تأسيس "حزب دموكرات" تبريز توسط روحاني مجاهد شيخ "محمد خياباني" (1295 ش)

در زمان شيخ محمد خياباني، اوضاع جهان اسلام و بالاخص ايران به خاطر دخالت‏هاي بيگانگان از جمله روسيه، انگليس و آلمان بسيار آشفته و تأسف‏انگيز بود. در اين حال، شيخ محمد خياباني، روحاني دلاور و آذربايجاني براي قطع ايادي استعمار و مبارزه با بيگانگان و ستمكاران داخلي، در هفدهم اسفند 1295ش برابر با 14 جمادي‏الاول 1335ق حزب دموكرات تبريز را به وجود آورد. خياباني، سازمان سياسي خود را دموكرات ملي، و آذربايجان را آزادستان ناميد. با وجود اينكه قيام خياباني، شوروي‏ها را به وسوسه انداخته بود، ولي طولي نكشيد كه دريافتند رهبر نهضت نه تنها روي خوش به آن‏ها نشان نمي‏دهد بلكه نسبت به پياده شدن قواي شوروي در بندر انزلي سخت معترض است. شيخ محمد خياباني در حالي دست به اين اقدام زد كه مردم به خاطر فروپاشي حكومت تزاري روس، غرق شادي بودند و خروج نظاميان روسيه از تبريز را آرزو مي‏كردند. خياباني در اين هنگام دوستان آزادي‏خواه و مبارز خود را كه اغلب دموكرات ناميده مي‏شدند گرد آورد و كميته‏اي تشكيل داد و درباره وضع پيش آمده، به تصميم‏گيري و سياست‏گذاري پرداخت. شيخ محمد خياباني، نمايندگان فرقه دموكرات و ديگر آزادي‏خواهان را از سراسر آذربايجان به تبريز دعوت كرد و تشكيلات فرقه دموكرات كه از پنج سال قبل تعطيل شده بود، دوباره تاسيس شد.

 

استعفاي "اسداللَّه علم" از نخست‏وزيري و انتخاب "حسنعلي منصور" به اين مقام (1342 ش)

امير اسداللَّه علم كه پس از توافق آمريكا و شاه ايران در 28 تيرماه 1341 به نخست‏وزيري رسيده بود، سرانجام پس از بيست ماه صدارت به اراده شاه و بدون اعتنا به قوه مقننه استعفا كرد و جاي خود را به حسنعلي منصور داد. اين استعفا و سپس انتصاب منصور، از نظر سرعت عمل در مشروطيت ايران بي‏سابقه بوده است زيرا در همان روز كه علم از كار بر كنار شد، منصور به اين مقام انتخاب گرديد و او كه از ماه‏ها قبل مهياي اين منصب بود، در همان روز، وزراي خود را معرفي كرد. از نظر ملت ايران دوران حكومت اسداللَّه علم، يكي از تاريك‏ترين ايام در روزگار سياه سلطنت محمدرضا پهلوي است. برگزاري رفراندوم فرمايشي شاه و ملت، حمله به مدرسه فيضيه و بالاخره قيام خونين پانزدهم خرداد 42، از جمله وقايع مهم اين دوران مي‏باشند. پس از علم، منصور كه مورد حمايت انگليس و آمريكا بود، بر سر كار آمد و شاه بار ديگر خوش خدمتي خود را به اربابانش نشان داد. منصور نيز طي دوران صدارتش، زمينه‏هاي قانون ننگين كاپيتولاسيون را فراهم آورد و پس از اعتراض امام خميني(ره) به اين مصوبه، آن حضرت را به تركيه تبعيد نمود. سرانجام حسنعلي منصور در بهمن سال بعد، توسط جوانان مؤمن هيئت مؤتلفه اسلامي اعدام انقلابي شد و بر كارنامه ننگين او، مهر ابطال خورد.

