صدور بيانيه "امام خميني" به سران دول اسلامي براي بسيج عليه رژيم صهيونيستي (1352 ش)

در هشتمين روز از ماه رمضان 1393 ق برابر با 14 مهر 1352 ش، ارتش‏هاي مصر و سوريه با هماهنگي يكديگر به نيروهاي اسرائيلي مستقر در كانال سوئز و ارتفاعات جولان حمله كردند و اين دو منطقه اشغال شده توسط صهيونيست‏ها را باز پس گرفتند. در اين جنگ كه به نام "جنگ رمضان" موسوم شد شكستن خط بارلو در صحراي سينا به عنوان يكي از افتخارات ارتش مصر ثبت گرديد. دولت عراق با درخواست ايجاد رابطه با ايران، مسأله باز كردن جبهه جديدي عليه اسرائيل را مطرح نمود. دولت ايران در اولين عكس‏العمل خود از درگيري اعراب و اسرائيل صرفاً اعلام نگراني كرد. در اين موقعيت، امام خميني در اعلاميه‏اي به دول و ملل اسلامي، از همگان و خصوصاً دول عربي خواستند كه با توكل به خداي متعال و تكيه بر قدرت لايزال، همه قوا و نيروي خويش را بسيج سازند و در اين جهاد مقدس شركت كنند. امام خميني(ره) همچنين در اين پيام از دولت‏هاي نفت‏خيز اسلامي خواستند كه از نفت و ديگر امكاناتي كه در اختيار دارند به عنوان حربه عليه اسرائيل و استعمارگران استفاده كنند. از ديدگاه حضرت امام، ملت اسلام به حكم وظيفه انساني و اخوت و طبق موازين عقلي و اسلامي، موظف بودند همه نوع همكاري و فداكاري را در اين راه مبذول دارند.

صدور قطعنامه 588 شوراي امنيت درباره جنگ ايران و عراق (1365 ش)

با شكايت مكرر ايران مبني بر كاربرد سلاح شيميايي عراق در جنگ و اعزام كارشناسان سازمان ملل، گزارشي از اين بمباران به دبير كل رسيد كه ناگزير رييس شوراي امنيت، بيانيه قاطعي در محكوميت كاربرد اين سلاح‏ها توسط عراق صادر كرد، هر چند كه در اين بيانيه، "ادامه منازعه" نيز محكوم شده بود. شورا در 8 مهر 1365، بحث خود را در مورد جنگ آغاز كرد و دبير كل، گزارش مفصّلي به شورا ارائه نمود. اين بحث منجر به صدور قطعنامه 588 در تاريخ 16 مهر 1365 ش (8 اكتبر 1986 م) به اتفاق آراء شد. اين قعطنامه، با احساس خطر عميق نسبت به طولاني شدن و تشديد منازعه و با يادآوري تعهدات دول در خودداري از كاربرد زور و حل صلح‏آميز اختلافات، ايران و عراق را به اجراي كامل و بدون درنگ قطعنامه قبلي شورا مبني بر آتش‏بس بين طرفين فرا مي‏خواند. علت اصلي صدور اين قطعنامه، بيشتر به خاطر تهديد ايران به انجام حمله سرنوشت‏ساز به عراق است و مي‏توان ارزيابي كرد كه اين قطعنامه، آخرين اتمام حجت به طرفين و به ويژه ايران براي پذيرش توصيه‏هاي شوراست. اما ايران اين قطعنامه را در حالي كه ارتش بعث، تهاجم بي امان خود را به خاك ميهن اسلامي ادامه مي‏داد، نپذيرفت.

روز فرهنگ و ادبيات ارمني

شنبه شانزدهم مهر ماه مصادف با هشتم اکتبر 2010 میلادی در تقویم ارمنی " روز فرهنگ ارمنی " و از امروز به مدت یک هفته " هفتهء فرهنگ ارمنی " نام گذاری شده است . در روز فرهنگ ارمنی ، مدارس ارامنه به خاطر ادای احترام به بانی خط ارمنی یعنی مسروپ ماشتوس و یا مسروپ مقدس ، تعطیل است .

تولد حكيم بزرگ ميرزا "محمدطاهر تنكابني" (1280 ق)

ميرزا طاهر بن فرج اللَّه تنكابني در سال 1280 ق در كلاردشت به دنيا آمد. پس از تحصيل مقدمات به تهران رفت و فقه و اصول و حكمت را در نزد مدرس زنوزي، محمدرضا قمشه‏اي و ميرزا ابوالحسن جلوه شاگردي نمود. سپس به تدريس روي آورد و در مدرسه سپه‏سالار درس مي‏گفت. بعدها وارد سياست گرديد و در دوره‏ي اول و چهارم مجلس شوراي ملي وارد مجلس شد. سرانجام ميرزا طاهر تنكابني در سال 1360 ق در 80 سالگي وفات يافت و در جوار استادش مرحوم جلوه در مزار شيخ صدوق(ره) مدفون گرديد. درباره‏ي علم و دانش و تبحر او در حكمت و فلسفه گفته‏اند كه با مرگ او، حكمت و فلسفه‏ي قديم نيز در تهران، مُرد.

افتتاح دانشگاه سُوربن فرانسه در پاريس (1256م)

بنيان‏گذار مركز علمي سوربُن، روبرت دو سوربن، كشيش دربار لويى نهم بود. او آرزو داشت كه مؤسسه‏اي ويژه براي دانشجويان فقير داير كند تا آنان بتوانند در آن، علم الهي بياموزند. و به تبليغ مسيحيت بپردازند. از اين رو، مركز علمي سوربُن در هشتم اكتبر 1256م در پاريس افتتاح شد و از آن پس، براي اخذ تصميم در مسائل ديني و علوم الهي به اين مركز و اساتيد آن مراجعه مي‏شد. از 1554م، سوربن محل مباحثات و مشاوره‏هاي عمومي دانشكده علوم گرديد. فعاليت دانشگاه سوربن به عنوان يكي از قديمي‏ترين و معتبرترين دانشگاه‏هاي جهان به تدريج گسترش يافت و رشته‏هاي گوناگون علمي در آن داير شد. اين مدرسه اينك محل دروس دانشكده‏هاي ادبيات و علوم دانشگاهي پاريس مي‏باشد.