رحلت فقيه و محقق بزرگ آيت ‏اللَّه "ملاحبيب اللَّه كاشاني" (1300 ش)

ميرزا حبيب‏اللَّه شريف كاشاني در حدود سال 1225ش (1262ق) در كاشان به دنيا آمد. در كودكي پدر را از دست داد و زير نظر آيت‏اللَّه سيدحسين كاشاني به تحصيل علوم حوزوي همت گماشت. در پرتو اين تلاش پيگير، در 16سالگي گواهي نقل روايت و در 18سالگي گواهي اجتهاد دريافت نمود. ميرزا حبيب‏اللَّه در سال‏هاي بعد به تهران رفت و در محضر درس شيخ محمد اصفهاني، ملاهادي مدرس تهراني، ملاعبدالهادي تهراني و حاج ميرزا ابوالقاسم تهراني كلانتر استفاده وافر برد. در 19سالگي جهت حضور در درس شيخ مرتضي انصاري راهي عراق شد، اما ورود او به كربلا با رحلت آن استاد يگانه همزمان گرديد. پس از چند سال توقف در عتبات، به كاشان بازگشت و به تاليف، تدوين و تكميل تحقيقات خود پرداخت. او از اغلب استادان خويش صاحب اجازه بود و در علوم روز تبحر داشت. ميرزاي كاشاني در كنار مرجعيت، به ارشاد و هدايت مردم مشغول بود. از ويژگي‏هاي برجسته ميرزاي كاشاني، تنوع تاليفات و فزوني آنهاست. آثار وي را تا سيصد جلد كتاب و رساله نوشته‏اند، كه حدود 200جلدِ آنها شناخته شده‏است. مُنْتَقِدُ المَنافِع في شرحِ المُختَصَر النّافع به عنوان دايرةُالمعارف فقه شيعه، منظومةٌ في‏الفقه و ده‏ها اثر ديگر از اوست. وي سرانجام در 2 اسفند 1300ش (23 جمادي‏الثاني 1340ق) در 78 سالگي رحلت نمود و در كاشان به خاك سپرده شد.

 

عمليات كوچك والفجر 6 در جنوب دهلران توسط سپاه (1362 ش)

عمليات والفجر 6 در دوم اسفند1362 با رمز مقدس يا زهرا در منطقه عملياتي چزّابه با هدف انهدام نيروهاي دشمن و گمراه كردن آنها از عمليات آتي، انجام گرفت. قواي اسلام با عبور از رودخانه چيلات و دهلران، دو ارتفاع مهم مشرف به مناطق مسكوني عراق را آزاد كرده و بزرگراه العماره - بغداد را در تيررس خود گرفتند. در اين‏حال، دشمن‏بعثي براي باز پس‏گيري مناطق از كف‏داده، اقدام به پاتك نمود كه با چند ضد پاتك از سوي قواي‏اسلام مواجه‏گرديد و در اقدام خود ناكام‏ماند. در اين عمليات، دشمن با به‏جاي گذاشتن صدها كشته‏وزخمي مجبور به عقب‏نشيني گرديد. عمليات والفجر 6، در نهايت با شروع عمليات خيبر در 3اسفند1362، پايان ‏پذيرفت.

 

رحلت محقق كبير "فخرالمحققين محمد بن حسن حلي"(771 ق)

فخرالمحققين محمد بن حسن حلي در سال 682ق در شهر حله‏ي عراق به دنيا آمد. علوم متداول عصر از قبيل فلسفه، كلام، منطق، فقه، اصول و حديث و... را نزد پدرش، علامه‏ي حلي، فرا گرفت و پيش از آنكه به سن بلوغ برسد، در انواع علوم ورزيده شد به طوري كه مي‏گويند در شانزده سالگي مجتهد مُسلَّم بوده است. فخرالمحققين، تمام رشته‏هاي علوم و فنون را در خدمت پدر علامه‏اش تكميل نمود و جز وي استادي نديده است. شهيد اول، شيخ احمد بحراني و سيدتاج الدين ابن مَعيه و شيخ ظهيرالدين(فرزندش) از شاگردان مشهور او بوده‏اند. تاليفات فخرالمحققين، مانند "شرح مبادُي الاصول"، "شرح تهذيبُ الاصول" و "المسايلُ الحيدريه"، از بهترين كتب شيعه محسوب مي‏شود. اين عالم رباني سرانجام در 89 سالگي به ديدار محبوب شتافت و در نجف اشرف به خاك سپرده شد.

