آغاز عمليات "روباه صحرا" توسط آلمان عليه انگلستان در شمال افريقا (1942م)
در دوم ژوئن در جريان جنگ جهاني دوم، ضد حمله بزرگ مارشال رومل آلماني معروف به روباه صحرا عليه نيروهاي انگليسي در شمال افريقا آغاز شد. قبل از اين حمله، انگليسيها با تهاجم به ليبي، اين منطقه را از ارتش آلمان نازي پس گرفته بودند. اما در جريان ضد حمله مارشال رومل كه نزديك به يك ماه به طول انجاميد، نيروهاي تحت فرماندهي وي علاوه بر تصرف مجدّد ليبي، تا نزديكي بندر سوئز را از دست متفقين خارج ساختند. با اين حال، در حمله متقابل انگليسيها در نوامبر 1942م، رومل شكست خورد و اين نقشه آلمانيها با شكست مواجه گرديد.
حضرت آيتاللَّه العظمي سيدمحسن طباطبايي حكيم در سال 1267 ش (1306 ق) در نجف اشرف به دنيا آمد. وي پس از فراگيري مقدمات و سطوح حوزه، در 20 سالگي به درس خارج آيات عظام آخوند خراساني، آقا ضياء عراقي و ميرزاي ناييني وارد شد و به اجتهاد رسيد. آيتاللَّه حكيم پس از رحلت آيتاللَّه بروجردي به عنوان يكي از مراجع مطرح و برجسته مطرح گرديد و بسياري از مردم عراق و شيعيان مناطق اطراف از ايشان تقليد ميكردند. ايشان با تمام جرياناتي كه در جهت مخالفت با اسلام شكل ميگرفت به مبارزه بر ميخاست و از خود مسامحهاي نشان نميداد. فتواي معروف ايشان درباره الحادي بودن كمونيسم، تحول بزرگي در عراق به وجود آورد. همچنين فتواي جهاد عليه اسرائيل و تقويت نيروهاي مبارز ضدرژيم صهيونيستي از ايشان صادر گرديد. ساخت و تأسيس كتابخانهها، مدارس، حسينيهها و مكانهاي فرهنگي و تأليف كتبي از قبيل مُستمسِك عروةالوثقي، نهج الفقاهه و شرح تبصره و... از جمله خدمات اين مرجع بزرگ به حوزه نجف و عالم تشيع است. سرانجام اين عالم رباني در حالي كه اهانتهاي فراوان و آزارهاي بسياري از رژيم بعث عراق متحمل شده بود، در دوازدهم خرداد 1349 برابر با 27 ربيعالاول 1390 ق در 92 سالگي دعوت حق را لبيك گفت و پس از تشييعي با شكوه، در نجف اشرف به خاك سپرده شد.
انتصاب آيت اللَّه "هاشمي رفسنجاني" به جانشيني فرماندهي كل قوا (1367 ش)
در اواخر جنگ و پس از سقوط شلمچه، جمهوري اسلامي ايران دست به اقداماتي زد كه افزايش فعاليتهاي سياسي براي جابجايي در بندهاي قطعنامه 598 شوراي امنيت و اعزام نيروهاي بيشتر به جبهههاي جنگ از آن جمله است. همچنين اقدام برجستهاي كه ايران در اين زمان انجام داد، انتصاب آيتاللَّه هاشمي رفسنجاني به عنوان جانشين فرماندهي كل قوا در دوازدهم خرداد 1367 بود. زمينههاي انتصاب آقاي هاشمي به مسؤوليت جديد، اساساً پس از سقوط فاو ايجاد شد و بدين ترتيب بود كه سپاه، ايشان را براي اين عنوان به امام پيشنهاد كرد. از اينرو، امام پس از سقوط شلمچه، طي حكمي، آقاي هاشمي را به اين سمت تعيين نموده و در آن حكم، به ايجاد ستاد فرماندهي كل، هماهنگي كامل ارتش، سپاه، بسيج و نيروهاي انتظامي سعي در استفاده هر چه بهتر از امكانات و نيروها و بهرهبرداري صحيح از كمكهاي مردمي اشاره كردند.
