روز دندانپزشكي
به منظور گسترش و پيشرفت خدمات درماني و بهداشتي دهان و دندان در مناطق محروم كشور و روستاها، مجلس شوراي اسلامي در 23 فروردين 1360، قانون تربيت بهداشتكاران دهان و دندان را تصويب كرد. در اين قانون، مجلس، وزارت بهداشت و درمان را موظف نمود كه داوطلباني را براي تربيت در اين دوره، جذب كند و پس از دادن آموزشهاي لازم، با مدرك فوق ديپلم، آنان را در مناطق محروم به خدمت گمارَد تا از اين طريق، ضمن ارائه خدمات اوليه، از شيوع بيماريهاي دهان و دندان جلوگيري نموده و اصل پيشگيري را مورد نظر قرار دهند. از آن پس و به پيشنهاد جامعه اسلامي دندان پزشكان، روز 23 فروردين به عنوان روز دندانپزشكي نامگذاري گرديد.
علامه ابراهيم خويى در سال 1247 ق در خوي متولد شد و پس از فراگيري مقدمات علوم، راهي نجف اشرف گرديد. وي در محضر استاداني همچون شيخ مرتضي انصاري و شيخ حسين كوهكمرهاي كسب فيض كرد و به اجتهاد دست يافت. پس از آن به ايران بازگشت و در زادگاه خود به ارشاد مردم، تدريس علوم و معارف اسلامي و تأليف كتاب پرداخت. علامه خويى در فقه، اصول فقه، حديث، كلام، فلسفه، عرفان و رجال استادي برجسته بود. مورخان او را به داشتن فضل بسيار و گشادهدستي ميستايند. الدُّرَّةُ النجفيه، اثري منظوم در شرح نهجالبلاغه مشتمل بر چهار هزار بيت و نيز كتاب شرح چهل حديث از اوست. اين عالم بزرگ در راه ايجاد حكومت مشروطه و ظلمستيزي و آزادي خواهي تلاش بسيار كرد و سرانجام در 78 سالگي به دست عوامل محمدعلي شاه قاجار، در منزل خود به شهادت رسيد.
تولد "الكساندر آستروفسكي" نمايش نامه نويس روسي (1823م)
الكساندر نيكالايويچ آستروفِسْكي، نمايشنامهنويس معروف روسي در 12 آوریل 1823م در مسكو به دنيا آمد و پس از طي تحصيلات خود در رشته حقوق، به وكالت دعاوي پرداخت. وي در همين زمان به نگارش روي آورد و در ابتدا آنچه را درباره طبقه بازرگانان، محيط زندگي و خصوصيات اخلاقي آنها فراگرفت در آثارش منعكس كرد. آستروفسكي تا آخر عمر هر سال يك كمدي منتشر كرد و خود نيز در كشور روسيه به شهرت رسيد تا جايى كه در شمار برجستهترين نمايشنامهنويسان قرن نوزدهم و پيشگامان اعتلاي حقوق تئاتر در روسيه بود. آستروفسكي به موازات نگارش نمايشنامههاي كمدي و تاريخي، به موضوع و تاريخ معاصر خود نيز توجه خاص داشت و در اين زمينه نيز آثاري خلق كرد. موضوع در نمايشنامههاي آستروفسكي پيوسته رو به گسترش ميرود و علاوه بر طبقه بازرگانان، طبقههاي ديگر جامعه را نيز در برميگيرد. وي در عرصه نگارش، همچون يك نقاش برجسته، جامعه عصر خويش را به نمايش ميگذاشت. بينش نيرومند، تازگي طبع و قلم وي در تبديل واقعيتهاي زندگي و اجتماع به نمايشنامه، از يك سو باعث قرار گرفتنش در جايگاه يك شخصيت استثنايى شد و از طرف ديگر، عامل تغييرات مهمي در تئاتر روسيه گرديد. نفوذ و تاثير آستروفسكي در ادبيات و آداب و رسوم روسيه چنان اوج گرفت كه او را بزرگترين نمايشنامهنويس روسيه در دوره رئاليسم يا واقعگرايى دانستهاند. وي همچنين در راه ايجاد تئاتري ملي، خارج از حيطه سانسور و انحصار تلاش كرد و تا رسيدن به اين هدف، اين مسير را ادامه داد. از آستروفسكي آثار متعددي برجاي مانده كه توفان، جنگل، دختر برفي، رؤيا بر رود ولگا و قرباني آخر از آن جملهاند. الكساندر آستروفسكي سرانجام در 14 ژوئن 1886م در شصت و سه سالگي درگذشت.