صدور نامه روحانيون مبارز ايران خطاب به كميسيون حقوق بشر (1356 ش)
در حالي كه دو هفته از سركوب قيام نوزدهم دي ماه 1356 در قم گذشته بود و رژيم پهلوي قصد داشت با ايجاد اختناق، از گسترش نهضت جلوگيري نمايد، جمعي از روحانيون مبارز، نامهاي به كميسيون حقوق بشر سازمان ملل متحد ارسال كردند و از اوضاع حاكم بركشور، به شدت انتقاد نمودند. در بخشي از اين نامه با اشاره به شرايط جاري در ايران و ديدار كارتر، رئيس جمهور وقت آمريكا با شاه آمده است: "درشرايطي كه ملل مستضعف جهان، يكي پس از ديگري، آزادي و استقلال خويش را باز مييابند و بندها و زنجيرهاي اسارت و بردگي را يكي پس از ديگري پاره ميكنند، حقوق ملت شريف ايران، پايمالِ اغراضِ شوم دودمان ننگين پهلوي شده و هر روز، زنجير اسارت و بردگي را بر دست و پاي ملت ما محكمتر ساختهاند. با كمال تأسف و تأثّر، كارتر، رئيس جمهور آمريكا، كه خود را مرد صلح ميداند و از انسان دوستي سخن ميگويد، 35 ميليون جمعيت با شرف و مسلمان را فداي شاه خائن و مزدور و نوكر بي قيد و شرط خود ميكند." در اين نامه، سپس به دستگيري روحانيون مبارز توسط رژيم اشاره شد و ضمن گلايه از اسارت آنان در زندان، عنوان گرديد: "]همچنين[ رهبر عاليقدر مسلمانان، آيت اللَّه العظمي خميني، متجاوز از چهارده سال است كه به جرم اعتراض به احياي كاپيتولاسيون در ايران و دفاع از حقوق ملت و قوانين حَقّه اسلامي، دور از وطن و در تبعيد به سر ميبرند و كميسيون حقوق بشر، كوچكترين اقدامي در اين زمينه نكرده است. ]همچنين[ اخيراً عدهاي از روحانيون مبارز از جمله آيت اللَّه عبدالرحيم رباني شيرازي وسيد علي خامنهاي و... را به جرم پشتيباني از قائد بزرگ اسلام و دفاع از حقوق ملت، به نقاط بد آب و هوا تبعيد كردهاند. آيا كميسيون حقوق بشر از آن چه در ايران ميگذرد، آگاه است؟ و آيا در برابر همه آدمكُشيها و بيدادگريها، عكس العملي نشان داده است." روحانيان مبارز در پايان نامه خود، خواستهاي ملت ايران را در چهارده بند بيان كردند، از جمله: بازگشت سريع امام خميني، قائد بزرگ اسلام؛ آزادي دانشجوياني كه در جريانهاي مختلف تهران و شهرستانها دستگير شدهاند؛ آزادي زندانيان سياسي؛ بازگشت كليه تبعيدشدگان و آزادي اجتماعات و بيان قلم و رفع منع از منابر وعاظ محترم.
تشكيل كميته استقبال از حضرت امام خميني (1357 ش)
مردم مسلمان ايران كه بيصبرانه منتظر ورود حضرت امام خميني به ايران بودند، تداركات لازم را جهت بزرگترين استقبال تاريخ از رهبر انقلاب اسلامي فراهم آوردند. به همين مناسبت ستادي مركب از روحانيون و نمايندگان اقشار مختلف مردم تهران تشكيل شد تا مراسم استقبال را هرچه باشكوهتر برگزار كند. در اين ستاد پنجاه هزار جوانِ عاشق امام مسؤوليت حفاظت از جان امام و انتظامات مراسم را به عهده گرفتند. بسياري از مردم نيز از شهرها و روستاهاي مختلف ايران به تهران سرازير شدند تا در مراسم استقبال شركت جويند. از سوي ديگر، پس از تظاهرات گسترده مردم، چهارهزار افسر نيروي هوايي نيز به پشتيباني از مردم مبارز ايران، دست به اعتصاب غذا زدند و خواستار اخراج مستشاران آمريكايي از ايران شدند.
