امضاي پيمان تحميلي سه جانبه بين انگلستان، شوروي و ايران در مجلس شوراي ملي (1320 ش)

پس از تجاوز نيروهاي شوروي و انگلستان به ايران در شهريور 1320 و نقض بي‏طرفي ايران در جنگ جهاني دوم، پيماني سه جانبه بين ايران، انگلستان و شوروي به امضا رسيد. بر اساس اين پيمان تحميلي، دولت وقت ايران به نخست‏وزيري محمدعلي فروغي به ناچار پذيرفت كه راه‏ها و وسايل ارتباط زميني، هوايي و دريايي خود را در اختيار متفقين قرار دهد تا آنان با ارسال تجهيزات از طريق ايران، جبهه شوروي را در برابر آلمان نازي تقويت كنند. در برابر، دولت‏هاي شوروي و انگلستان، تماميت ارضي ايران را به رسميت شناختند و متعهد شدند كه حداكثر شش ماه پس از پايان جنگ، خاك ايران را ترك كنند. انگلستان و شوروي با اشغال ايران، نه تنها خساراتي جبران‏ناپذير به كشور وارد كردند، بلكه پس از پايان جنگ نيز بر خلاف پيمان نهم بهمن 1320، ارتش شوروي حاضر به ترك ايران نبود. حتي اتحاد جماهير شوروي تلاش كرد با تأسيس دولتي دست نشانده در شمال غربي ايران، زمينه‏هاي تجزيه اين بخش از خاك ايران را فراهم كند. اما اين توطئه با مقاومت مردم مسلمان ايران، به ويژه مبارزان و آزادي‏خواهان آذربايجان شكست خورد و ارتش شوروي در نهايت، مجبور به ترك خاك ايران شد.

رحلت استاد بزرگ اخلاق و عارف كبير آيت اللَّه "ميرزا علي‏آقا قاضي طباطبايي" (1325 ش)

آيت‏اللَّه سيد علي قاضي طباطبايي در سال 1248 ش (13 ذيحجه 1285 ق) در تبريز و در خانواده‏اي اهل علم و ادب و تقوي زاده شد. وي در تبريز از برخي فضلا و نيز پدر، استفاده‏هاي علمي برد و در جواني براي ادامه تحصيلات راهي نجف اشرف گرديد. آيت اللَّه قاضي در نجف از محضر درس استادان نامداري همچون محمد فاضل شربياني، محمد حسن مامقاني، شيخ الشريعه اصفهاني، آخوند خراساني و ميرزا حسين خليلي تهراني بهره‏هاي فراوان برگرفت و در درس عارف كامل، سيد احمد كربلايي و نيز شيخ محمد بهاري شركت كرد. اين شخصيت والامقام پس از سالياني توقف در نجف، در فقه، اصول، حديث و تفسير متخصص و ماهر شد و از رجال اخلاق و عرفان گرديد. آيت‏اللَّه قاضي از آن پس علاوه بر تهذيب نفس به تربيت شاگردان همت گماشت كه حضرات آيات: علامه طباطبايي، سيد محمد حسن الهي (برادر علامه)، سيد رضا بهاءالديني، محمدتقي بهجت فومني و... از جمله دست پروردگان مكتب اخلاق و عرفان آيت اللَّه قاضي طباطبايي مي‏باشند. سرانجام اين عارف كامل در نهم بهمن 1325 ش برابر با 6 ربيع الاول 1366 ق در 77 سالگي به ديار قدس پر كشيد و در وادي‏السلام نجف اشرف نزديك مقام حضرت مهدي(عج) به خاك سپرده شد.

بازگشايي فرودگاه‏هاي كشور به دستور بختيار در نتيجه فشار مردم انقلابي (1357 ش)

با گسترده‏تر شدن مخالفت‏ها و اعتراضات مردمي و پس از تحصن روحانيون در مسجد دانشگاه تهران، فرهنگيان و ديگر اقشار جامعه نيز با اعلام همبستگي، به جمع آنان پيوستند. در حالي كه تعداد متحصنين هر لحظه بيشتر مي‏شد و فشار افكار عمومي در اعتراض به بسته بودن فرودگاه‏ها جهت جلوگيري از ورود حضرت امام به كشور شدت مي‏گرفت، دولت به ناچار در نهم بهمن 57، دستور بازگشايي فرودگاه‏ها را صادر كرد و اعلام شد كه به مناسبت فرود هواپيماي حامل حضرت امام خميني(ره)، فرودگاه براي ساير پروازها بسته است. پس از آن، كميته استقبال از امام، اعلام كرد كه معظم‏له، ساعت 9 صبح روز دوازدهم بهمن ماه، وارد تهران خواهند شد. اين كميته همچنين از مردم خواست تا در مسير حركت امام خميني براي استقبال از ايشان آماده باشند. از طرف ديگر، با باز شدن فرودگاه مهرآباد تهران، هواپيماهاي نظامي آمريكا، شروع به خارج كردن آمريكايي‏ها از ايران كردند.

