تشكيل نخستين كنفرانس متفقين در جريان جنگ جهاني اول در تهران (1322ش)
در ششم آذر 1322ش، كنفرانس سران سه كشور متفق در جنگ جهاني دوم، در حالي در تهران آغاز به كار كردكه ايران به اشغال نظامي اين سه كشور درآمده بود. كنفرانس تهران، پس از ورود آمريكا به جنگ جهاني دوم و گشوده شدن جبهه‏هاي جديد عليه ارتش آلمان، برپا شد. در اين كنفرانس، روزولت رييس جمهور آمريكا، چرچيل نخست وزير انگلستان و استالين رهبر شوروي، درباره شيوه‏هاي مبارزه با ارتش آلمان و كمك به جبهه‏هاي جنگ با اين كشور، با يكديگر تبادل نظر كردند. در پايان كنفرانس تهران كه چهار روز به طول انجاميد، اعلاميه مشتركي توسط سه كشور صادر شد كه در آن به انهدام نيروهاي نظامي آلمان و چگونگي انجام عمليات در جبهه‏هاي جنگ اشاره شده بود. همچنين توافق شد كه پس از پايان جنگ جهاني دوم، نيروهاي متفقين، خاك ايران را ترك كنند.

تعطيلي حوزه‏ هاي علميه ايران در اعتراض به حكم اعدام روحانيون ضد بعثي در عراق (1353 ش)

در اعتراض به تصميم دولت بعث عراق مبني بر اعدام پنج نفر از روحانيون مبارز شيعه، حوزه‏هاي علميه قم و مشهد تعطيل شد. همچنين در اين روز، حضرات آيات: سيدشهاب‏الدين مرعشي نجفي، سيدمحمدرضاگلپايگاني و ديگر مراجع تقليد قم و آيت‏اللَّه ميلاني در مشهد، درس‏هاي خود را تعطيل كردند. مدتي قبل، رژيم بعثي عراق به رياست حسن البكر، يكصد و پنجاه نفر از روحانيون مبارز و طلاب علوم اسلامي عراق را دستگير و پس از آن پنج نفر از آنان را به اعدام محكوم كرد.

آغاز به كار نخستين كنفرانس بين ‏المللي هنر ديني در تهران (1374ش)

به نظر می‌رسد بهترین تعریفی که بتوان برای هنر دینی ارائه نمود این باشد که هر هنری که با استفاده از ابزارهای مشروع ، انسانها را به سوی اهداف معقول سوق دهد هنر دینی است. به عبارت دیگر هنری را می‌توان دینی دانست که در آن روح دین و تعالیم دینی جریان داشته و از ابتدا تا انتها، ماهیت و محتوای آن، دعوت به سوی «او» باشد و بینندگان را از فرش به عرش و از مُلک به ملکوت رهنمایی کند و روح تعهد و خداخواهی را درآنها بدمد. در این تعریف هر فعالیت سالم هنری که مردم را از خود رهانیده و به خدا برساند و روح گرایش به نیکی ها و دوری از بدیها را در آنها زنده کند هنر دینی و اسلامی نامیده می شود و هرگز نیاز نیست که هنرمند دینی فقط سریال های تاریخ اسلام بسازد و مردم را موعظه کند.

 

شهادت پيشواي يازدهم مسلمانان حضرت امام حسن عسكري(ع) (260 ق)

حضرت امام حسن عسكري(ع) پس از بيست و هشت سال زندگي و شش سال امامت در هشتم ربيع الاول سال 260 هجري در شهر سامرا و به دست معتمد عباسي به شهادت رسيد و در كنار مرقد مطهر پدر بزرگوار خويش مدفون گرديد. آن حضرت، همواره تحت نظر و در زندان‏هاي طاغوت‏هاي عصر خود بود و سرانجام با زهر جفا، شهيد شد. امام حسن عسكري(ع) با همه‏ي اختناق و محدوديت‏هاي زمان توانست به بهترين وجه و در حد امكان، فشردگي مبارزه درمقابل ستمگران و حكام جور را حفظ كرده و اين نهضت نهفته را هدايت نمايد. آن حضرت، قطب دايره‏ي مبارزه بود و ديگران بر اطراف او دور مي‏زدند. دوست ودشمن مي‏دانستند كه امام و پيروانِ او، خلافت ناحقِّ عباسي را قبول ندارند و طرفدار حكومت واقعي و نجات دهنده‏ي اسلامند. امام حسن عسكري، با وجود همه‏ي فشارهاي دستگاهِ جور عباسي و كنترل‏ها و مراقبت‏هاي بي‏وقفه‏ي دولت مركزي، يك سلسله فعاليت‏هاي سياسي و اجتماعي و علمي در جهت حفظ اسلام و مبارزه با افكار ضداسلامي انجام داد كه بدين‏گونه قابل ذكرند: كوشش‏هاي علمي در دفاع از آيين اسلام و ردّ اشكال‏ها و شُبهاتِ مخالفان و نيز تبيينِ انديشه‏ي صحيح اسلامي؛ ايجاد شبكه‏ي ارتباطي با شيعيانِ مناطق مختلف از طريق تعيين نمايندگان و اعزام پيك‏ها و ارسال پيام‏ها؛ فعاليت‏هاي سِرّي سياسي به رغم كنترل‏هاي حكومت عباسي؛ حمايت و پشتيباني مالي از شيعيان، به ويژه يارانِ خاصِّ خود؛ تقويت و توجيه سياسيِ رجال و عناصرِ مهمّ شيعه در برابر مشكلات؛ استفاده‏ي گسترده از آگاهي غيبي براي جلب منكران امامت و دلگرم كردن شيعيان؛ آماده سازي شيعيان براي دوران غيبت فرزند خود، امام مهدي (عج).

رحلت عالم جليل، شيخ حسين بن عبدالصمد عاملي پدر شيخ بهايي (984 ق)

عزالدين حسين فرزند عبدالصمد جَبَلي عاملي پدر شيخ بهايى و از نوادگان حارث بن اعور همداني و از شاگردان شهيد ثاني و حسن بن جعفر كَرَكي بود و از آنان اجازه‏ي اجتهاد داشت. عزالدين پس از اتمام تحصيلات راهي بحرين شد و براي هميشه اقامت در آن ديار را برگزيد. وي در آنجابه ترويج مذهب شيعه و احياي علوم ديني پرداخت و بالاخره در هشتم ربيع الاول سال 984 ق درگذشت. تحفه‏ي اهل ايمان و ديوان اشعار از آثار اوست. 

پايان نبرد تانك ‏ها ميان آلمان و شوروي در جريان جنگ جهاني دوم (1941م)

نبرد تانك‏ها كه در جريان جنگ جهاني دوم، ميان آلمان و شوروي رخ داده بود، در 27 نوامبر 1941م با شكست آلمان به پايان رسيد. در اين نبرد، نيروهاي آلماني تلاش كردند مسكو پايتخت شوروي را كه از يك ماه پيش محاصره كرده بودند، تصرف كنند. اين شكست آلمان، حادثه مهمي در جنگ جهاني دوم بود و نقطه آغاز شكست آلمان را در جبهه شوروي رقم زد. جنگ آلمان با شوروي در نزديكي مسكو به علت آن كه دو طرف از تعداد زيادي تانك استفاده كرده بودند، به عنوان نبرد تانك‏ها، معروف گرديد.