جام جم آنلاين: كفش هاي مخصوص دويدن، حتي سبك ترين آنها باز هم مقداري وزن دارند، چرا كه ميزان اكسيژن مصرفي فرد را در هر گام افزايش مي دهد، بنا بر اين دويدن با پاي برهنه سرعت را افزايش مي دهد.
به گزارش ايرنا، دانشگاه «نبراسكا» در تحقيقاتي كه اخيرا در اين زمينه انجام داده از 10 نفر خواسته است كه با كفش و بدون كفش بر روي دستگاه تريدميل و همچنين روي زمين بدوند.اين افراد در هنگام دويدن از ماسك هايي استفاده كردند كه با اتصال به ماشين مخصوصي، ميزان مصرف اكسيژن را نشان مي دادند.

كارشناسان با انجام اين آزمايش دريافتند كه ميزان مصرف اكسيژن افرادي كه كفش پوشيده بودند بسيار بيشتر از آنهايي بود كه با پاي برهنه دويدند، در نتيجه آنهايي كه كفش پوشيده بودند تلاش بيشتري كردند و بيشتر خسته شدند.

اهميت اين مسئله از آنجايي كه نتيجه عملكرد دونده را در مسابقات تعيين مي كند، دو چندان مي شود و نشان مي دهد كه دوندگان با پاي برهنه سريعتر مي دوند.اين اولين تحقيقاتي نيست كه به صرفه بودن دويدن با پاي برهنه را نشان مي دهد، بلكه در گذشته نيز تحقيقات مشابهي انجام شده بود.

اين تحقيقات حتي يك گام هم فراتر گذاشته و نشان داده بودند كه نوع دويدن هم مي تواند در عملكرد دونده تأثيرگذار باشد بنابراين نمي توان با صراحت پيشنهاد كرد كه دوندگان از اين به بعد با پاي برهنه بدوند.

جدا از اين مساله، مسابقات ممكن است در مكان هاي مختلف و روي سطوح متفاوت برگزار شوند، به طوري كه دويدن با پاي برهنه آسيب هاي جدي را براي دوندگان در پي داشته باشد.

پس بهترين كار اين است كه با سبك ترين و راحت ترين نوع كفش ها دويد يا اين كه مسوولان برگزاري مسابقات، بهترين و مناسب ترين سطوح را انتخاب كنند تا دوندگان بتوانند با خيال راحت با پاي برهنه بدوند.