شكست حمله نظامي آمريكا به ايران در طبس به علت طوفان شن (1359ش)
آمريكا پس از سرخوردگي در جريان گروگانگيري جاسوسانش در سفارت اين كشور از سوي دانشجويان مسلمان پيرو خط امام و نااميدي از پيروزي در اين جريان به وسيله فشار سياسي و تحريم اقتصادي، درصدد حل اين قضيه از طريق نظامي برآمد. دولت كارتر بر اساس نقشهاي بسيار محرمانه جهت آزادي گروگانها، در 5 ارديبهشت سال 1359 شمسي با تعدادي هواپيماي نظامي و 20 هليكوپتر، حمله خويش را به ايرانِ تازه از بند رها شده، آغاز كرد. اين هواپيماها و هليكوپترها كه حامل موتورسيكلت، جيپ نظامي، توپ، مسلسل و مهمات لازم بودند، در صحراي طبس فرود آمدند تا از آن مكان، عمليات آزادسازي گروگانها را آغاز نمايند. با وجود تجهيزات فراوان، كماندوهاي ماهر و آموزش ديده، برنامهريزي دقيق حمله، عدم وجود مانع و غفلت نيروهاي اطلاعاتي ايران، اين بار دست غيبي امداد الهي از آستين شنهاي صحراي طبس بيرون آمد و شكستي سخت و مفتضحانه را نصيب ابرههصفتان آمريكايي كرد. ماجراي طبس يكي از رسواترين شكستهاي توطئههاي امپرياليسم آمريكا عليه انقلاب اسلامي ايران است. بدون شك حادثه طبس و شكست مزدوران آمريكايي علي رغم مجهز بودن به پيشرفتهترين وسايل و تجهيزات روز، يكي از معجزات بزرگ قرن به شمار ميآيد. واقعه اين روز، نه تنها يك اتفاق ساده، زودگذر و فراموش شدني نبود، بلكه تمثيلي است ماندگار و هميشگي براي كساني كه با چشم دل خويش، جز آنچه هست ميبينند و تذكري است براي اثبات قدرت تامه الهي و سستي كيد دشمنان خدا.
تولد "ابن روميه" محدّث و گياه شناس مسلمان(561 ق)
ابوالعباس احمدبن محمد اِشبيلي معروف به ابن روميّه محدث، گياهشناس و داروشناس مسلمان در شهر اشبيليه، پايتخت مسلمانان در اندلس به دنيا آمد. پس از تحصيلات مقدماتي، از دانشمندان و محدثان بزرگ عصر خود، حديث فراگرفت و همزمان با تحصيل علوم ديني، به پژوهش در علم گياهشناسي نيز همّت گماشت. ابنروميّه علاوه بر مطالعه و شناخت ويژگيهاي گياهان و انجام سفرهاي تحقيقاتي در اين زمينه، كتابهايي نيز تأليف كرد كه مقاله في تركيبِ الادويه و تفسير اسماءِ الادويةِ المفرده از آن جملهاند. وفات ابن روميّه در سال 637 ق در 76 سالگي واقع شد.
تولد "ابن روميه" محدّث و گياه شناس مسلمان(561 ق)
ابوالعباس احمدبن محمد اِشبيلي معروف به ابن روميّه محدث، گياهشناس و داروشناس مسلمان در شهر اشبيليه، پايتخت مسلمانان در اندلس به دنيا آمد. پس از تحصيلات مقدماتي، از دانشمندان و محدثان بزرگ عصر خود، حديث فراگرفت و همزمان با تحصيل علوم ديني، به پژوهش در علم گياهشناسي نيز همّت گماشت. ابنروميّه علاوه بر مطالعه و شناخت ويژگيهاي گياهان و انجام سفرهاي تحقيقاتي در اين زمينه، كتابهايي نيز تأليف كرد كه مقاله في تركيبِ الادويه و تفسير اسماءِ الادويةِ المفرده از آن جملهاند. وفات ابن روميّه در سال 637 ق در 76 سالگي واقع شد.
آغاز حفر كانال سوئز بين درياي سرخ و درياي مديترانه (1859م)
طرح اتصال درياي سرخ و درياي مديترانه، به روزگار باستان باز ميگردد و گفته ميشد كه اين طرح، اولين بار در زمان حكومت هخامنشيان عملي گرديد. اما اين كانال پس از چندي در زيرشنهاي بيابان پرشد و آثارش از ميان رفت. بيش از 23 قرن بعد، اوجگيري رقابتهاي انگلستان و فرانسه در قرن نوزدهم و تلاش هر كدام از آنها در برتريجويى نظامي - تجاري باعث شد تا بار ديگر اين طرح عنوان شود و اين بار فرانسه به عنوان يك قدرت صنعتي - نظامي و در حقيقت به عنوان يك دولت استعماري درصدد برآمد تا ساخت اين كانال را عملي سازد. ازاين رو، طرح حفر كانال در سال 1854م توسط يك مهندس فرانسوي به نام فرديناند دول تهيه شد و كار حفر آن از 25 آوريل 1859م آغاز گرديد. در اين ميان، از آن جا كه بين فرانسه و انگليس، رقابت آشكاري در ميان بود، انگلستان از ارائه هر نوع كمك به فرانسه مضايقه نمود، چرا كه حفر كانال به قدرت فرانسه ميافزود. بنابراين فرانسويان بدون كمك از هيچ كشوري به تنهايى اقدام به اين كار نمودند و ظرف مدت ده سال، با هزينهاي بالغ بر چهارصد ميليون فرانك، اين پروژه را به اتمام رساندند. طول اين كانال حدود يكصد و هفتاد كيلومتر، عرض آن 60 متر و عميقترين نقطه آن، 22 متر عمق داشت كه بعدها وسعت بيشتري يافت به طوري كه عرض آن به 200 متر رسيد. كانال سوئز در 17 نوامبر 1869م طي تشريفاتي گسترده با حضور امپراتور فرانسه و عبور كشتي حامل وي، افتتاح شد. علت حفر كانال سوئز توسط فرانسه اين بود كه در آن زمان، سرزمين مصر تحت استعمار فرانسه قرار داشت و با حفر اين كانال، راه ارتباط دريايى اروپا به طرف ساحل شرقي قاره افريقا و شبه قاره هند و شرق آسيا بسيار كوتاه گرديد. كانال سوئز درحدود 85 سال در دست بيگانگان بود و در نهايت در 26 ژوئيه 1956م توسط جمال عبدالناصر رئيس جمهور وقت مصر، ملي اعلام شد كه باعث حمله ارتشهاي فرانسه، انگلستان و رژيم صهيونيستي به مصر و اشغال كانال گرديد. با اين حال نيروهاي مهاجم پس از چندي از كانال عقبنشيني كردند و كانال سوئز كاملاً تحت اختيار مصر درآمد. كانال سوئز همه ساله سود سرشاري از محل اخذ ماليات از كشتيهاي عبوري، نصيب دولت مصر ميسازد.