با فرار محمدرضا شاه از کشور، انقلاب مردم ایران به رهبری امام خمینی برای پیروزی و برکندن نظام استبدادی و شاهنشاهی شتاب گرفت. تعویض پی در پی نخست وزیرها از اوائل سال 1357 نشانگر اوج بحران در تشکیلات رژیم پهلوی بود که در نهایت نیز نتوانست سیل خروشان ملت ایران را مهار کند. با ورود امام خمینی به ایران و هدایت مردم، سرانجام، انقلاب اسلامی در 22 بهمن 1357 به پیروزی رسید.
فاصله زمانی بین بازگشت امام خمینی به ایران تا پیروزی انقلاب اسلامی که به طور شایسته ای دهه فجر انقلاب اسلامی نامیده شده است، طلیعه پیروزی بود. اقدامات و تصمیمات قاطع امام در این دهه در برابر رژیم پهلوی، دستگاه حکومت شاپور بختیار را سردرگم کرد.
این پژوهش در چندین فصل آغازین وقایع دهه سرنوشت ساز را با گریز زدن به تشکیل شورای انقلاب و نقش هدایت گر آن در راهپیمایی ها شروع کرده و در ادامه به اقدامات رژیم پهلوی برای مهار انقلاب پرداخته است.
فصول بعدی که عمده ترین مباحث کتاب به آنها اختصاص دارد، بازگشت امام به میهن و هدایت حرکت مردم و پیوستن گروه های مختلف مردمی به نهضت اسلامی تا پیروزی انقلاب اسلامی را به دنبال دارد. در پایان نویسنده چگونگی تشکیل دولت موقت مهندس مهدی بازرگان و عکس العمل های گوناگون در برابر آن تشدید حکومت نظامی و اعلام بی طرفی ارتش را که از وقایع مهم دهه فجر هستند را مورد بررسی قرار داده است.