درگذشت استاد "حسين قوامي" موسيقي‏دان ايراني (1368 ش)

استاد حسين قوامي معروف به فاخته، از استادان نامدار موسيقي اصيل ايراني، در سال 1286ش در تهران به دنيا آمد. او آواز را نزد استادان مشهور آموخت و طي چند سال، رديف‏ها و دستگاه‏هاي موسيقي را به خوبي فرا گرفت. استاد قوامي پس از پيروزي انقلاب اسلامي نيز، هنر و دانش خود را در اختيار علاقه‏مندان موسيقي سنتي ايران قرار داد. از وي آثاري به همراه پيانوي محجوبي و ديگر نوازندگان در دست است. وي در سال 1367 ش، موفق به دريافت نشان درجه يك هنري از وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامي شد. استاد قوامي سرانجام در 17 اسفند 1368 در هشتاد سالگي درتهران درگذشت و در امامزاده طاهر كرج مدفون شد.

ميلاد "امام محمدباقر"(ع) بنا به روايتي(57 ق)

بنا به روايتي حضرت امام محمدباقر(ع) در اول رجب سال 57 ق در مدينه به دنيا آمد. آن حضرت را باقر لقب دادند كه به معناي شكافنده‏ي علوم است، زيرا آن بزرگوار مشكلات و پيچيدگي‏هاي علميِ عصرِ خود را با دقت و ظرافتِ خاصي تجزيه و تحليل مي‏كرد. در دوران امامت آن حضرت، از سال 96 ق كه مقارن با سال‏هاي پاياني حكومت جور بني اميه و ضعف آن بود، فرصتي فراهم شد تا آن بزرگوار به تقويت بنيان‏هاي فكري و فرهنگي مسلمانان بپردازد. در اين زمان و همچنين در دوران امامت فرزندش امام جعفر صادق(ع) بسياري از علوم شكوفا شد و شاگردان آن دو بزرگوار، برخي از علوم را گسترش داده، علوم جديدي را نيز ابداع كردند. امام محمدباقر(ع) بر اثر سلطه‏ي حكومتِ طاغوت، از نظر سياسي مُنزوي بود و اعتراضات او به صورت يك نهضت سياسي همه جانبه به سرنگوني رژيم بني‏اميه نيانجاميد. ايشان كه دريافته بود فرهنگ تشيع در انزوا قرار گرفته و زير چكمه‏ي جلاّدان اُموي، بي‏رَمَق مانده است، دست به يك انقلاب وسيع فرهنگي زد و با تشكيل حوزه‏ي علميه و تربيت شاگردان برجسته، فقه آل محمد(ص) و خط فكري تشيُّع را آشكار ساخت. پس از آن حضرت(ع) فرزند برومندشان، حضرت امام جعفر صادق(ع)، با تشكيل حوزه‏ي علميه با چهار هزار نفر شاگرد، آن حركت و نهضت فرهنگي را غناي بيشتري بخشيد.

مرگ "جان اريكسون" مهندس و مخترع سوئدي (1889م)

جان اريكسون مبتكر سوئدي در 31 جولای 1803م در سوئد به دنيا آمد و پس از طي تحصيلات متوسطه به خدمت در ارتش پيوست. وي در ارتش سوئد نقشه‏هاي نظامي طرح مي‏كرد و درباره قطعات جديد ماشين‏ها، نظريه‏هاي بسياري ارائه مي‏داد. در آن زمان، روش معمول براي راندن و حركت كشتي‏ها ابتدايى و اوليه بود. چرخ‏هاي پره‏دار اغلب در اثر برخورد با اجسام شناور زيان مي‏ديدند و گردش آنها به سختي انجام مي‏گرفت. نظريه اريكسون براي حل اين مشكل، نصب يك پروانه بزرگ در انتهاي زيرين كشتي بود. وي سپس پروانه دَوّاري اختراع كرد كه بسياري از اشكالات فني كشتي بخار را از ميان برمي‏داشت. اريكسون پس از چندي براي ارتش امريكا نوعي ناو جنگي را طراحي كرد كه با موتوري بسياري قوي كار مي‏كرد و به وسيله سكان، تغيير جهت مي‏يافت. جالب‏ترين قسمت اين ناو، آسانسوري بود كه گلوله توپ را به برج توپخانه مي‏برد و آماده شليك مي‏ساخت. اريكسون را به خاطر اين اختراع، پديد آورنده ناوهاي جنگي امروزي مي‏دانند. جان اريكسون سرانجام در 8مارس 1889م در 86 سالگي درگذشت.