مرگ "گيخاتو" ايلخان مغول در ايران و آغاز حكومت "بايدوخان"(694 ق)
پس از ارغون خان مغول، برادرش گيخاتو كه در زمان او، فرمانرواي آسياي صغير بود به پادشاهي رسيد. گيخاتو به سبب آن كه از مرض شفا يافته بود، فرمان آزاد كردن زندانيان را داد و از خزانهي مملكت، آنچه را كه دستش رسيد در بين تهيدستان و درباريان تقسيم كرد. اين حاتم بخشيهاي او، كشور را به كمبود درآمد و فقر اقتصادي دچار ساخت و در نتيجه، خزانهي سلطنتي تهي گشت. وزير گيخاتو كه ميدانست چينيها از پول كاغذي استفاده ميكنند، براي جبران كمبود مالي، چاپخانهاي تاسيس كرد و به رواج نوعي اسكناس كه "چاو" خوانده ميشد، اقدام نمود. هدف از چاپ پول كاغذي اين بود كه اسكناس در ميان مردم رايج شود و طلا و نقره به خزانه باز گردد. اما مردم از قبول اين اسكناسِ بدون پشتوانه خودداري كردند تا اين كه گيخاتو، چاو را ملغي كرد. ديري نگذشت كه در جمادي الاولي سال 694 ق، اميران مغول طغيان كرده، گيخاتو را بكشتند و پسر عموي او، بايدو، را به پادشاهي نشاندند.
تولد "ماري هانري بيل" معروف به "استاندال"، اديب فرانسوي (1783م)
ماري هانري بيل معروف به استانْدالْ، داستاننويس فرانسوي در 23 ژانويه 1783م در خانوادهاي متوسط به دنيا آمد. وي در كودكي مادرش را از دست داد، از اين رو به پدر و نزديكان كه ميخواستند جاي مادر او را بگيرند كينه شديد يافت. همين محروميت، موجب سرخوردگي و طغيان روحش گشت، چنانكه محيط شهرستان و طبقات مختلف جامعه و مذهب و سياست، همه مورد نفرت و كينهورزي او قرار گرفت. هانري در نوجواني به تحصيل رياضي پرداخت و پس از ورود به عالم موسيقي و سپس ارتش، وارد دنياي ادبيات شد. وي پس از مدتي كتاب گردش در رم را در 2 جلد نگاشت كه مورد استقبال قرار گرفت. اين كتاب به سبب صحت مشاهده هانري، به ويژه احساس مستقيم نويسنده، يكي از بديعترين و گوياترين آثار زمان شناخته شد. استاندال در سالهاي بعد، مسافرتهاي متعددي به انگلستان، ايتاليا، اتريش و... كرد و تجارب خود را در كتابهايش مورد استفاده قرار داد. وي در يكي از آثارش به نام زندگي هانري برولار در واقع زندگي خود را به نگارش درآورد. در اين كتاب نه تنها ميتوان به منابع قصهها، حكايتها و اصول افكار و عقايدي كه در رمانهايش وجود دارد پي ببريم، بلكه به قلب و روح و افكار استاندال نيز دست مييابيم. در روش رماننويسي استاندال، وسواس و دقت در كار و وجدان نويسندگي و روح انتقاد هرگز جدا نميشود. وي در برخي آثار خويش، تجزيه و تحليلهاي بسيار ظريف و نظرهاي فلسفي، اخلاقي و روحي را در رؤيايي تغزلي قرار داده كه به داستان، حال منظومهاي غنايي بخشيده است. از ديگر آثار استاندال، ميتوان به ژولين سورل، وقايع تاريخي ايتاليا و يادداشتهاي روزانه اشاره كرد. ماري هانري بيل سرانجام در 23 مارس 1842م در 59 سالگي درگذشت.
تقاضاي صلح فرانسه پس از شكست از آلمان (1871م)
ر جريان جنگهاي پروس و فرانسه در سال 1870م، پاريس محاصره شد و مح محاصره شهر بيش از چهار ماه به طول انجاميد. مجلس ملي فرانسه كه به شهر "بُردو" نقل مكان كرده بود ناپلئون سوم را كه به اسارت گرفته شده بود از امپراتوري خلع و تيير را بعنوان اولين رئيس جمهور، جمهوري سوم فرانسه برگزيد. پس از آن، در 23 ژانويه 1871م فرانسه از پروس تقاضاي صلح نمود كه و پرداختِ 5 ميليارد فرانك غرامت به پروس را تعهد كرد. در نتيجه اين جنگها قسمت زيادي از فرانسه به تصرف آلمان درآمد.