حمله تاريخي آزادي خواهان و مشروطه طلبان براي تصرف تهران (1288ش)
با مرگ مظفرالدين شاه و روي كار آمدن فرزندش، محمدعلي شاه، وي علي رغم امضاي فرمان مشروطه، از همان ابتداي امر با آن مخالفت ميورزيد و به بهانههاي مختلف درصدد از بين بردن آن بود. سرانجام وي به بهانه ترور ناموفق خود، مجلس شوراي ملي را در دوم تيرماه 1287 ش به توپ بست و مجاهدان و مشروطه خواهان را سركوب نمود. اين عمل شورشهاي متعددي را در شهرهاي گوناگون كشور برانگيخت و سرانجام مجاهدان تصميم به فتح تهران و خلع محمد علي شاه از قدرت گرفتند. نخستين جنبشي كه براي فتح تهران و بركناري محمدعلي شاه قاجار به عمل آمد از ناحيه محمد ولي خان تنكابني سپهدار اعظم و ياران او بود. سردار اسعد بختياري و معروف به صمصام السلطنه نيز پس از چندي به او ملحق شده و پس از مقداري درگيري با قواي دولتي، وارد تهران شدند. در تهران نيز مقداري زد و خورد روي داد و محمدعلي شاه كه خود را در برابر آزادي خواهان و مشروطهطلبان ناتوان ميديد به سفارت روس پناهنده شد. در همان روز با حضور فاتحان و نمايندگان مجلس جلسهاي فوق العاده در بهارستان منعقد شد و پس از خلع محمدعلي شاه از سلطنت، احمد ميرزاي وليعهد را در 12 سالگي به شاهي برگزيدند.
درگذشت "حبيب سماعي" موسيقيدان ايراني (1325 ش)
حبيب سماعي در سال 1280 به دنيا آمد. از آن جا كه پدرش موسيقيدان بود وي از كودكي با اين هنر آشنا شد و در نوجواني سنتور را با مهارت مينواخت. حبيب سماعي مدتي در مدرسه موسيقي به تحصيل پرداخت و به توصيه استاد ابوالحسن صبا كلاس تدريس سنتور داير نمود و شاگردان زيادي تربيت كرد. استاد صبا به سبب همكاري نزديكي كه با سماعي داشت، منتخب ابتكارات و اطلاعات سماعي را با تكنيك مخصوص او، حفظ و در كتابي منتشر ساخت. استاد حبيب سماعي سرانجام در بيستم تيرماه 1325 در 45 سالگي درگذشت.
رحلت فقيه اصولي و عالم امامي، آيت اللَّه "سيد مرتضي فيروز آبادی شيرازی" (1369 ش)
آيتاللَّه سيد مرتضي حسيني فيروز آبادي در سال 1289ش (1329ق) در نجف اشرف و در خانوادهاي اهل علم و فضيلت به دنيا آمد. آيتاللَّه فيروز آبادي پس از طي دروس مقدمات و سطوح، از محضر استادان بزرگي همچون سيدابوالحسن اصفهاني و غروي اصفهاني بهره وافر يافت و شخصيت عرفاني او در خدمت حاج سيدعلي قاضي شكل گرفت. ايشان ضمن تحصيل به تأليف و تدريس نيز اشتغال داشت و رنجهاي بسياري در تهيه مدارك كتاب ارزشمند خود "فضائل الخمسه" بر خود هموار نمود. علاوه بر آن، از اين عالم رباني آثار ارزشمندي بر جاي مانده است كه السَّبَعةُ مِنَ السَّلَف، عِنايةُالاصول و الفُروعِ المُهِمَّة في احكام الاُمَّة... از آن جملهاند. آيتاللَّه فيروز آبادي پس از كسالتي ممتد و شدائد فراواني كه بعثيان بر وي وارد نموده بودند، سرانجام در بيستم تيرماه 1369 ش برابر با 18 ذيحجه 1410 ق در 81 سالگي دار فاني را وداع كرد و به سراي باقي شتافت.
