روز بازگشايي مدارس
با آغاز سال تحصيلي در اول مهر، همه ساله ميليونها دانش آموز، به شوق آموختن دانش، روانه مدارس ميشوند. اين تكاپو جلوه زيبايي را به جامعه ميبخشد، گويي كه خوني تازه به رگهاي حيات كشور اسلامي عزيزمان وارد شده است و اين چنين، تجسم پرمعنايي از نسل آينده به اذهان خطور ميكند. براي سازندگي، هيچ راهي مناسبتر از توجه عميق به امر مهم تعليم و تربيت نميباشد. سرمايهگذاري بر روي انسان، به معناي سرمايه گذاري بر روي مولّد فن آوري است و امر آموزش و پرورش، يك سرمايه گذاري افزوده است، يعني هزينهاي كه صرف يك دانشآموز ميشود، سودي چند برابر خواهد داشت. آموزش و پرورش به طور مستقيم در تحول و پيشرفت ساير نهادهاي اجتماعي نيز نقش بنيادي و زمينه ساز دارد و ضعف و قوت اين نهاد، در نهايت به ضعف يا پيشرفت ساير نهادهاي اجتماعي منجر ميشود.
آغاز ثبت احوال و صدور شناسنامه به تصويب هيأت وزيران (1297 ش)
در شهريور 1295 ش، تصويب نامهاي مشتمل بر 41 ماده درباره آمار و ثبت احوال به تصويب هيئت وزيران رسيد ولي تا سال 1297 ش به اجرا در نيامد. در اين سال، ثبت احوال در وزارت داخله در تهران تأسيس شد و به تدريج در نقاط ديگر كشور توسعه يافت. در سال 1303ش، آيين نامهاي مفصل درباره سرشماري و جمع آوري آمارهاي گوناگون به تصويب هيئت وزيران رسيد. اداره ثبت احوال در آغاز "سِجِلِّ احوال" ناميده ميشد و گاهي تحتنظر شهرداري و گاهي، يكي از اداراتِ وزارت كشور محسوب ميگرديد. اين اداره در سال 1307، به نام اداره احصائيه و سِجلِّ احوال كل مملكتي ناميده شد و در سال 1316 به "اداره آمار و ثبت احوال" تغيير نام يافت. در خرداد 1318، قانون سرشماري به تصويب مجلس شوراي ملي رسيد و از آن تاريخ تا شهريور 1320، در 35 شهر، سرشماري به عمل آمد. در سال 1337، وظايف ادارات آمار و ثبت احوال از يكديگر تفكيك گرديد و تشكيلاتي با نام اداره كل ثبت احوال و نيز سازمان ثبت اسناد كشور تأسيس شد.
رحلت حكيم بزرگوار حاج "ملامحمد نراقي" عالم بزرگ شيعه (1297 ق)
حاج ملامحمد نراقي ملقب به عبدالصاحب معروف به حجتالاسلام فرزند ملا احمد نراقي از علماي بزرگ شيعه بوده است كه در علم كلام و فقه و اصول صاحب تأليف است وفات ايشان در سال 1297 ق در كاشان در حدود هشتاد سالگي واقع شد و نزد مدفن پدر بزرگوار خود به خاك سپرده شد. كتب انوارُالتوحيد در كلام، المَراصِد در اصول و مَشارقُ الاحكام در فقه از جمله آثار اين حكيم جليل ميباشند.
سالروز تخریب حرمین عسکریین علیهما السلام (1427ق)
در بيست و سومين روز از ماه محرم1427 ق، اشغالگران و تروريستهاي مزدور آنان، در جنايتي هولناك، در شهر سامره، به تخريب حرم مطهر حضرت امام هادي(ع) و امام حسن عسكري(ع) دست يازيدند و لعن و ننگ و نفرين ابدي را براي خويش خريدند. همه مؤمنان و پيروان امامت و ولايت را در سال ياد اين فاجعه بي شرمانه دشمنان ايمان و امان، تسليت سزاوار باد و نابخرداني را كه گمان برده اند مي توانند با پليدي خويش، نور پاك حق و چراغ روشن دين و معنا را از شبستان دنيا محو كنند، هشداري گزنده روا باد كه پُف ناچيزشان، توان به خاموشي كشاندن چلچراغ حقايق را ندارد و اين گونه تلاشهاي مذبوحانه به اندازه سر سوزني قادر نيست عشق و ولاي رهروان راه خدا را در پيمايش كوچه هاي روشن و خيابانهاي آفتابين راهبري معصومان تاريخ- كه از زبان همه پاكان بر آنان درودي فراوان نثار باد- اندكي بكاهد. نه ما، كه همه آزادگان، همه تاريخ و همه ذرات گيتي، چنين بدانديشي ها و كوته نگري ها را محكوم مي كند و ما با تجديد ميثاق با امامان والا مقام خويش، سر در راه عشق و جان در راه پيروي آنان مي گذاريم و براي همه عالمان زشتي آفرين و تباهي طلب، ننگ و نكبتي و دور باد از رحمت خالق يكتا را از پيشگاه او مي خواهيم!
كشف سياره "نپتون" توسط دو دانشمند فرانسوي (1846م)
نپتون هشتمين سياره منظومه شمسي است كه در 23 سپتامبر سال 1846م توسط يوهان گوتفريد گاله، منجم آلماني، رصد گرديد. وي براساس محاسبات دانشمندان قبل از خود، موفق به كشف اين سياره گرديد. قبل از وي دو دانشمند فرانسوي كه جان كاوچ آدامز و اوريان لووديه نام داشتند ضمن مشاهده ومطالعه در مورد "اورانوس" ديگر سياره منظومه شمسي، با توجه به تند و كند شدن حركات آن در مدار خويش، به وجود سيارهاي ديگر در كنار آن پي بردند. از اينرو، هر دو دانشمند به محاسبه محل احتمالي سيارهاي پرداختند كه آن را نديده بودند و وجود آن را احتمال ميدادند. آنها سپس نتايج محاسبات خود را به رصدخانه برلين فرستادند و توسط دانشمندان آن محل آن كشف گرديد. مدت گردش اين سياره به دور خورشيد 165 سال و قطر متوسط آن، در حدود 4940 كيلومتر است و فاصله آن از خورشيد 4497 ميليون كيلومتر است. نپتون داراي دو قمر ميباشد و طول شبانه روز آن بر حسب ساعت زمين، 15/7 ساعت است.
درگذشت "اوريان لووريه" منجم فرانسوي و كاشف سياره نپتون (1877م)
اوريان ژان ژوزف لووريه، منجم برجسته فرانسوي در نوزدهم فوريه 1811م در فرانسه به دنيا آمد. وي پس از طي تحصيلات خود، در ابتدا به آزمايشهاي شيمي پرداخت ولي پس از آشنايى با علم نجوم، به ستاره شناسي علاقهمند گرديد و تحقيقاتي درباره مريخ و اورانوس انجام داد. لووريه ضمن محاسبات دقيق خود موفق شد تا در سال 1843م، وجود يك سياره را در منظومه شمسي ثابت كند و مكان آن را با تقريبي كمتر از يك درجه، در مكان تعيين شده معين نمايد. اين سياره بعدها شناسايي شد و نپتون نام گرفت. كشف سياره نپتون، از روي محاسبات صِرف، جنجال فراواني به پا كرد و لووريه را به شهرت فراوان رساند. وي در سال 1854م به مديريت رصدخانه پاريس منصوب شد و سرانجام در 23 سپتامبر 1877م در 66 سالگي درگذشت.