اشغال منطقه موسیان توسط ارتش رژیم بعث عراق در روزهای آغاز جنگ (1359 ش)

شهر موسیان در شش کیلومتری مرز ایران و عراق در استان خوزستان و از شهرهای عرب زبان ایران است که کمتر از بیست روز پس از آغاز جنگ، به همراه روستاهای اطراف آن به تصرف ارتش عراق درآمد. کل جمعیت این شهر که در زمان حمله نیروهای عراقی شامل پانصد و هشتاد خانواده بودند به اسارت قوای متجاوز درآمدند. همچنین پس از اشغال منطقه، ارتش جنایتکار بعث طبق روش همیشگی خود، این شهر و سی و سه روستای اطراف آن را به وسیله مواد منفجره و بلدوزر ویران نمود و به تلی از خاک تبدیل کرد. شهر مرزی موسیان به همراه بخش‏های دیگری از سرزمین ایران، در اولین روزهای عملیات غرور آفرین فتح المبین، در فروردین 1361ش از دست قوای بعثی آزاد شد و به آغوش میهن اسلامی بازگشت.

قتل "جعفربرمَكي" و سقوط خاندان "برمكيان" به فرمان "هارون‏الرشيدعباسي" (178ق)

برمكيان كه از اواخر قرن اول هجري به دربار خلفاي اموي راه يافته بودند، داراي نفوذ فراواني در قلمرو حكومت گرديدند. اين نفوذ در دوران عباسيان نيز ادامه يافت و در زمان وزارت يحيى برمكي در عصر هارون الرشيد، وي فرمانرواي يگانه به شمار مي‏رفت و خليفه، جز نامي بيش نبود. پس از يحيى، فرزندان وي، فضل و جعفر، به بالاترين درجه در دربار عباسي رسيدند و اين قدرت مفرط، با حسد و بدگويى اطرافيان خليفه مواجه گرديد. هارون الرشيد نيز از قدرت روزافزون برامكه به تنگ آمده بود و مي‏ديد كه با وجود آن‏ها، اختياري در امور مملكت ندارد، بنابراين تصميم به نابودي آن‏ها گرفت. سرپيچي جعفر از يك دستور خليفه، بهانه را به دست هارون الرشيد داد و او نيز كه از نفوذ فوق‏العاده‏ي برمكيان ناراحت بود دستور قتل عام آنان را صادر كرد و آنان را از مصدر قدرت به زير كشيد. تعداد افراد خاندان برمكيان را كه به دستور هارون، در ظرف مدت كوتاهي به قتل رسيدند تا يكصد و بيست هزار نفر نوشته‏اند. بدين ترتيب دوران شوكت و اقتدار اين خاندان به پايان رسيد و پس از مدتي، حتي نام بردن از اين خانواده نيز به دستور هارون، ممنوع شد.

تأسيس اتحاد سه گانه ميان اتريش، آلمان و ايتاليا (1881م)

پس از آنكه اتحاد دوگانه در سال 1879م بين اتريش و آلمان ايجاد شد و سنگ بناي نظام بين المللي شكل گرفت، ايتاليا نيز در سال 1881م به اين پيمان پيوست و با تأسيس اتحاديه جديد در دهم اكتبر آن سال در ويِن، نام اين تشكُّل به اتحاد سه‏گانه تغيير يافت. اين پيمان كه در دروه‏هاي پنج ساله تجديد مي‏شد، تا اوايل جنگ جهاني اول ادامه داشت. بر اساس اتحاد سه گانه، چنانچه ايتاليا مورد حمله فرانسه قرار مي‏گرفت، آلمان و اتريش به كمكش مي‏شتافتند و در صورت حمله فرانسه به آلمان، ايتاليا به حمايت از آلمان برمي‏خاست. هم‏چنين اگر هر يك از سه كشور مورد حمله دو يا چند قدرت بزرگ قرار مي‏گرفتند، كشورهاي هم پيمان به ياري او، وارد جنگ مي‏شدند. اين پيمان بازتاب نارضايتي ايتاليا از اشغال تونس از سوي فرانسه در آن سال‏ها بود و براي بيسمارك، صدر اعظم آلمان نيز يك موفقيت ديپلماتيك به شمار مي‏رفت، چرا كه در صورت حمله فرانسه به آلمان، آلمان از كمك متحدان خود برخوردار مي‏شد. هم‏چنين به موجب اين اتحاد، سه كشور به كمك هم، مقاصد سياسي خود را در نقاط مختلف دنيا عملي مي‏كردند. با وجود همه اطميناني كه آلمان و اتريش به ايتاليا داشتند، مع هذا، پيمان اتحاد مثلث تا آخر ادامه نيافت و ايتاليا با آغاز جنگ جهاني اول، از عضويت در آن كناره‏گيري كرد، چرا كه معتقد بود تجاوز اوليه از جانب فرانسه نبوده است و آلمان متجاوز مي‏باشد. درنهايتْ اين پيمان در سال 1914م از هم پاشيد.