوپي به كار برده مي‏شود. ويلهلْم رونتگن سرانجام در دهم فوريه 1923م در 78 سالگي در نهايت افتخار زندگي را بدرود گفت.

امضاي قرارداد صلح بين دول متحد ومتفق (1947م)

امضاي قرارداد صلح بين دول متحد ومتفق (1947م)

دو سال پس از پايان يافتن جنگ جهاني دوم، در روز دهم فوريه 1947م قرارداد صلح بين دولت‏هاي متفق شامل امريكا، شوروي، انگليس و فرانسه با شكست خوردگان متحد شامل ايتاليا، فنلاند، لهستان، مجارستان، روماني و بلغارستان امضا شد و به اين ترتيب اين شش كشور، بار ديگر استقلالِ خود را به دست آوردند. بر اساس اين قراردادها، هم‏چنين سرنوشت قسمت‏هايى از مناطق تصرف شده مورد بررسي قرار گرفت و از جمله چهار منطقه مرزي از تسلط ايتاليا خارج و به فرانسه واگذار گرديد. جزاير آدِرياتيك به يوگسلاوي، جزاير "دودكانس" به يونان، منطقه شمالي روماني به روسيه و پتسامو در فنلاند به روسيه واگذار گرديد. در همين راستا، ايتاليا به پرداخت 360 ميليون دلار غرامت و ايجاد يك منطقه آزاد محكوم شد. البته چهار كشور لهستان، مجارستان، روماني و بلغارستان كه در سال پاياني جنگ توسط ارتش شوروي اشغال شده بودند، اجباراً تحت نظام‏هاي كمونيستي قرار گرفتند. شرايط اين قرارداد از سوي همه كشورهاي مطرح شده، محكوم شد و مردم طي تظاهراتي به مخالفت با آن پرداختند. اين عكس العمل در ايتاليا همراه با پايين كشيدن و پاره كردن پرچم امريكا همراه بود. متفقين در مورد دو كشور آلمان و ژاپن نيز جداگانه، تصميم‏گيري كردند.

 


نوشته شده در   دوشنبه 21 بهمن 1398  توسط   کاربر 1   
PDF چاپ چاپ بازگشت
نظرات شما :
Refresh
SecurityCode