به توپ بستن گنبد مطهر حَرم حضرت امام رضا(ع) توسط سربازان روسيه (1291ش)

پس از تشكيل ژاندارمري مخصوص خزانه داري كل ايران توسط مورگان شوستر آمريكايي، دولت روسيه كه اين اقدام را مخالفت مطامع خود در ايران مي‏دانست، طي اولتيماتومي به دولت ايران، خواستار اخراج شوستر از ايران و نيز استخدام اتباع خارجي با اجازه دُوَل روس و انگليس شد. در پي ردّ اين اولتيماتوم دخالت‏آميز توسط مجلس شوراي ملي، قواي روسي مستقر در تبريز وارد قزوين شدند. هم‏چنين يكي از دست نشاندگان دولت روس در مشهد به نام يوسف هراتي به تحريك روس‏ها، شورشي مصنوعي در مشهد به پا كرد. قواي روس نيز به بهانه‏ي اين كه جانِ اتباع آن‏ها در خطر است به شهر مقدس مشهد وارد شدند و سپس براي تهديد دولت ايران و نيز بي‏احترامي به عقايد و احساسات مذهبي مردم، حرم مطهر امام رضا(ع) را در روز نهم فروردين 1291ش (نهم ربيع‏الثاني 1330ق برابر با 29 مارس 1912م) به توپ بستند و جنايتي ديگر آفريدند. در اثر شليك توپخانه، به سَردَرها و گلدسته‏هاي حرم رضوي، خسارات فراواني وارد آمد. هم‏چنين خزانه حضرتي را به بانك روس منتقل كرده و اشياي قيمتي حرم را به غارت بُردند. پس از آن، مقداري از اموال را برگردانده ولي متولي حرم را با تهديد به مرگ وادار كردند كه تصديق كند كه تمام خزانه را تحويل گرفته است. علاوه بر اين، عده‏ي بسياري از مردم مشهد در اين تهاجم وحشيانه كشته و مجروح شدند.

درگذشت آیت ‏اللَّه "ميرزا علي ‏اكبر مرندي" (1373ش)

آيت ‏اللَّه علي اكبر مرندي در حدود سال 1314 ( 1275ق) در شهرستان مرند و در يك خاندان علمي به دنيا آمد. ايشان پس از طي تحصيلات مقدماتي در زادگاه خود و تبريز، راهي حوزه علميه نجف شد و در مدت پانزده سال، از درس حضرات آيات عظام شيخ محمدحسين غروي اصفهاني، ميرزاي ناييني، آقاضياءالدين عراقي و سيد ابوالحسن اصفهاني بهره برد. آيت‏اللَّه مرندي همچنين، به مدت ده سال، به همراه دوست و هم حجره خود، علامه سيد محمد حسين طباطبايي در رشته سلوك و عرفان از حضور عرفاي نامي عصر، همچون حضرات آيات سيد حسين كوه كمره‏اي، سيد صدرا بادكوبه‏اي و به ويژه ميرزا علي قاضي تبريزي طباطبايي، شهد شيرين عرفان و سلوك را چشيد و به مرحله والايي از سير و سلوك الهي نائل شد. ايشان به احاديث، تفاسير و مسائل فقهي و عرفاني احاطه و تسلط كامل داشت و بيش از پنجاه سال در شهرستان مرند اقامت ورزيد. در اين ساليان، سيل مشتاقان و علاقه‏مندان و سالكان راه، براي كسب فيض و حل مشكلات روحي به مرند مي‏رفتند و از محضر پرفيض او مستفيض مي‏شدند. اين عالم رباني از جمله افراد نادري است كه علامه طباطبايي آنان را به عنوان ستارگان درخشان آسمان عرفان نام برده است. آيت‏اللَّه مرندي سرانجام پس از نزديك به يكصد سال زندگي پر بركت در فروردين 1373 ش برابر با 1414 ق به لقاء اللَّه پيوست و به ديدار دوست شتافت.

ارتحال فقيه نامدار شيعه "شيخ الفقهاء شيخ جعفر كاشف الغطا" (1228 ق)

شيخ جعفر كاشف الغطاء در سال 1154 ق در نجف اشرف به دنيا آمد و از همان اوان كودكي به تحصيل علوم ديني پرداخت. در آغاز، مقدمات را نزد پدر آموخت و سپس از محضر بزرگاني نظير شيخ محمدمهدي فتوني، محمدباقر وحيد بهبهاني و سيدمهدي بحرالعلوم كسب دانش كرد. شيخ جعفر سپس به تاليف و تدريس پرداخت و شاگردان فراواني تربيت نمود و كتب متعددي نگاشت. يكي از كارهاي مهم وي، مقابله با اخباري‏گري بودو تلاش مؤثري در از بين بردن اين فتنه انجام داد. سرانجام اين عالم سترگ پس از هفتاد و چهار سال عمر با بركت، دار فاني را وداع گفت و زندگي جاودان خود را آغازكرد.

