رحلت يادگار امام حجت الاسلام و المسلمين "حاج سيداحمد خميني" (1373 ش)

حجت‏الاسلام و المسلمين حاج سيداحمد خميني در 24 اسفند سال 1324 شمسي در بيت علم و عرفان و فضيلت و مجاهدت، در شهر مقدس قم ديده به جهان گشود. پس از پايان دوره دبيرستان و به هنگام تبعيد والد معظمش حضرت امام خميني(ره) به نجف اشرف، به تحصيل علوم اسلامي پرداخت و مدارج علمي را پيمود. حاج سيد احمد پس از شهادت برادر بزرگوارش آيت‏اللَّه سيدمصطفي خميني، مسؤوليت اصلي ارتباط امام امت با ياران انقلاب را به عهده گرفت و تا پيروزي انقلاب اسلامي و پس از استقرار نظام اسلامي، اين ارتباط را كاملاً حفظ نمود و در تمامي لحظات در كنار حضرت امام بود. ايشان در پاريس، علاوه بر مقابله با جريان‏هاي سياسي منحرف از خط امام و برنامه‏ريزي دقيق براي تنظيم امور بيت و دفتر امام در نوفل لوشاتو، رسالتي مهم بر عهده داشت كه تجربه كافي آن را قبلاً طي سال‏هاي مبارزه در ايران آموخته بود. اين رسالت مهم، برقراري ارتباطهاي گسترده و لازم بين اقشار مختلف جامعه انقلابي ايران و رهبري انقلاب در خارج از كشور بود. ايشان پس از ورود به كشور و پيروزي انقلاب اسلامي، همانند گذشته، زمينه‏هاي لازم را براي هدايت امور انقلاب و تنظيم بيت و دفتر امام و تامين شرايط براي ارتباطهاي گسترده امام با مردم و مسؤولان كه روزانه در نوبت‏هاي متوالي به ديدار امام مي‏شتافتند، فراهم مي‏نمود. وي به عنوان رييس دفتر امام، بخشي از مسؤوليت‏هاي خطير ايشان را برعهده گرفت و در خلال اين مدت، با قوت و به خوبي، از ايفاي وظايف محوله برآمد. همچنين با شروع جنگ، كسب اطلاعات دقيق روزمره از آخرين وضعيت جنگ و آخرين اخبار از شرايط سياسي و اجتماعي جامعه و موضع‏گيري افراد و گروه‏ها در قبال جنگ، تنظيم و جمع‏بندي اطلاعات و رساندن به موقع اين اخبار به حضرت امام، مسؤوليتي بود كه مرحوم حاج احمد خميني آن را با مديريت عالي خود انجام مي‏داد. ايشان پس از رحلت جانگداز حضرت امام خميني(ره)، به عضويت مجلس خبرگان رهبري و نمايندگي مقام معظم رهبري در شوراي عالي امنيت ملي كشور برگزيده شد و توليت مؤسسه تنظيم و نشر آثار امام خميني را برعهده گرفت و بسياري از كتاب‏ها و نوشتارهاي امام را به زيبايي منتشر نمود. ارتباط حاج سيداحمد با مقام معظم رهبري بسيار گرم و زبانزد همگان بود و از ياران صدّيق رهبر انقلاب و مورد احترام همه ملت ايران بود. اين روحاني مجاهد سرانجام پس از چند روز بيماري حاد، در 26 اسفند 73 در 49 سالگي دار فاني را وداع گفت و پس از اقامه نماز ميت توسط حضرت آيت‏اللَّه خامنه‏اي، طي مراسم باشكوهي در جوار مزار پدر ارجمندش مدفون گرديد.

وفات "ابوالقاسم شاطبي" معروف به "امام القُرّاء" عالم و قاري مشهور قرآن كريم(590 ق)

ابوالقاسم قاسم بن فيرة بن ابي‏القاسم شاطبي در سال 538 ق به دنيا آمد. وي علاوه بر قرائت، در تجويد و تفسير قرآن، حديث، نحو، لغت و ساير علوم ديني متداول عصر خود از دانشِ خوبي برخوردار بود. او كه از مشاهير قاريان قرآن به شمار مي‏رفت، به امام القراء، شهرت يافت. شاطبي با وجود آن كه نابينا بود، از هوش و استعداد سرشاري بهره داشت و بسياري از احاديث را در حافظه ثبت كرده بود. از ابوالقاسم شاطبي آثاري به جاي مانده كه از آن ميان مي‏توان به قصيده‏ي شاطبيه، تتمة الحرز و قصيده‏ي داليه اشاره كرد.

امضاي "معاهده بروكسل" پس از پايان جنگ جهاني دوم (1948م)

با پايان جنگ جهاني دوم، دول اروپايى كه سابقه و نتيجه خونين دو جنگ وسيع در قرن بيستم را در نظر گرفته بودند، براي حاكميت صلح و آرامش و درنتيجه، بازسازي اروپاي ويران، تمهيدات متعددي انديشيدند. يكي از اين كارها، انعقاد پيمان بروكسل بود كه در اين شهر به امضاي وزيران خارجه انگلستان، فرانسه، بلژيك، هلند و لوكزامبورگ رسيد. بر اساس مفاد اين معاهده كه در 17 مارس 1948م منعقد گرديد، دولت‏هاي امضا كننده متعهد شدند كه حداقل به مدت پنجاه سال، در امور سياسي، اقتصادي، فرهنگي ونظامي خود متحد باقي بمانند. چندي بعد، در سال 1949م كشورهاي آلمان غربي و ايتاليا نيز به اين پيمان ملحق شدند. اين سازمان پس از عضويت ديگر كشورهاي اروپايي، به عنوان اتحاديه اروپاي غربي به كار خود ادامه داد و با فروپاشي بلوك شرق، اتحاديه اروپا شكل گرفت.

فتح "بيت‏المقدّس" توسط مسلمانان در زمان خليفه دوم (636م)

در جريان گسترش متصرفات اسلامي، اولين نبرد مسلمانان با رومي‏ها در شمال درياي سرخ روي داد. در دوران حكومت خليفه دوم، سپاه مسلمانان، روميان را شكست داد و جنوب فلسطين و بيت‏المقدس در 17 مارس سال 636م به تصرف لشگريان اسلام درآمد. پس از اين شكست، امپراتور روم سپاه عظيمي به سرزمين فلسطين فرستاد اما در نبردي كه در فلسطين به وقوع پيوست، رومي‏ها بار ديگر به سختي از لشكر اسلام شكست خوردند و در پايانِ نبرد، فرمانده سپاه روم كشته شد و دمشق به تصرف مسلمانان درآمد. از آن پس مسلمانان در فلسطين و شام مستقر شدند و در دوران حكومت بني عباس، تابع مركز خلافت در بغداد بودند. اما در دوران خلافت فاطميون در مصر، فلسطين، بخشي از قلمرو فاطمي‏ها شد. از 1097م مسيحيان، جنگ‏هاي صليبي را براي تصرف بيت المقدس آغاز كردند و پس از چندين بار رد و بدل شدن اين شهر بين طرفين، سرانجام در 1250م، بيت‏المقدس توسط صلاح‏الدين ايوبي سردار مسلمان آزاد شد و از آن پس در دست مسلمانان باقي ماند.