گراهام بل، مخترعی بود که با ناشنوایان زندگی کرد و برای شنوایان تلفن را اختراع کرد

الکساندر گراهام بل را بیشتر با اختراع تلفن می‌شناسیم، اما این مخترع پرکار نوآوری‌های بسیار دیگری هم در کارنامه‌اش دارد. در این مطلب سراغ چند نکته از زندگی او رفته‌ایم که ممکن است خیلی‌ها از آن‌ها بی‌اطلاع باشند.

    گراهام بل یک مهاجر بود

او در ۳ مارس ۱۸۴۷ (۱۲ اسفند ۱۲۲۵) در ادینبورگ اسکاتلند به دنیا آمد. بعد از گذراندن دوران مدرسه در اسکاتلند و انگلستان، در سال ۱۸۷۰ (۱۲۴۹) و در سن بيست‌وسه سالگی همراه خانواده‌اش به کانادا مهاجرت کرد.

در همان سال بل به ایالات متحده رفت و در مدرسه‌ی بوستون مشغول تدریس به ناشنوایان شد. بعد از اختراع تلفن در سال ۱۸۸۲ (۱۲۶۱) او شهروند رسمی آمریکا شد. مادر و همسر بل هر دو مشکل شنوایی داشتند

نوعی بیماری در زمان کودکی مادر بل، او را تقریبا ناشنوا و نیازمند سمعک کرد. البته سمعک‌های آن زمان با سمعک‌های امروزی بسیار متفاوت بود.

الکساندر جوان کنار گوش مادر می‌ایستاد و با صدای بلند و با فریاد صحبت می‌کرد تا او بشنود. پدر و پدربزرگ بل هر دو درمانگرهای قهاری در زمینه‌ی گفتاردرمانی بودند و بل جوان نیز از همان ابتدا وارد شغل خانوادگی شد.

بل معلم صدا بود. در سال ۱۸۷۳ (۱۲۵۲) او در رشته‌ی روان‌شناسی گفتار، مدرک خود را از دانشگاه بوستون اخذ کرد. همین‌جا بود که بل با همسر آینده‌ی خود آشنا شد؛ «میبل هوبارد» دانشجویی که بر اثر یک بیماری کاملا شنوایی خود را از دست داده بود.

    بل دستگاهی شبیه موبایل امروزی اختراع کرده بود

بیش از یک قرن قبل از گسترش تلفن همراه، بل تلفن بی‌سیمی اختراع کرد که صدا و مکالمه را از طریق پرتوهای نوری منتقل می‌کرد.

او اسم این دستگاه را «فوتوفون» گذاشت. این اختراعي در سال ۱۸۸۰ (۱۲۵۹) ثبت شد.

بل به روزنامه‌ي بوستون گفته بود: «این بزرگ‌ترین اختراع من خواهد بود، حتی بزرگ‌تر از تلفن. هنگام جنگ، وقتی امکان تلگراف زدن وجود ندارد؛ می‌توانیم از این فناوری استفاده کنیم.»

    بل یک فلزیاب ابتدایی اختراع کرد

چند هفته پس از تیراندازی به رئیس‌جمهور آمریکا، «جیمز گارفیلد» در ۲ جولای ۱۸۸۱ (۱۱ تیر ۱۲۶۰)، وضعیت فرمانده‌ی کل قوا رو به وخامت گذاشت؛ اما پزشکان نمی‌توانستند محل یکی از گلوله‌ها را در بدن او پیدا کنند.

با باور به این‌که علمی فراتر از پزشکی می‌تواند جان رئیس‌جمهور را نجات دهد، بل دستگاه فلزیاب اختراعی خودش را آورد تا جای گلوله را در بدن گارفیلد پیدا کند.

او پیشتر این دستگاه را ساخته بود و در دوران جنگ داخلی روی سربازان و گلوله‌های جا مانده در بدنشان امتحان کرده بود.

او دوبار تلاش کرد محل تیر را پیدا کند، اما در کمال ناباوری موفق نشد و در نهایت رئیس‌جمهور در تاریخ ۱۹ سپتامبر (۲۸ شهریور) درگذشت. نتیجه کالبدشکافی مشخص کرد تیر در پای چپ او بوده است.

    بل هلن کلر را به آن سالیوان معرفی کرد

با وجود کسب شهرت بعد از اختراع تلفن، گراهام بل همچنان با ناشنوایان کار می‌کرد. سال ۱۸۸۷ (۱۲۶۶) کاپیتان «آرتور کلر» برای کمک گرفتن در رابطه با دختر شش ساله‌اش، هلن، به سراغ بل آمد. هلن کلر در سن نوزده ماهگی بر اثر بیماری ناشنوا و نابینا شده بود.

بل، کاپیتان و دخترش را به مدرسه‌ی ناشنوایان پرکینز معرفی کرد؛ جایی‌که آن‌ها توانستند «آن سالیوان» را پیدا کنند.

سالیوان معلمی معجزه‌گر بود که توانست به هلن خواندن و نوشتن با خط بریل (خط مخصوص نابینایان) را یاد دهد و کلر کتاب زندگینامه‌اش را به او تقدیم کرد. این دو در تمام طول عمر دوستان صمیمی باقی ماندند.

    تلفن‌های قاره‌ی آمریکای شمالی پس از مرگ او به سکوت در آمدند

گراهام بل در ۲ آگوست ۱۹۲۲ (۱۰ مرداد ۱۳۰۱) در خانه‌ی تابستانی خود از دنیا رفت. دو روز بعد، سرویس‌های تلفن در تمام آمریکا و کانادا برای احترام او به مدت یک دقیقه سکوت کردند و هیچ زنگی به صدا در نیامد.

این سکوت در لحظه‌ای اتفاق افتاد که بل در آرامگاه ابدی‌اش قرار می‌گرفت. در آن لحظه، تمامی ۶۰هزار اپراتور تلفن قاره‌ی آمریکا در سکوت ایستادند و هیچ تلفنی را از هیچ قاره‌ای وصل نکردند.

منبع: همشهري دانستنيها