ارتحال عالم مجاهد و روحاني مبارز آيت‏اللَّه "سيد عبدالحسين لاري" (1303 ش)

آيت‏اللَّه سيدعبدالحسين لاري در سال 1226ش (1264 ق) در لار به دنيا آمد. وي بعد از اتمام دوره مقدماتي و سطح، راهي نجف اشرف گرديد و در درس ميرزاي بزرگ شيرازي حاضر شد و اجازات متعدد اجتهاد دريافت نمود. آيت‏اللَّه لاري پس از مدتي به دستور ميرزاي شيرازي جهت هدايت و رهبري مردم خطه فارس به لارستان رفت. ايشان در اولين گام، حوزه علميه لار را تاسيس نمود و به نشر احكام اسلامي همت گماشت. حضور مجتهدي مانند آيت‏اللَّه لاري، باعث كم نفوذ شدن مبلغان مسيحي و انزواي آنان گرديد. ضبط و ثبت اموال حاكم دست نشانده، احداث كارخانه اسلحه‏سازي، آموزش نيروهاي نظامي و امتناع از پرداخت ماليات به دولت مركزي، گام‏هاي مهمي بود كه به رهبري ايشان جهت ايجاد ملت اسلام برداشته شد. همچنين قيام وي در حمايت از مشروطه خواهان شيراز و رويارويي با نيروهاي دولتي و همكاري با دليران تنگستان در مقابله با متجاوزان انگليسي از جمله فعاليت‏هاي اين مجتهد جهادگر در راه استقلال مردم و اعاده شرافت اسلامي مي‏باشد. در كنار فعاليت‏هاي سياسي، از آيت‏اللَّه لاري حدود چهل اثر فقهي، كلامي، فقهي - سياسي، اصولي و... به يادگار مانده است. اين عالم مجاهد سرانجام در 19 ارديبهشت 1303 ش برابر با چهارم شوال 1342 ق در 86 سالگي جان به جان آفرين تسليم كرد و در شهرستان جَهرم در محلي كه هم‏اكنون به "مقبره آقا" معروف است به خاك سپرده شد.

فسخِ امتياز استعماري "كاپيتولاسيون" توسط مجلس شوراي ملي (1306ش)

مفهوم عام حقوقي كاپيتولاسيون، عبارت از نظام قضاوت كنسولي و برخي امتيازات و مصونيت‏هاي قضايي است كه به موجب آن، اتباع يك كشور در صورت ارتكاب جرم در كشور مورد نظر از شمول قوانين جزايي و مدني در قلمرو كشور ميزبان مستثني مي‏شدند. حق كاپيتولاسيون در ايران، اولين بار در معاهده تركمنچاي در سال 1206ش در زمان فتحعلي شاه قاجار به روسيه داده شد و بعدها بسياري از دولت‏هاي ديگر نيز صاحب اين امتياز شده و قضاوت كنسولي خود را بر دستگاه سياسي و قضايي ايران تحميل كردند. در سال 1297 ش، لايحه‏اي به تصويب رسيد كه به موجب آن حق كاپيتولاسيون روس‏ها در ايران كه تحت فشار زور و تهديد و تطميع و برخلاف مصالح ملت ايران بوده است با استناد به قانون اساسي لغو شد. پس از لغو قرارداد كاپيتولاسيون بين ايران و روسيه قراردادهاي مشابه با كشورهاي ديگر نيز ملغي گرديد. اما كشورهاي غربي همچنان به اين امتياز پايبند بودند تا اين كه مجلس شوراي ملي در چنين روزي در نوزدهم ارديبهشت 1306ش، الغاء كاپيتولاسيون را اعلام كرد و به همه دولت‏هايي كه از حق كاپيتولاسيون استفاده مي‏كردند يك سال وقت داد كه در قراردادهاي خود تجديد نظر و اين امتياز را لغو كنند. اين قانون ننگين، يك بار ديگر در سال 1343 ش مطرح شد و به تصويب رسيد كه به سبب اعتراض امام خميني(ره) به آن، آن حضرت را به تركيه تبعيد كردند. در نهايت كاپيتولاسيون پس از پيروزي انقلاب اسلامي براي هميشه لغو شد.