وقوع جنگ جَمَل بين امام علي(ع) و سپاه ناكثين(36 ق)

مدت كوتاهي پس از به خلافت رسيدن امام علي(ع) و بيعت مردم با آن حضرت، طَلحه و زبير از ياران قديمي پيامبر اسلام(ص) كه در به دست آوردن سهمي از حكومت ناكام مانده بودند، بيعت خود را شكستند و به سوي مكه رهسپار شدند. آنان در مكه با عايشه همسر رسول خدا(ص) ملاقات كرده و با همدستي يكديگر، مردم را به خونخواهي عثمان، عليه امام علي(ع) فرا خواندند. از آن طرف، چون امام از ماجرا آگاه شد، تجهيز قوا فرمود و در صدد دفع فتنه‏ي ناكثين برآمد. چون پيروان طلحه و زبير شهر بصره را تصرف كرده و عليه امام شوريدند، سپاهِ حضرت نيز در مقابل آنان قرار گرفت. اميرالمؤمنين قبل از آغاز جنگ به ميان هر دو صف لشكر آمد و به نصيحت عايشه و طلحه و زبير پرداخت و عايشه را به خاطر بيرون آمدن از حريمِ حَرَم و طلحه و زبير را بر شكستن بيعت ملامت فرمود. امام چون ديد كه صلح امكان‏پذير نيست، با آنان اتمام حجت كرد و از آن پس، آتش جنگ شعله‏ور گشت. سرانجام با كشته شدن طلحه و زبير و شانزده هزار نفر از ناكثين و شهادت بيش از هزار ياور علي(ع)، اين جنگ با پيروزي امام پايان پذيرفت. اين جنگ به دليل سوار بودن عايشه بر شتر، به جَمَل شهرت يافت.

مرگ "فردريك بانتينگ" پزشك كانادايي و كاشف انسولين (1941م) (ر.ك: 4 نوامبر)

فردریک بانتینگ پزشک کانادایی و کاشف انسولین در چنین روزی از سال ۱۸۹۱ میلادی متولد شد. فردریک گرانت بانتینگ، دانشمند کانادایى در تاریخ چهارم نوامبر سال ۱۸۹۱ میلادی در کانادا متولد گردید. وی تحصیلات خود را در رشته پزشکی دانشگاه تورنتو ادامه داد تا این‏که در سال ۱۹۲۲م موفق به اخذ دکترای طب شد. فردریک از سن ۲۹ سالگی تحت ‏عنوان محقق در دانشگاه به کار پرداخت و به مدت ۲۰ سال تا سال ۱۹۴۱م استاد دانشگاه تورنتو بود. بانتینگ مدتی نیز در کشورهای انگلستان و فرانسه، به تحقیق و مطالعه پرداخت. در ۲۷ ژوئیه ۱۹۲۲م آزمایش‏‌ها و تلاش‏های وی به نتیجه رسید و به‏همراه دو تن از همکارانش موفق به جداسازی هورمون انسولین شد. این مسئله، انقلابی در درمان بیماری قند به‏وجود آورد و باعث شهرت این پزشک ۳۰ ساله گردید. پاسخ مثبت آزمایشات بانتینگ بر روی حیوانات، به استفاده از انسولین در بیماران قندی از سال ۱۹۲۳م منجر گردید که به نجات جان میلیون‏‌ها انسان منتهی گردید. بانتینگ در همین سال به پاس این اکتشاف علمی برنده جایزه نوبل پزشکی شد. غده فوق کلیوی و سرطان، زمینه‏های دیگر مطالعات وی بود. دکتر بانتینگ علاوه بر نوبل، جوایز متعدد دیگری از جمله مدال ستاره طلایی از دانشگاه تورنتو، مدال انجمن پادشاهی کانادا، عنوان شوالیه جایزه انجمن فیزیولوژیست‏های امریکا و... را به دست آورد. وی سرانجام در ۲۱ فوریه ۱۹۴۱م در سن پنجاه سالگی درگذشت. • انسولین، هورمونی است که از لوزالمعده مهره‏داران ترشح می‌‏شود و به خون می‌‏ریزد. این پروتئین بر مقدار قند خون نظارت داشته و مقدارش را ثابت نگاه می‌‏دارد. بالا رفتن مقدار قند خون، عامل محرک ترشح انسولین است. درواقع انسولین، هورمونی است که ذخیره و سوخت‏وساز مواد قندی بدن را تنظیم می‌‏نماید. کمبود این هورمون در بدن، موجب بروز بیماری دیابت می‌‏شود. انسولین برای نخستین‏بار در ۲۷ ژوئیه ۱۹۲۱م به‏وسیله فردریک بانتینگ محقق کانادایی و دو همکارش کشف گردید. وی به‏همین دلیل، موفق به اخذ جایزه نوبل پزشکی ۱۹۲۳م شد.