رحلت عارف شهير و فقيه جليل علامه "ميرزا ابوالحسن شعراني" (1352 ش)

علامه حاج ميرزا ابوالحسن شعراني (تهراني) در سال 1281ش (1320 ق) در تهران به دنيا آمد. وي پس از فراگيري مقدمات، به كسب معاني بيان، فقه، اصول، منطق، كلام و حكمت و رياضيات و طب پرداخت و از اساتيدي همچون ميرزا محمود قمي، محمدرضا صهباي قمشه‏اي، ميرزا طاهر تنكابني و ميرزا علي اكبر يزدي استفاده برد. آيت‏اللَّه شعراني در 26 سالگي به نجف اشرف مهاجرت كرد و رجال و حديث را از محدثِ رجالي، سيدابوتراب خوانساري فرا گرفت. وي سپس به وطن بازگشت و در منزل خويش به تدريس علوم و فنون و ترجمه و تاليف پرداخت. حضرات آيات: ميرزا هاشم‏آملي، عبداللَّه جوادي آملي، حسن حسن‏زاده آملي، محمد حسن احمدي فقيه يزدي و سيد جلال الدين محدث ارموي از جمله شاگردان و تعليقات بر تفسير ابوالفتوح رازي، و تفسير مجمع‏البيان طبرسي، راه سعادت در اثبات خدا و بحث نبوت و ولايت و معاد از جمله آثار اين عالم رباني مي‏باشند. ايشان به زبان عربي، فرانسه و عبري تسلط و احاطه كامل داشت و در هيئت و نجوم و زيج ماهر بود. سرانجام اين فقيه و مدرس بزرگوار در دوازدهم آبان 1352 ش برابر با هشتم شوال 1393 قمري در اثر كسالت قلبي در 71 سالگي در بيمارستاني در آلمان بدرود حيات گفت و سپس با تشييع باشكوهي در جوار حرم عبدالعظيم(ع) مدفون گرديد.

اسارت شهيد "تندگويان" وزير نفت دولت شهيد رجايي توسط مزدوران بعثي عراق (1359 ش)

محمدجواد تندگويان در سال 1329 در تهران به دنيا آمد. پس از پايان تحصيلات وارد مبارزات سياسي شد و با پيروزي انقلاب نيز در خط نظام قرار گرفت تا اينكه در دولت شهيد رجايي به وزارت نفت انتخاب شد. كمتر از دو ماه بعد، وي در يكي از بازديدهايي كه از صنعت نفت در جنوب داشت به اتفاق چند نفر ازمسئولان وزارت نفت به اسارت نيروهاي متجاوز بعثي عراق درآمد. شهيد تندگويان در طول مدت اسارت تحت سخت‏ترين شكنجه‏هاي بعثيان قرار گرفت تا اينكه به فيض شهادت نائل آمد. سرانجام بعد از گذشت 11 سال، پيكر مطهر اين آزاده مجاهد در اواخر آذرماه 1370 به ايران انتقال يافت و در بهشت زهرا به خاك سپرده شد.

پايان دوره‏ي حكومت پانصد ساله‏ ي خلافت عباسي (656 ق)

پس از تسخير بغداد، پايتختِ حكومت عباسيان توسط مغولان و كشتار مردم و تسليم شدن خليفه وبزرگان شهر و نيز غارت و ويران كردن آن، هلاكوخان مغول در 24 صفر 656 ق المستعصم باللَّه، خليفه‏ي وقت را به حضور طلبيد و او را به همراه پسر بزرگش به قتل رسانيد. به اين ترتيب دولت پانصد و چند ساله‏ي بني عباس سرنگون گرديد. دولت بني‏عباس با قيام ابومسلم خراساني عليه بني‏اميه و با روي كار آمدن عبداللَّه سَفّاح در سال 132 ق، آغاز شده بود و پس از به قدرت رسيدن 38 تن از اين خاندان در مدت 524 سال، سرانجام در سال 656 ق با قتل مستعصم، به زوال رفت. بني‏عباس در ابتداي كار همانند بني‏اميه، از وجود امامان معصوم در هراس بودند و هر كدام را به طريقي از سر راه خود برداشتند.

شهادت آيت‏ اللَّه ميرزا "علي غروي تبريزي" توسط مزدوران بعث (1419 ق/ 29 خرداد 1377 ش)

در چنین روزی در سال 1419 ه ق حاج میرزا علی غروی تبریزی از بزرگان شیعه در بازگشت از زیارت کربلا به نجف توسط دشمنان اسلام به در جه شهادت نایل آمد . ایشان یکی از بزرگترین علمای شیعه در عصر خویش بود .

انتخاب "اوتانْتْ" به عنوان سومين دبير كل سازمان ملل متحد (1961م)

اوتانْتْ سومين دبيركل سازمان ملل متحد در 22 ژانويه 1909م در برمه (ميانمار) در جنوب شرقي آسيا به دنيا آمد. وي در سال 1942م رياست كميته تجديد سازمان آموزش و پرورش دولت برمه را بر عهده گرفت و از آن پس مدارج ترقي را پيمود. وي از سال 1949 وزير اطلاعات و نيز نماينده دولت برمه در سازمان ملل متحد بود. اوتانْتْ علاوه بر اين سمت، در سال 1959م معاون مجمع عمومي و در سال 1961، رياست كميسيون رفع اختلاف كنگو در سازمان ملل را بر عهده داشت. سرانجام پس از آن كه داگْ هامِرْ شولْدْ دبير كل وقتِ سازمان ملل متحد، در سپتامبر 1961م در جريان يك سانحه هوايى در كنگو كشته شد، در سوم نوامبر همان سال، اوتانت به جانشيني وي برگزيده شد. در دوران دبير كلي اوتانْتْ حوادث متعددي در صحنه جهاني رخ داد كه جنگ اعراب و اسرائيل، ترور كندي در امريكا و اوج‏گيري مسئله ويتنام، بركناري خروشچف در شوروي و حمله اين كشور به چكسلواكي و... از آن جمله‏اند. يكي از اقدامات موثر اوتانت، مسافرت متهورانه او به كوبا بود، در آن هنگام كه ناوگان دريايى امريكا، كوبا را به محاصره خود درآوردند و بحران موشكي بين ايالات متحده و شوروي شكل گرفت در حالي كه از همه طرف به اوتانت فشار مي‏وردند تا خودش را در آن بحران وارد نكند، وي به كوبا رفت و با برقراري و حفظ ارتباط ميان سران امريكا و شوروي، در كاهش اين بحران، نقش مهمي ايفا كرد. با اين حال عملكرد سازمان ملل متحد در مورد برخي از مسائل جهان، محدود به صدور قطعنامه بود. اوتانْتْ سرانجام در سال 1971 پس از گذراندنِ دو دوره 5 ساله دبير كلي سازمان ملل متحد، بازنشسته شد و كورْتْ والْدْهايْم جانشين او گرديد.