تخليه كامل ايران از نيروهاي شوروي سابق پس از پايان جنگ جهاني دوم (1325 ش)

پس از پايان جنگ جهاني دوم، ايران به شوراي امنيت شكايت كرد كه روسيه بر خلاف پيمان سه جانبه، ايران را تخليه نكرده است و در امور داخلي كشور دخالت مي‏نمايد. شوروي انتظار اين شكايت را نداشت و درخواست تاخير در رسيدگي را نمود. اما نمايندگان ايران، انگلستان و آمريكا با تعويق جلسه شوراي امنيت درباره تصميم در اين موضوع مخالف بودند. شوروي نمي‏خواست موضوع ايران جنجالي بين‏المللي عليه آن كشور باشد، بنابراين سفير شوروي در ايران كوشش زيادي براي توافق با مقامات ايراني انجام داد. در نهايت موافقت نامه‏اي در مورد تخليه ايران، نفت شمال و آذربايجان به امضاء طرفين رسيد، تا اين كه سرانجام در روز نوزدهم ارديبهشت سال 1325 ش، تخليه كامل ايران انجام گرفت.

تولد "اِمِريكو وسپوس" مكتشف و دريانورد معروف ايتاليايي (1451م)

اِمِريكو وسپوس دريانورد معروف ايتاليايى در نهم مه 1451م در شهر فلورانس ايتاليا به دنيا آمد. وي به سبب علاقه بسيار به دريانوردي از جواني به شغل ملواني روي آورد و به درجه ناخدايى رسيد. وسپوس در سفر دوم كريستفْ كلمب، مكتشف بزرگ هم‏وطنش حضور داشت و نقاطي از امريكا را كشف كرد. عقيده كاشفان اوليه امريكا اين بود كه اين سرزمين در ادامه شرق آسيا واقع است ولي وسپوس در سفرهاي بعدي خود به اين واقعيت دست يافت كه سرزمين مكشوفه جديد، ارتباطي با خاك آسيا ندارد. وي هم‏چنين مصبّ و محل ريزش آب رودخانه آمازون به اقيانوس اطلس را كشف نمود. وسپوس چهار بار به سرزمين ناشناخته‏اي كه تا آن زمان نامي نداشت و بعدها با الهام از نام او، امريكا خوانده شد، سفر كرد. از اين رو عده‏اي وسپوس را كاشف واقعي امريكا مي‏دانند. وي سرانجام در 20 ژوئيه 1512م در 61 سالگي درگذشت. شرح سفرهاي امريكو وسپوس توسط مولر، جغرافي دان آلماني در 1507 منتشر شد. وي در كتابش پيشنهاد كرده بود كه قاره جديد را به نام امريكو وسپوس، امريكا بنامند.

اتمام بناي ساختمان تاريخي "تاج محل" در كشور هند (1653م)

تاج محل، نام آرامگاه ارجمند بانو، ملقب به ممتاز محل، ملكه ايرانيِ شاهْ جهان، پادشاه هند است. شاه جهان كه پنجمين شاه مغولي بابري هند به شمار مي‏رفت، مدت 30 سال حكومت هند را در اختيار داشت. ارجمند بانو بعد از 20 سال زندگي به عنوان همسر پادشاه، سرانجام در 7 ژوئن 1631 درگذشت. بناي تاج محل پس از فوت همسر شاه جهان، پادشاه مغول هند در ايالت آگراي اين كشور آغاز شد. نماي بيروني تاج محل با نقش‏هاي رنگي مزيّن شده است و كتيبه‏هايى نيز به خط عربي دارد كه آيات قرآني بر آن‏ها نقش بسته است. در اين بنا هم‏چنين دو ضريح يكپارچه از مرمر سفيد قرار دارد كه اجساد ملكه نور جهان و شاه جهان در زير آن دفن شده است. براي احداث بناي تاج محل، شورايى از بهترين معماران تشكيل و سرانجام طرح استاد عيسي اصفهاني از معماران برجسته ايراني انتخاب شد و او در اين مكان يكي از زيباترين ساختمان‏هاي جهان و از عالي‏ترين نمونه‏هاي معماري اسلامي هند را بنا كرد. اين بنا كه ساخت آن حدود 20 سال به طول انجاميد، سرانجام در 9 ماه مه 1653 خاتمه يافت. ساختمان تاج محل، امروزه محلي براي بازديد جهان گردان به شمار مي‏آيد.