عمليات غدير جهت دفع مجدد تجاوز دشمن از مرزهاي جنوبي در منطقه شلمچه (1367ش)

در پي قبول قطعنامه 598 از جانب جمهوري اسلامي ايران، رژيم عراق به تصور ضربه زدن مجدد به نظام اسلامي، حملات گسترده‏اي را عليه ايران آغاز كرد. از اين‏رو عمليات غدير جهت دفع اين تجاوز، در منطقه شلمچه توسط رزمندگان اسلام به اجرا درآمد. ماموريت بغداد آن بود كه تلاش كند خوزستان و منابع نفتي آن را طي چند روز به اشغال خود درآورد و شانس خود را در اين زمينه بيازمايد. تهاجم سنگين دشمن در سراسر خطوط مرزي به خاطر آن بود كه چنين هدفي را تعقيب كند و دقيقاً به همين دليل بود كه رسانه‏هاي استكباري و حتي مزدوران منطقه‏اي استكبار به احياي طرح جداسازي خوزستان از ايران دامن مي‏زدند. اما پاسخ سريع و قاطع ملت و نيروهاي اسلام، بسيار تكان دهنده و هشيارانه بود و تلفات سنگيني را به نيروهاي متجاوز در منطقه وارد آوردند. در اين عمليات، صدها كيلومتر از سرزمين‏هاي ميهن اسلامي‏مان كه به مدت 3 روز به اشغال متجاوزين در آمده بود، باز پس گرفته شد و رزمندگان موفق شدند بخش‏هايي از استان خوزستان در منطقه عمومي شلمچه، جاده خرمشهر، اهواز، پادگان حميد و جفير را آزاد ساخته و دشمن بعثي را در منطقه جنوب تا مرزهاي بين‏المللي عقب برانند. در اين عمليات علاوه بر كشته و زخمي شدن تعداد زيادي از قواي دشمن و چند درجه‏دار عالي رتبه، چندين تيپ و گردان زرهي و پياده و كماندويي بعث به ميزان 60 الي 100 درصد منهدم شد.

صدور اعلاميه مشترك علما در تأييد مرجعيت حضرت "امام خميني"(ره) (1342 ش)

پس از دستگيري حضرت امام خميني(ره) و رويداد واقعه 15 خرداد 1342، تعدادي از علما و مراجع، از قم، مشهد و ديگر شهرها راهي تهران شده و ضمن تهيه نامه‏اي مبني بر تأييد مرجعيت ايشان خواستار آزادي حضرت امام گرديدند. تعدادي از مراجع عاليقدر و علماي اعلام كه در اين حركت شركت داشتند عبارتند از: سيد شهاب‏الدين مرعشي نجفي، مرتضي حائري يزدي، سيدمحمدهادي ميلاني، سيدعلي بهبهاني، خادمي، جزائري، خسروشاهي، روح‏اللَّه كمالوند، محمد صدوقي، سيدروح‏اللَّه خاتمي، سيدمرتضي پسنديده، اكبر هاشمي رفسنجاني، صدرالدين حائري شيرازي، ابراهيم اميني و... . اين حركت و نيز ادامه اعتراضات مردمي در پي دستگيري حضرت امام، رژيم را به در پيش گرفتن سياست آرام سازي و تشنج زدايي وادار كرد و با حركتي نمايشي در صدد برآمد با آزاد نمايي رهبر نهضت اسلامي ايران، خشم‏ها را فرو نشاند. در نهايت حضرت امام در يازدهم مرداد 1342ش از طرف رژيم آزاد شدند و پس از مدت كوتاهي در منزلي در تهران در حالت حَصر قرار گرفتند.

برگزاري دومين انتخابات رياست جمهوري و انتخاب شهيد "محمدعلي رجايي" (1360ش)

در حالي كه جمهوري اسلامي ايران درگير جنگي نابرابر بود و تمام توان و نيروي عناصر انقلابي در مسأله جنگ مصروف مي‏شد، اختلافات بين رييس جمهوري و مجلس، اوضاع داخلي را آشفته مي‏كرد. سرانجام كارشكني‏هاي بني‏صدر و اختلاف آفريني او كار را به جايي رسانيد كه بنا به توصيه حضرت امام خميني(ره)، مجلس شوراي اسلامي مسأله عدم كفايت سياسي او را به بحث گذاشت و آن را تصويب كرد. پس از عزل بني صدر از مسند رياست جمهوري كه قبل از آن، حضرت امام نيز منصب فرماندهي كل قوا را كه به او تفويض كرده بودند از وي باز ستاندند، كشور در حالي مهياي دومين انتخابات رياست جمهوري مي‏شد كه اثر تلخ اين حادثه هنوز هم در كام ياران انقلاب وجود داشت. در اين انتخابات، زمينه‏اي فراهم شد تا لياقت كارداني و تعهد شهيد رجايي بيشتر از قبل آشكار شود. در نهايت در تاريخ دوم مرداد 1360 ش، انتخابات رياست جمهوري و مجلس شوراي اسلامي برگزار شد كه از مجموع چهارده ميليون و هفتصد و بيست و دو هزار راي ماخوذه، برادر محمدعلي رجايي در حدود سيزده ميليون راي را به دست آورد و به عنوان دومين رييس جمهوري اسلامي ايران انتخاب شد. اين شهيد والامقام در حالي اين پست خطير را برعهده گرفت كه به تازگي، بني‏صدر مخلوع از ايران فراري شده و ايران پس از حادثه هفتم تير 1360، دوراني ويژه را مي‏گذارند. حكم رياست جمهوري محمدعلي رجايي در تاريخ يازدهم مرداد 1360 توسط حضرت امام تنفيذ شد و ايشان تا زمان شهادت به مدت كمتر از يك ماه، در اين پست خدمت كرد.