امضاي قرارداد تاريخي "پيرنه" ميان اسپانيا و فرانسه(1659م)

پس از امضاي قرارداد صلح وِستْفالي در سال 1648م، به جنگ‏هاي 30 ساله در اروپا پايان داده شد، اما جنگ، بين برخي از كشورهاي منطقه به صورت پراكنده ادامه يافت. در اين ميان، بين فرانسه كه به يك امپراتوري قدرت‏مند تبديل شده بود با كشور اسپانيا همچنان جنگ جريان داشت. در نتيجه، يازده سال بعد از پيمان وِستْفالي، با امضاي قراردادي ديگر معروف به قرارداد پيرنِه در 29 مارس 1659م، مرز ميان دو كشور در سلسله جبال پيرنه تثبيت شد و جنگ‏ها پايان يافت.

درگذشت "امانوئل سودِنْبِرگ" عالم و عارف سوئدي(1772م) (ر.ك: 29 ژانويه)

امانوئل سودِنْبِرگ، متفكر نامدار سوئدي در 29 ژانويه 1688م در استكهُلْمْ سوئد به دنيا آمد. وي پس از طي تحصيلات خود، در رياضيات تبحّر يافت و مهندسي معروف شد. امانوئل در 54 سالگي اعلام داشت كه دنياي واقعي را در رؤياهايى چند، مشاهده كرده است. سودنبرگ از آن پس به مطالعات فراواني در فلسفه پرداخت و به نشر عقايد و افكار خود مشغول شد. وي اعلام داشت كه فلسفه او، انفصال از دنياي مادي و غرق شدن در تماشاي عالم معنوي است. سودنبرگ در مشاهده عالم معنا چنان تيزبين و دقيق بود كه آن را به شيوه دانشمندان، با همه جزئياتش توصيف مي‏كرد. سودنبرگ مي‏گفت كه دنياي مادي و دنياي روحي، هر دو، داراي طرح و الگويى قابل انطباق هستند و بنابراين، وحدت پذيرند. هر آنچه در اين دنيا هست، نظير آن در دنياي ديگر نيز هست. وي معتقد بود كه هر چه انسان شريف‏تر باشد فهم و درك وجود خداوند برايش ممكن‏تر است زيرا خداوند، شبيه و المُثنّاي نامرئي و نامشهود انسان است. سودنبرگ تاكيد داشت كه همه اينها در سيرهاي عارفانه وي به عالم بالا، براي شخص او يقيني شده است. هر چند سودنبرگ خود را "مردي هر دو جهاني" مي‏خواند. با اين حال در او چيز غير معمول و نامتعارفي وجود نداشت. دارا بودن زندگي عملي، ساده و معتدل، پرهيز از هرزگي و بي بند و باري، علاقه به مصاحبت با ديگران و علاقه به گياه خواري و دوري ازگوشت خواري از جمله ويژگي‏هاي زندگي او بود. امانوئل سودنبرگ انديشه‏هاي فلسفي خود را در بيش از پنجاه جلد كتاب بيان داشت كه مهمترين آن‏ها، كتاب اسرار عالم ملكوت يا رموز آسماني است كه آن را در هشت جلد به نگارش درآورد. او در اين كتاب عنوان مي‏كند كه: تنها خدا زنده است و حضور او در انسان و مخلوقات ديگر است كه به آن‏ها نمودي از زندگي مي‏بخشد و در ما توهّمِ وجود اختلاف ميان انواع موجودات كه همه بهره‏اي از ذات واحد الهي‏اند ايجاد مي‏كند. اسرار عالم ملكوت نه تنها مهم‏ترين اثر سودنبرگ است، بلكه يكي از بارزترين و جالب‏ترين جلوه‏هاي انديشه عرفاني اروپاي شمالي در قرن هجدهم مي‏باشد. سودنبرگ در انگلستان و ايالات متحده امريكا داراي پيروان بسياري بود. امانوئل سودِنبرگ سرانجام در 29 مارس 1772م در هشتاد و چهار سالگي درگذشت.