آغاز عمليات حضرت مهدي(عج) توسط رزمندگان اسلام (1360 ش)
عمليات حضرت مهدي (عج) به منظور تصرف تپه اللَّه اكبر با همكاري مشترك ارتش و سپاه و با فرماندهي شهيد سرلشكر فلاحي و دكتر چمران انجام شد. در اين عمليات شش روزه علاوه بر كشته و زخمي و اسارت صدها نفر از نيروهاي دشمن بعثي، تعداد زيادي سلاح سبك و سنگين منهدم و نيز به غنيمت گرفته شدند. پس از اين عمليات، شهر سوسنگرد از تيررس سلاحهاي سنگين دشمن خارج شد. عمليات حضرت مهدي(عج) پس از گذشت تقريباً هشت ماه از آغاز جنگ، فتح بابي براي رزمندگان اسلام گرديد و سدّ دفاعي دشمن را كه روز به روز مستحكمتر ميشد، شكست.
شهادت سردار "محمد مهدي خادمالشريعة" اولين فرمانده تيپ 21 امام رضا(ع) (1361ش)
خردادماه سال 1337 بود كه محمد مهدي در شهرستان سرخس چشم به جهان هستي گشود. پدرش به دليل علاقه فراواني كه با ساحت مقدس امام رضا(ع) داشت، به همراه خانواده به شهر مشهد عزيمت نمود و از آن پس محمد مهدي در سايه ملكوتي امام رضا (ع) زندگي را تجربه كرد. دوران تحصيل با موفقيت به پايان رسيد و آغاز جواني با قيام و مبارزه مردم همزمان شد.ساواك بارها براي دستگيري مهدي نقشه كشيد اما هر بار با زيركي او مواجه و در اجراي نقشه هايش موفق نشد. پس از پيروزي انقلاب، نظم و مديريت تشكيلاتي اش باعث شد تا مسؤوليت دفتر فرماندهي سپاه پاسداران خراسان را به او واگذار كنند. پس از آن، دوره فشرده خلباني را در تهران طي كرد و راهي جبهه هاي جنوب شد. در آنجا نيروهاي خراساني را در تيپ 21 امام رضا (ع) سازماندهي كرده، خود به عنوان اولين فرمانده، مسؤوليت رهبري اين تيپ را به عهده گرفت. حماسه آفريني هاي او و يارانش در چزابه چنان بود كه پير جماران در وصفشان فرمود: «كار رزمندگان ما در چزابه در حد اعجاز بود و اين اعجاز به حول و قوه الهي از بازوان پرتوان رزمندگان به خصوص رزمندگان تيپ 21 امام رضا (ع) به فرماندهي اين سردار شهيد نمايان شد.» محمد مهدي در عمليات بيت المقدس در تاريخ سي و يكم ارديبهشت ماه سال 1361 به دست باغبان هستي گلچين شده و به ياران كربلايي اش پيوست. پيكر مطهرش را در حرم با صفاي امام رضا (ع) به خاك سپردند.
تجليل از مقام علمي استاد علامه آيت اللَّه "حسن حسن زاده آملي" در دانشگاه تهران (1374ش)
آيتاللَّه حسن حسن زاده آملي در سال 1307 ش در يكي از روستاهاي توابع آمل به دنيا آمد. پس از فراگيري دروس مقدماتي، راهي تهران شد و از استاداني همچون محمدتقي آملي، ميرزا ابوالحسن شعراني، ميرزا احمد آشتياني و سيد ابوالحسن رفيعي قزويني در علوم عقلي و نقلي بهره برد. سپس راهي قم گرديد و خوشهچين درس آيتاللَّه ميرزا هاشم آملي و ديگران شد و به درجه والايي در علم دست يافت. اين دانشمند نامدار بيش از يكصد و ده عنوان كتاب در موضوعات عرفان، فلسفه، كلام، روايت، رجال، فقه، رياضي، نجوم و ادبيات و... به رشته تحرير درآورده است. از جهت پاسداشت خدمات علمي و فرهنگي استاد حسنزاده آملي، دانشگاه تهران در پايان ارديبهشت 1374 ش، مجلس بزرگداشتي براي تجليل از اين استاد فرزانه برپا داشت.
ولادت سبط اكبر، امام حسن مجتبي(ع)(3 ق)
سيد جوانان اهل بهشت، سبط اكبر، ريحانة الرسول حضرت امام حسن مجتبي(ع) در 15 رمضان سال سوم (و به روايتي سال دوم) هجري قمري در مدينهي منوره به دنيا آمد. كنيهي آن حضرت، ابومحمد و القاب ايشان، تقي، زكي و السبط ميباشد. امام حسن مجتبي(ع) پس از شهادت پدر بزرگوار خويش، مدتي امور خلافت مسلمانان را عهده دار گرديد و مهياي جنگ با معاوية بن ابي سفيان شد. اما آن حضرت در پي خيانت گروه زيادي از ياران و لشكريانِ خود، تن به صلح با معاويه داد و از آن پس خلافت را رها كرد. امام حسن مجتبي(ع) پس از مدتي از كوفه به مدينه بازگشت و به ارشاد، هدايت و امامت جامعهي اسلامي پرداخت.