درگذشت سالک الی الله "حاج اسماعیل دولابی" (1381 ش)

محمد اسماعیل دولابی در روستای دولاب از توابع تهران زاده شد. در جوانی به شغل کشاورزی اشتغال داشت و در عین حال به صورت آزاد به دانش‌آموزی در جلسات علمای دینی معاصر مانند آیت‌الله سید محمد شریف شیرازی، آیت‌الله شاه‌آبادی، آیت‌الله تقی بافقی، شیخ غلامعلی قمی و شیخ محمدجواد انصاری پرداخت. اسماعیل دولابی در محافل پیرامون خود نماینده درک متفاوت و فراگیری از دین با تکیه بر مفاهیم محبت و زیبایی بود و این بیان جدید باعث جذب جوانان و قشر تحصیل‌کرده در جلسات هفتگی وعظ او بود. وی در حرم مطهرحضرت فاطمه معصومه (س) در قم به خاک سپرده شد.

درگذشت آيت‏اللَّه "سيدمحمد حجت كوه كمره‏اي" عالم وفقيه رباني(1373 ق)

آيت اللَّه سيدمحمد حجت كوه‏كمره‏اي در سال 1310 ق درتبريز به دنيا آمد. پس از فراگيري دروس مقدماتي در زادگاه خود، رهسپار نجف اشرف گرديد و از محضر حضرات آيات: سيدمحمد كاظم يزدي، سيد ابوتراب خوانساري، شريعت اصفهاني، ميرزاي ناييني، سيدمحمد فيروزآبادي و آقا ضياءعراقي بهره جست و در اندك مدتي به درجه‏ي عالي اجتهاد نايل گرديد. ايشان درسال 1349 ق رسماً در قم رحل اقامت افكند و ضمن حضور در درس آيت‏اللَّه شيخ عبدالكريم حائري، خود به تدريس فقه و اصول پرداخت. پس از درگذشت آيت اللَّه شيخ عبدالكريم حائري، آيت اللَّه حجت كوه كمره‏اي به همراه حضراتِ آياتِ عظام: سيدمحمدتقي خوانساري و سيد صدرالدين صدر به رياست امور حوزه‏ي ديني دست يافت و هر سه بزرگوار، به عنوان مراجع ثلاث يا سه گانه شهرت يافتند. مدرسه‏ي مشهور حجتيه از آثار ماندگار اين عالم رباني است. سرانجام، آيت اللَّه حجت كوه كمره‏اي، در 62 سالگي رحلت نمود و بنا به وصيت ايشان، در مدرسه حجتيه‏ي قم مدفون گرديد.

تولد "آنتوان چخوف" نويسنده شهير و برجسته روسي (1860م)

آنتوان پاولوويچ چخوف نويسنده بلندآوازه روسي در 29 ژانويه سال 1860م در خانواده‏اي فقير در روسيه به دنيا آمد و پس از اتمام تحصيلات پزشكي به طبابت پرداخت. ولي اين روال چندان طول نكشيد و با انتشار نوشته‏هايش از نوزده سالگي، چنان مورد استقبال قرار گرفت كه از طبابت دست كشيد و كار نويسندگي و ادبيات را دنبال كرد. چخوف طبعي روان و نبوغ درخشاني در زمينه نويسندگي داشت و در داستان‏هاي خود، پستي‏هاي طبع آدمي را به سختي مورد انتقاد قرار مي‏داد. وي در صنعت ايجاز و خلاصه‏نويسي و هنر داستان نويسي و نگارش داستان‏هاي كوتاه قدرتي شگرف و در خلق شخصيت‏هاي جالب، مهارتي بسزا داشت. علاوه بر اين، چخوف، بشر دوستي و نيك نفسي و خدمت به مردم را نيز وظيفه هر انسان شرافت‏مندي مي‏دانست و اين علاقه شديد انسان دوستي به شكلي گيرا و دل‏انگيز، در آثارش به چشم مي‏خورد. آثار چخوف در عين حال كه خواننده را مي‏خندانَد، به فكر و دقت نيز وامي‏دارد و معايب اجتماعي را در نظرش جلوه‏گر مي‏سازد. چخوف يكي از بزرگ‏ترين استادان داستان‏هاي كوتاه است كه آثار درخشان و نافذ او از حيث انشاء فوق العاده روان، حاكي از مهارت عجيب وي در برگردانيدن ناگهاني يك وضعيت مضحك به صحنه‏اي حزن‏انگيز و دردناك است. چخوف در ادبيات روسيه، خالق سبكي تازه در شيوه نمايش‏نامه‏نويسي و داستان نويسي شده است. آثار چخوف مورد ستايش نويسندگان بزرگ زمان واقع شد و به طور مستقيم يا غيرمستقيم در بيشتر رمان‏نويسان معاصر او نفوذ فراوان برجاي گذاشت. چخوف از بزرگ‏ترين و برجسته‏ترين داستان‏نويسان رئاليسم و واقع بين روسيه در دوران قبل از انقلاب اين كشور به شمار مي‏آيد. از آثار متعدد چخوف مي‏توان فاجعه در شكارگاه، دهقانان، سه خواهر، مرغ دريايي، اتاق شماره شش، گم‏گشته‏ها و باغ آلبالو را نام برد. آنتوان چخوف سرانجام در 15 ژوئيه سال 1904 در 44 سالگي درگذشت.