اعضای شورای شهر تبریز «ایرج شهین باهر» را به عنوان پنجاه و ششمین شهردار جدید این شهر انتخاب کردند.
به گزارش خبرگار مهر، ششمین جلسه علنی شورای پنجم شهر تبریز پیش از ظهر امروز در حالی با دستور جلسه مبتنی بر تصمیم گیری در خصوص چگونگی انتخاب مشاوران شورا، بررسی سیاست های بودجه ۹۷ شهرداری و تصمیم گیری در خصوص چگونگی تعیین اعضای کمیسیون بند ۲۰ برگزار شد که بحث و بررسی در مورد انتخاب شهردار تبریز نیز پس از هفته ها در این دستور جلسه گنجانده شده بود.
در حالی که گزارشات از صحن علنی شورای شهر تبریز، حاکی از تداوم اختلاف نظر اعضا برای سپردن کلید شهر تبریز به دست شهردار جدید بود، سرانجام اعضای شورای شهر تبریز با هفت رای «ایرج شهین باهر» را به عنوان شهردار جدید این شهر انتخاب کردند.
گفتنی است مهدی سلیمان پور و عبادالله فتح اللهی دو گزینه دیگر اعضای شورای شهر تبریز به غیر از ایرج شهین باهر بودند که در فتح اللهی از این گردونه انتخاب حدف شد و شهین باهر نیز در حالی تنها با هفت رای یعنی نصف به اضافه یک رای به عنوان شهردار تبریز انتخاب شد که اعضای شورای شهر تبریز در ظاهر به بهانه انتخاب شهرداری با رای حداکثری اما در باطن با هدف سهم خواهی های سیاسی، مدیریت شهری تبریز را با سردرگمی مواجه کرده بودند.
حال با این انتخاب باید در انتظار نشست و امیدوار بود که شهر اولین ها با شناختن کلیددار خود و پس از مدت ها فرصت سوزی در آستانه قدم گذاشتن به سال ۲۰۱۸ به عنوان سال میزبانی این کلانشهر از گردشگران جهان اسلام، با عظم واحد و همسویی شورا و شهرداری به سمت جبران کمبودها و نواقص لازم در زیرساخت ها و الزامات این امر حرکت کند نه اینکه همچنان این مهم قربانی بازی های سیاسی شود.
البته این در حالی است که نماینده سازمان میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری در نشست اخیر «زیباشهر» با اذعان به اینکه تبریز ۲۰۱۸ را از دست دادیم و حالا باید به فکر پایتختی فرهنگی جهان اسلام باشیم، دلیل این ادعای خود را کمبودها در امر سرمایه‌گذاری از سوی دستگاه‌های مختلف و همچنین ضعف در بحث تبلیغ و اطلاع‌رسانی بین‌المللی عنوان کرده و گفته بود: وضع امروز، نتیجه مدیریت غیرتبریزی‌ها در تبریز است.
بنا بر اظهارات بهرام آجرلو، تبریز شاید بعد از گذشت ۵۷سال دوباره بتواند عنوان پایتختی گردشگری جهان اسلام را به دست آورد و به همین خاطر باید اکنون تمرکزها باید معطوف به دست آوردن عنوان پایتختی فرهنگی کشورهای اسلامی باشد، موضوعی که مسئولان مدیریت شهری تبریز همین چند صباح پیش تلاش برخی استان ها برای بدست آوردن عناوینی چون پایتخت فرهنگی و امثال آن را تلاشی برای عقب نماندن از تبریز در چنین حوزه هایی عنوان می کردند.
اکنون شاید بتوان از همین مسئولان پرسید که آیا صرف کسب یک عنوان برای کلانشهری چون تبریز خروجی ملموس و ارزشمند محسوب می شود در حالی که حتی به اذعان کارشناسان و دست اندرکاران حوزه گردشگری، حتی اقدامات تبلیغی و رسانه ای صورت گرفته برای رویداد تبریز ۲۰۱۸ نیز در راستای دستیابی به اهداف این مهم موثر نبوده و باید از آنها به عنوان فرصت سوزی یاد کرد تا بسترسازی و فرصت سازی.
به این کلاف سردرگم باید بلاتکلیف ماندن چند ماهه سرنوشت مدیریت شهری جدید در دوره پنجم شورای شهر تبریز را نیز اضافه کرد تا ابهامات و علامت های سئوال های بی جواب در خصوص میزبانی شایسته این شهر از گردشگران جهان اسلام در ۲۰۱۸ بیش از پیش افزایش یابد و بدون شک در این شرایط انتظار از شورانشینان، کنار گذاشتن منافع سیاسی و سهم خواهی های حزبی و اجتناب از قربانی کردن الزامات مدیریت شهری به پای این منافع شخصی و جناحی است.