درگذشت حجة الاسلام سید علی اکبر ابوترابی (1379 ش)
سيدعلىاکبر ابوترابي، سال 1318 هجرى شمسى در شهر قم متولد شد. وی پس از اخذ ديپلم به تحصيل دروس دينى در مشهد پرداخت.سيدعلىاکبر ابوترابي در تظاهرات مردم قم در 15 خرداد سال 1342حضورى فعال داشت و در پى تبعيد حضرت امام خمینی(ره) به نجف، وی نيز به نجف رفت و مشغول تحصيل در محضر امام (ره) شد.پس از حدود شش سال تحصيل در نجف، در مرز خسروى بازداشت شد و ساواک وی را به زندان کميته مشترک و پس از آن به زندان اوين منتقل کرد.alt ابوترابی پس از آزادى از زندان، به همراه شهید سيدعلى اندرزگو به سازماندهى جهاد مسلحانه همت گماشتند و بارها مورد تعقيب ساواک قرار گرفتند.وی پس از پيروزى انقلاب اسلامي، به عنوان رئيس کميته انقلاب اسلامى قزوين مشغول به فعالیت و پس از آن با رأى مردم، به عضويت شوراى شهر قزوين انتخاب و رئيس شورا شد. همزمان با آغاز جنگ تحميلي، در کنار شهيد دکتر مصطفى چمران در ستاد جنگهاى نامنظم به سازماندهى نيروهاى مردمى پرداخت و سرانجام در روز 26 آذر ماه سال 1359 در یکی از مأموريتها به اسارت ارتش متجاوز صدام درآمد. حجتالاسلام ابوترابى در اردوگاههاى عنبر، موصل 1، 3، 4 و رماديه و تکريت 5، 17، 18، و نيز سلولهاى زندانهاى بغداد، اسیر بود. پس از ده سال اسارت سرانجام در سال 1369 به ميهن بازگشت و در تاريخ هفتم مهر 1369 با حکم مقام معظم رهبری در جايگاه نماينده ولىفقيه در امور آزادگان قرار گرفت. وی در دورههاى چهارم و پنجم مجلس شوراى اسلامي، به مجلس راه يافت. حجتالاسلام سید علیاکبر ابوترابی سرانجام در تاريخ دوازدهم خرداد 1379در حالى که همراه پدرش عازم مشهد بود براثر تصادف درگذشت.
وفات حضرت "ابوطالب" عمو و حامي بزرگ پيامبراكرم در مكّه بنا به روايتي(10 بعثت)
پس از وفات عبدالمطلب جد بزرگوار پيامبر اكرم(ص) ابوطالب سرپرستي آن حضرت را به عهده گرفت و در تمام مراحل، همراه برادرزادهي خود بود. ابوطالب پس از بعثت پيامبر نيز از ياري حضرت محمد(ص) دست برنداشت و در مقابل مشركان قريش ميايستاد. با رحلت ابوطالب، مشركان، آزار و اذيت بيشتري به پيامبر اسلام وارد كرده و آن حضرت را تحت فشار زيادتري قرار دادند. مسألهي ايمان و اسلام ابوطالب از دير زمان ميان شيعه و اهل سنت مورد اختلاف بوده است. اين مسأله كم كم به صورت حادي در آمده، صورت كلامي، عقيدتي و سياسي به خود گرفت. علماي شيعه با تكيه به روايات امامان و نيز اشعاري كه از ابوطالب به جاي مانده، حكم به مسلمان بودن او دادهاند و در اينباره رسالهها نگاشتهاند كه يكي از آنها، كتابِ ايمان ابيطالب اثر شيخ مفيد ميباشد.
تحميل ولايتعهدی به حضرت امام رضا(ع) توسط مأمون عباسي(201 ق)
دشمني خاندان اُمَوي و عباسي با اهلبيت از ديرباز وجود داشت. هر كدام از اين خاندان جور به نوبهي خود آزار و اذيت فراواني به اهل بيت و آل علي(ع) روا داشتند و حتي از به شهادت رساندن امام معصوم ابا نميكردند. وقتي مامون بر مسند قدرت نشست، از نفوذ امام رضا(ع) در ميان مردم آگاه بود و چون ميخواست هم امام را تحت نظر داشته باشد و هم خود را فردي دوستدار اهل بيت نشان دهد تا اقبال عمومي را به خود جلب كند، دستور داد تا امام رضا(ع) را از مدينه به خراسان آوردند و با اصرار فراوان ولايتعهدي خود را به امام، واگذار كرد. سرانجام روز دوشنبه هفتم ماه رمضان سال 201 ق، منشور ولايتعهدي به خط مأمون نگاشته شد و در پشت همان ورقه، حضرت علي ابن موسي الرضا(ع) نيز با ذكر مقدمهاي پر از اشاره و ايماء، قبولي خود را اعلام فرمود؛ ولي يادآوري كرد كه اين امر به انجام نميرسد. آنگاه در كنار همان مكتوب، بزرگان و فرماندهان كشوري و لشكري، اين عهدنامه را گواهي نمودند. از اين پس به امام، الرضا من آل محمد(ص) ميگفتند يعني كسي كه از آل محمد به وي (مامون) راضي شده است. مامون دختر خود، امحبيب را به ازدواج آن حضرت درآورد و شعار عباسيان راكه لباس سياه بود، تبديل به شعار علويان و لباس سبز نمود. بررسي اوضاع و شرايط سياسي زمان مأمون نشان ميدهد كه وي با يك سلسله دشواريها و مشكلات سياسي روبرو شده بود و براي رهايي از اين بنبستها تلاش ميكرد. او سرانجام به منظور حل اين مشكلات، يك سياست چند بعدي در پيش گرفت كه همان طرح وليعهدي امام رضا(ع) بود.