تشكيل جلسه سازمان كنفرانس اسلامي در مورد جنگ ايران و عراق (1359 ش)

سازمان كنفرانس اسلامي از نخستين روزهاي جنگ ايران و عراق وارد صحنه شد. وزراي خارجه كشورهاي عضو سازمان كه براي شركت در اجلاس سالانه مجمع عمومي در نيويورك بودند در تاريخ چهارم مهر 1359، به منظور بررسي جنگ ايران و عراق تشكيل جلسه دادند. برگزاري اين جلسه به پيشنهاد نمايندگان اندونزي و ليبي بود كه در اجلاس تصميم گرفته شد تا كميته‏اي به نام كميته حُسن نيت به منظور پايان دادن به جنگ تشكيل دهد. اين كميته در طول كار خود، نُه بار نشست و چند بار سفر به تهران و بغداد داشت اما كار آن، در حالي كه جنگ همچنان ادامه مي‏يافت و شرايط جبهه‏ها به نفع جمهوري اسلامي ايران در حال تغيير بود، به جايي نرسيد.

اشغال بُستان توسط اشغالگران بعثي در روزهاي آغازين جنگ (1359 ش)

هجوم نيروهاي عراقي به خوزستان بعد از 31 شهريور 1359 از محورها و معابر متعدد و با به کارگيري نيروهاي زرهي و مکانيزه مجهز ، باعث تصرف بخش هاي وسيعي از استان زرخيز خوزستان شد ؛ به طوري که دشمن تا چند کيلومتري دزفول و اهواز پيشروي کرد.دشمن متجاوز در اوائل جنگ تحميلي از طريق تنگ چزابه و جاده مرزي جفير با بهره گيري از ? لشکر پياده و پياده – مکانيزه به بستان حمله کرد و با اشغال بستان و 70 روستاي اطراف آن عده اي از اهالي اين شهر را شهيد و به اسارت خود در آورد و جنايات بي شماري را نيز در اين منطقه مرتکب گرديد. در جبهه هاي مياني خوزستان ، نيروهاي بعثي با تصرف شهر بستان حمله خود را به منظور قطع جاده اهواز – دزفول ادامه داده و قسمتهاي وسيعي از دشت عباس را به تصرف خود درآوردند و در پايين رودخانه کرخه متوقف و مستقر شدند . در محور جنوبي رودخانه کرخه ، پس از تصرف بستان و ادامه پيشروي خود ، شهر سوسنگرد را نيز به تصرف در آوردند . در شمال رود کرخه نيز با تصرف ارتفاعات الله اکبر پادگان نظامي دشت آزادگان مورد تهديد قرار گرفت ، اما در جبهه مياني بستان و مناطق گسترده اي از استان خوزستان علي رغم اجراي چندين عمليات کوچک و بزرگ تا مهر ماه 60 اين مناطق همچنان در تصرف دشمن بود ؛ اگر چه رزمندگان اسلام قبل از فتح نهايي بستان ، حملات و فداکاري هايي را در باز پس گيري اين مناطق از خود نشان دادند . به عنوان مثال در تاريخ 59/10/15 نيروهاي تيپ همدان و برادران سپاه مواضع سد کننده اي در مقابل دشمن به وجود آورده و با هجوم به آنها باعث متلاشي شدن ? تيپ و انهدام تعداد زيادي از تانک هاي بعثيان گرديدند .

درگذشت استاد "عبدالكريم روشن تهراني" عارف معاصر (1371 ش)

حاج ميرزا عبدالكريم روشن تهراني عارف و استاد برجسته معاصر، در سال 1282 ش در تهران به دنيا آمد. اشتياق تفحّص در مباني عرفان و فلسفه، او را به سوي فراگيري علوم اسلامي كشاند. وي در اين زمينه از استادان بنام عصر خود، دانش آموخت و پس از چندي، خود، در رديف استادان برجسته عرفان قرار گرفت. حاج ميرزا عبدالكريم روشن تهراني، مدتي در دانشكده الهيات دانشگاه تهران تدريس كرد كه شاگردان بسياري از محضر درسش بهره گرفتند. وي در 89 سالگي درگذشت.

تدوين تاريخ اسلامي در عهد خليفه‏ ي دوّم (16 ق)

در عصر خليفه‏ي دوم برخي از استانداران و برخي از دورانديشان مدينه لزوم انتخاب تاريخي ويژه براي مسلمانان را به اطلاع خليفه رسانيدند. عمر بن خطاب كه دو سال و نيم از خلافت‏اش مي‏گذشت، تصميم گرفت براي مسلمانان تاريخ ويژه‏اي ترتيب دهد. به همين جهت تعدادي از صاحب‏نظران مهاجر و انصار را گردآورد و با آنان درباره‏ي تدوين تاريخ اسلامي مشورت و گفت‏وگو كرد. امير مؤمنان علي بن ابي طالب(ع) نيز كه در آن جمع حضور داشت، پيشنهاد كرد: به خاطر اهميت هجرت پيامبر اسلام (ص) از مكه به مدينه‏ي منوّره، هجرت آن حضرت را مبدأ تاريخ قرار بدهند. غير از آن حضرت، برخي از حاضران، تولد پيامبر(ص)، برخي سال بعثت آن حضرت و برخي سال رحلت آن حضرت را پيشنهاد كرده بودند. هم‏چنين بعضي‏ها تاريخ رومي (ميلادي) و عده‏اي هم تاريخ فارس (فرس قديم) را پيشنهاد نمودند. ولي عمر بن خطاب پيشنهاد امير مؤمنان علي بن ابي‏طالب(ع) را اصلح دانست و همان را تأييد كرد و بنا گذاشت كه هجرت پيامبر(ص) مبدأ تاريخ اسلامي باشد. پس از آن درباره‏ي ابتداي سال قمري كه از چه ماهي آغاز گردد، گفت‏وگو شد. در اين‏باره هم نظرهاي گوناگوني ارائه گرديد. برخي به خاطر اهميت ماه رمضان، ابتداي رمضان را و برخي به خاطر اهميت حج، اوّل ذي‏حجه را و برخي ماه رجب را كه در عصر جاهليت اهميت ويژه‏اي در نزد عرب‏ها داشت و عثمان بن عفان، ماه محرم را به خاطر اين كه نخستين ماه حرام است، پيشنهاد نمودند. عمر بن خطاب پيشنهاد عثمان را پذيرفت و دستور داد كه نخستين ماه سال قمري را از محرم آغاز كنند.

تأسيس اولين كليساي مسيحي به فرمان "كُنْسْتانْتين" امپراتور روم در اورشليم (330م)

كُنْسْتانتين (قُسطَنْطين) كبير، امپراتور روم در نيمه اول قرن چهارم ميلادي حكومت را در اختيار داشت. يكي از اقدامات وي صدور فرمان ميلان بود. بر اساس اين فرمان، مسيحيان در انجام عبادات خود آزادي يافتند و دين مسيحيت در سراسر روم رسميت يافت. در ادامه دلبستگي به دين مسيح(ع)، كنستانتين در بيست و ششم سپتامبر سال 330 ميلادي، اولين كليساي مسيحي در اورشليم را بنا نهاد. همسر وي كه در ترويج و تبليغ آيين مسيحي كوشا بود، در ساخت اين كليسا نيز كنستانتين را همراهي نمود. آثاري از اين كليسا تا سال‏هاي اخير باقي مانده بود.