حركت مسلم ابن عقيل(ع) از مكه به سوی كوفه(60 ق)
اعزام حضرت مسلم(ع) از سوي امام حسين(ع) به جانب كوفه پس از نامههاي پيدر پي و دستهجمعي كوفيان به امام حسين(ع) و دعوت از آن حضرت جهت برپا نمودن حكومت اسلامي و مبارزه با يزيد بن معاويه بود. مردم كوفه گرچه در ابتدا استقبال شاياني از مسلم بن عقيل(ع) به عمل آوردند وليكن با تطميع و تهديد حكومت عبيداللَّه بن زياد، سرانجام نمايندهي امام را تنها گذاشته و پس از مدتي حضرت مسلم بن عقيل به دست ابنزياد به شهادت رسيد.
ولادت "شيخ طوسي" دانشمند بزرگ اسلام و مؤسس حوزهي علميهي نجف(385 ق)
محمدبن حسن طوسي معروف به شيخ طوسي در 23 سالگي براي كسب علوم روز راهي بغداد گرديد و در حوزهي درس شيخ مفيد و سيد مرتضي جاي گرفت. پس از رحلت سيد مرتضي در سال 436 ق، شيخ طوسي پيشواي مذهب تشيُّع گرديد و دوازده سال بعد از سيد مرتضي، در بغداد زعامت شيعيان را برعهده گرفت. حلقهي درسي شيخ طوسي پذيراي صدها عالم فاضل شيعه و سني بود و دانشوران بزرگي در حلقهي درس او پرورش يافتند. آثار مكتوب شيخ طوسي، جزو مهمترين و معتبرترين كتب شيعه ميباشند كه كتب "تهذيب" و "استبصارِ" ايشان از اركان حديث شيعه هستند. شيخ طوسي را تدوين كنندهي اساسنامهي مكتب تشيع در فرهنگ و تمدن اسلامي ميشناسند. شيخ طوسي در اواسط قرن پنجم هجري، حوزهي عظيم نجف اشرف را بنيان نهاد و اولين دانشگاه شيعه را تاسيس كرد. سرانجام اين عالم نامدار پس از عمري تلاش و خدمت، در محرم سال 460 ق در 76 سالگي به لقاي معبود شتافت و در منزل مسكونياش در نجف اشرف به خاك سپرده شد.
زادروز افلاطون ،عالم بزرگ یونان باستان
افلاطون، اندیشمند بزرگ یونان باستان در چنین روزی از سال ۴۲۷ پیش از میلاد متولد شد. اندیشه های افلاطون بهویژه در زمینه دمکراسی، بیش از هر فیلسوف عهد باستان در شکل گرفتن افکار اندیشمندان قرون جدید و معاصر نفوذ داشته است. گرچه نتیجه انتخابات چند دهه اخیر در کشورهای مختلف، اندیشمندان معاصر را بر آن داشته است که بگویند مشارکت و شناخت، اراده و آزادی عمل رأیدهندگان در تمرین دمکراسی اصیل (حکومت مردم) و درنتیجه تحقق آن بهمعنای واقعی کلمه، حتی در کشورهای بسیار پیشرفته هم آنطور که باید عملی نشده است. افلاطون، شاگرد سقراط و معلم ارسطو و بنیادگذار آکادمی - مدرسه علوم، فلسفه و ادبیات - بود. آثار او بهصورت گفت و شنود (مناظره) میباشند که از میان معروفترینشان بهترتیب میتوان به «جمهوری»، «پوزش» و همچنین «ذات عدالت» اشاره کرد. افلاطون در سال ۳۹۹ق.م شاهد خودکشی آموزگارش سقراط به حکم دادگاه آتن - محکمه خلق - بود و در این باره نوشته است: «سقراط پیشنهاد فرار از آتن را رد کرد و به حکم دادگاه که میدانست درست نبوده، تسلیم شد و جام زهر را نوشید تا احترام به قوه قضایی که حفظ حقوق مردم و امنیت و آرامش آنان بر عهده آن است، محفوظ بماند.» این نظر افلاطون که سران دولتها باید فیلسوف باشند و یا فلسفه بدانند و نیز نخبگان باید دارای یکی از این سه خصلت؛ هوشمندی (آگاه)، دلیری (شجاع) و زور بازو (نیروی جسمانی، هدف: آگاه از فنون رزمی) باشند تاکنون در هیچ تفسیری رد نشده است. وی برجستگان یک ملت را دو گروه کرده است: مردان (افراد) عمل و مردان فکر، که جامعه باید از هر فرد در جای خود استفاده کند و اگر هر دو شرط در یک و یا چندین فرد یک جامعه جمع باشد، که خوشا به حال آن جامعه. افلاطون روی مدیریت شایسته و استفاده بهینه یک جامعه از دانش، استعداد، لیاقت و مهارت اعضای خود تأکید و سفارش بسیار کرده است. مرگ افلاطون، سرانجام در سال ۳۴۷ پیش از میلاد، در سن هفتاد و چهار سالگی به وقوع پیوست.