خروج اتباع كشورهاي خارجي از كشور در جريان فراگيري انقلاب اسلامي ايران (1357ش)
به دنبال بروز حوادث ضد آمريكايي و ترس از احتمال بروز آشوب به هنگام ورود امام خميني به ايران، دولت آمريكا به كليه مقامات دولتي اين كشور كه حضورشان در ايران ضرورت نداشت دستور خروج داد و از ساير آمريكاييان نيز خواست كشور را ترك كنند. همچنين علاوه بر ناامني، كمبود سوخت منازل، بد شدن شرايط زندگي و متوقف شدن تقريباً همه فعاليت هاي تجاري، از جمله علل ترك ايران توسط آمريكاييان به شمار ميرفت. اكثر خارج شدگان را اتباع كشورهاي آمريكايي و اروپايي تشكيل ميدادند كه در اين روز در حدود ده هزار آمريكايي با چندين هواپيماي نظامي، ايران را ترك كردند. در ادامه اين روند، تا روز چهاردهم بهمن، سي و پنج هزار نفر از آمريكاييان مقيم ايران به كشورشان بازگشتند.
رژه نمايشي نيروهاي مسلح رژيم پهلوي براي ارعاب مردم (1357 ش)
آخرين رژه نمايشي نيروهاي مسلح رژيم شاه، به منظور مرعوب كردن مردم مسلمان ايران، در خيابانهاي تهران انجام شد. در جريان اين رژه، بسياري از نظاميان بدنه ارتش با ملت مسلمان و انقلابي ايران، دست اتحاد و همبستگي دادند و به جريان مبارزه با رژيم رو به زوال شاه پيوستند. از سوي ديگر خبرگزاريها اعلام كردند كه حضرت امام خميني(ره)، ساعت 3/30 دقيقه بامداد به وقت تهران از پاريس به سوي ايران پرواز خواهد كرد و در ساعت 9/30 دقيقه صبح دوازدهم بهمن به تهران خواهد رسيد. با اعلام اين خبر، مردم مسلمان ايران براي استقبال از رهبر محبوب خود به خيابانها ريختند.
شهادت حضرت فاطمه ي زهرا(س) "به روايتی" (11ق)
روز شهادت حضرت فاطمهي زهرا(س) مورد اختلاف مورخين است و يكي از اين موارد، سيزدهم جمادي الثاني مي‌باشد. فاطمه(س) پس از پدر بزرگوار خود، روز به روز بدنش رو به ضعف و سستي ميگراييد. پيوسته سوخته دل و اشك ريزان بود و در فراق پدر ميگريست. پس از به خلافت نشستن ابوبكر، خواستند تا از امام علي(ع) براي ابوبكر بيعت بگيرند كه در اين مسير حضرت زهرا(س) مخالفت كرده و به آتش كشيده شدن در خانهي آن حضرت و وقايع بعدي انجاميد. حضرت زهرا(س) پس از رحلت رسول خدا(ص) از مردم آزار بسيار ديد. به خانهاش هجوم برده و كودكش را سقط كردند. در اثر ضرباتي كه به آن حضرت وارد شد، حضرت زهرا(س) اين نور چشم پيامبر و پارهي تن رسول خدا، پس از تحمل روزها بيماري، به پدر بزرگوار خود، ملحق گشت. به وصيت آن حضرت، محل دفن وي مخفي مي‌باشد. گرچه اقوالي در اين باره است، از جمله اين كه شيخ صدوق مرقد مُنوّر آن بانو را خانهي آن حضرت ميداند كه اكنون جزء مسجد مي‌باشد. اين قول را ديگران نيز تاييد كردهاند.
كشته شدن "ابراهيم بن مالك اشتر" در نبرد با خاندان اُمَوي(71 ق)
ابراهيم فرزند مالك اشتر نَخَعي، هنگام قيام مختار بن ابوعبيدهي ثقَفي براي خونخواهي امام حسين(ع) با او بود و در سال 67 ق به سرداري لشكر منصوب گرديد. ابراهيم از طرف مختار، مأمور تصرف موصل شد و سپاه شام را كه از طرف خليفهي اموي آمده بودند شكست داد. او عبيداللَّه بن زياد، حاكم كوفه در زمان واقعهي كربلا را به قتل رساند و تعدادي از كُشَندگان امام حسين(ع) و ياران او را از دَمِ تيغ گذراند. ابراهيم بن مالك با دستگيري و قتل مختار توسط مُصعَب بن زُبَير، به مُصعَب پيوست و به دولت ابن زُبَير خدمت كرد. سرانجام، هنگامي كه عبدالملك بن مروان، خليفهي اموي، لشكري براي نبرد با سپاه ابن زبير به عراق فرستاد، ابراهيم بن مالك در اين جنگ كشته شد.
تأسيس كمپاني هند شرقي توسط استعمار انگلستان در شبه قاره هند (1599م)
پس از آنكه سالها از استعمار مناطق شرق آسيا توسط هلنديها ميگذشت و آنان انحصار تجارت ادويه اروپا را به خاطر روابط خويش با اندونزي در دست داشتند، دولت استعماري بريتانيا تصميم گرفت با تأسيس شركتي، خود به تجارت در آسيا بپردازد. از اين رو اولين كمپاني هند شرقي انگليس در سرزمين هندوستان به دستور اليزابت اول، ملكه وقت انگليس در آخرين روز ژانويه 1599م تأسيس شد. اين كمپاني پايههاي سلطه استعماري بريتانيا بر مناطق زرخيز جنوب آسيا را تحكيم كرد و از آن پس، كليه عمليات استعماري و روابط سلطهگرانه انگليس با ملل جنوب آسيا، از طريق كمپاني هند شرقي انجام ميشد. پس از انگليس، كشورهايى چون هلند، پرتغال و فرانسه نيز با اهداف استعماري، راهي شبه قاره هند شدند. نفوذ و سلطه عميق انگليس بر هند، پس از گذشت سه قرن از تأسيس اين كمپاني، موجب شد تا هند بخشي از انگلستان اعلام شود و ملكه ويكتوريا به عنوان امپراتوريس هند و انگليس، تاجگذاري نمايد. اين دوران، دوران غارت مردم هند توسط انگلستان محسوب ميشود كه در پوشش روابط اقتصادي و تجارت و بازرگاني، زمينهساز نفوذ سياسي در اين سرزمين گرديد.