وفات علامه مامقانى ، از علمای بزرگ اماميه (1351ق)
عبدالله مامقاني معروف به علامه مامقانى و فاضل مامقانى؛ عالم امامى، فقيه اصولى، مرجع تقليد، رجالى، محدث و اديب بود. وي از بزرگان علماى اماميه و حاوى فروع و اصول بود. اصلش از مامقان آذربايجان است. علامه مامقانى در ربيعالاول ۱۲۹۰ق در نجف اشرف چشم به جهان گشود. در پنج سالگى شروع به فراگيرى قرآن كرد. صرف و نحو و مقدمات و سطوح فقه و اصول را در محضر پدرش و شيخ هاشم ارونقى ملكى و شيخ غلامحسين دربندى و شيخ حسن ميرزا (م۱۳۱۳ق) فراگرفت تا در فقه و اصول سرآمد شد. در ۱۳۰۸ق به حوزه درس اصول استدلالى و در ۱۳۰۹ق به حوزه درس فقه استدلالى پدر بزرگوارش راه يافت و «تقريرات» هر دو درس خارج را نگاشت. قوه استنباط و اجتهاد وى بارها از طرف پدرش تأييد شد و او را به دريافت اجازه مفتخر كرد. آنگاه وى خود به تدريس و تحقيق و تأليف پرداخت و شاگردان بسيارى بر گردش جمع شدند. او از پدرش روايت كرده و شيخ محمد حرز نيز از وى روايت كرده است. علامه عبدالله مامقاني که مرجع تقليد بسيارى از مردم آذربايجان بود، در شانزدهم شوال سال ۱۳۵۱ هجري قمرى در نجف اشرف درگذشت و در جوار حضرت على (ع) به رحمت حق پيوسته در مقبره والدش كه داراى گنبد و قبه عالى است، به خاک سپرده شد. • از آثار علامه مامقانى ميتوان به اين آثار اشاره کرد: «اجابة السئوال»؛ «ارشاد المستبصرين»؛ «ازاحة الوسوسة»؛ «تحفة الصفوة»؛ «تحفة الخيرة»؛ «تنقيح المقال فى علم الرجال» (در سه مجلد بزرگ، كه مشهورترين و مهمترين تأليف اوست)؛ جوابات «المسائل البصرية»؛ جوابات «المسائل البغدادية»؛ حاشيه بر «العروة الوثقى»؛ «الدر المنضود فى صيغ الايقاعات و العقود»؛ «مرآة الكمال فى الآداب و السنن» (و ترجمه فارسى آن)؛ «سراج الشيعة فى آداب الشريعة»؛ «الفوائد الطبية»؛ «كشف الاستار فى تكليف الكفار بالفروغ»؛ «هداية الانام فى حكم مال الامام»؛ «مجمع الدرر» معروف به «اثنى عشريه»؛ «مناهج اليقين»؛.
تولد "هنري بِسْمِر" مهندس و مخترع انگليسي (1813م)
هنري بِسمِر، صنعتگر انگليسي در 11 ژوئيه 1813م در اين كشور به دنيا آمد. وي تحصيلات خود را در رشته مهندسي به پايان برد و بعدها براي توسعه توليدات آهن و فولاد و چُدن، كورههاي بلند ذوب فلزات را اختراع نمود. بسمر توانست به وسيله كوره مخصوص كه با جريان هوا كار ميكرد و آهن ناخالص مذاب را بدون كربن مينمود، فولاد عالي به دست آورد. از اين رو، اين كوره به اسم او، به نام كوره بسمر معروف است. وي با اين اختراع، اساس صنايع انگلستان و جهان را دگرگون ساخت و تحولات شگرفي در اين عرصه ايجاد كرد. بسمر در سال 1859، مراكز تهيه فولاد و آهنْ ايجاد نمود و به ساخت اسلحه و ريل راه آهن پرداخت كه اين كارخانه، هنوز نيز فعال است. هنري بسمر سرانجام در 28 فوريه 1898م در 85 درگذشت. (ر.ك: 24 ژوئن)
مرگ "سباستين كابوت" كاشف و دريانورد معروف ايتاليايي (1557م)
سباستين كابوت، دريانورد ايتاليايى در 26 نوامبر 1476م در ونيز به دنيا آمد. وي از ابتدا به همراه پدرش كه او نيز از دريانوردان بزرگ به شمار ميرفت، مسافرتها و سياحتهاي دريايى خويش را آغاز كرد و با فنون و رموز دريانوردي آشنا گرديد. در جريان همين سفرها، جزيره كاپبِرْتَنْ را در شمال كانادا كشف كرد و از آن پس در خدمت دربار انگلستان قرار گرفت. كابوت در سالهاي بعد به خدمت دربار اسپانيا درآمد و در اين سالها، خليج لاپْلارْتا در امريكاي جنوبي را كشف كرد. وي در سال 1544م نقشه عظيم و رنگي دنيا را كشيد و گام مهمي در شناسايي زمين برداشت. كابوت پس از چندي با تأسيس يك شركت بازرگاني، گروههاي اكتشافي براي يافتن راهي در شمال شرقي براي رفتن به شرق را بسيج كرد و خدمات زيادي به جغرافياي اقتصادي زمان خود نمود. سباستين كابوت سرانجام در 11 ژوئيه 1557م در 81 سالگي درگذشت.