انقراض سلسله‏ ی سامانيان توسط ايلك خان(389 ق)

بر اثر نفوذ بيش از حد غلامان تُرك در دربار سامانيان و دخالت آنان در تمام امور، حاكميتِ اين سلسله رو به انحطاط نهاد. پادشاهان ساماني در دوره‏ي اقتدار خود به آباداني شهرهاي قلمرو خود پرداختند. آن‏ها به ويژه به گسترش علم و ادب و تكريم عالمان، اديبان و شعرا توجه‏ي زيادي داشتند، به گونه‏اي كه مراكز علمي متعددي در شهرهاي مختلف آسياي مركزي و خراسان در شمال شرقي ايران تاسيس كردند. سرانجام اين سلسله پس از 128 سال حكومت بر خراسان، ماوراء النهر و بخشي ازمناطق مركزي ايران، توسط ايلك خان كه از غلامان ترك و صاحب نفوذ بود،منقرض گرديد. همزمان با اضمحلال سامانيان، خاندان آل بويه و سلسله‏اي از تركان به نام غزنويان در ايران قدرت يافتند.

مرگ "كنت كلود هانري سن سيمون" فيلسوف معروف فرانسوي (1825م)

كنت كلود هانري دو رووْرُوي معروف به سن سيمون فيلسوف فرانسوي در اول ژانويه 1760م در شهر پاريس به دنيا آمد و در زادگاه خود به تحصيل پرداخت. وي پس از اتمام تحصيلات خود راهي امريكا شد و پس از بازگشت به فرانسه، به مطالعات فلسفي مشغول گرديد. سن سيمون از نخستين كساني است كه از ساخت كانال سوئز و كانال پاناما حمايت كرد و شركت‏هاي سهامي براي ساخت راه آهن را تأسيس نمود. وي هم‏چنين طي سال‏هاي متمادي به نشر افكار و عقايد خود مشغول بود و طرفداراني پيدا كرد. او عقيده داشت كه اگر كارگران به آزادي اقتصادي و فكري نائل گردند، نوع حكومت اهميت ندارد. سن سيمون تصور مي‏كرد استقرار يك نوع مسيحيت جديد، تمام دردها را دوا مي‏كند و اگر جامعه بشري در استفاده از منابع ثروت زمين، راه خير و درستي در پيش گيرد، خوش‏بخت خواهد شد، مشروط بر اين‏كه اخلاق جامعه را نيز به راه درست رهبري نمايد. افكار و عقايد سن سيمون در دانشگاه‏هاي فرانسه رواج پيدا كرد و در پيدايش مكتب سوسياليسم با هدف تعديل ثروت، مالكيت عمومي و تسلط دولت بر مؤسسات بزرگ اقتصادي و صنعتي به نفع مردم، تاثير زيادي داشت. رواج انديشه‏هاي سن‏سيمون باعث شد تا رهبران انقلاب فرانسه به او بدگمان شوند و او را تا نزديك تيغه گيوتين به پيش برند، اما وي به زحمت از اين مهلكه جان به در بَرَد. پيروان وي هواخواه اين بودند كه وسايل توليد به مالكيت دولت درآيد، حقوق ناشي از توارث ملغي گردد و زنان به تدريجْ آزادي به دست آورند. سن‏سيمون در اين راستا معتقد بود كه آن‏چه ما بدان محتاج هستيم، جامعه نو، دين‏نو و ارزشيابي نويني از عدالت است كه ثروت را در دست دولت و كارگران را مستخدمين دولت قرار دهد. سن سيمون مدت ده سال از عمر خود را به مسافرت و تتبّع پرداخت و از سال 1807م، يك سلسله كتاب درباره عقايد علمي و اقتصادي خود نگاشت. افكار فريبنده سن سيمون در ساليان بعد بر انديشه‏هاي افرادي هم‏چون يوهان گوته، آگوست كنت و كارل ماركس تاثير نهاد و تفكرات اجتماعي سن‏سيمون، به نام "سن‏سيمونيسم"، شهرت جهاني يافت. سن سيمون سرانجام در 24 ژوئيه 1825م در 65 سالگي درگذشت.