حضرت مهدی (عج) با توده‌های مردم، با همه بشریّت و با انسانهای مظلوم و محروم چنان متواضع است که گویی با دست خود-این عین روایت است-عسل در دهان محرومان جهان می‌نهد. تعبیر نمادین که در روایت آمده، در عین‌حال، واقعی است و درواقع، تیپ برخورد حضرت حجت (عج) با توده‌های مردم را نشان می‌دهد و این چهرۀ دیگرمهدی (عج) است که آن را به توده‌های بشریّت در شرق و غرب عالم، نشان خواهد داد.

همچنین طبق روایات ما، در رستاخیز مهدی (عج) هرچه هست، دوستی و برادری و رحمت و صلح و یگانگی است. مهدی می‌جنگد اما «جنگ برای صلح» ، زیرا می‌داند که نمی‌شود به این جنگها پایان داد، مگر با جنگی که همۀ این جنگها را یکسره کند. می‌جنگد اما برای «صلح» می‌جنگد، صلحی که توأم با عدالت است.

در دعای ندبه می‌گوییم: «این امان اهل الارض؟» کو امنیت برای همه بشریّت؟ کجاست آن امنیت که همۀ بشریّت در دنیای امروز به‌دنبال آنند و نمی‌یابند؟ کو امنیت جهانی؟ امنیت جهانی را او خواهد آورد. امروز دنیا، دنیای امن نیست و هیچ‌جا امنیت نیست.

شعار جامعه‌ای که مهدی می‌سازد، «محبّت» است و هرکس هرچه نیاز دارد از جیب دیگری بی‌ممانعت برمی‌دارد. مال من و تو ندارد، مردم از یکدیگر سود نمی‌گیرند و در جامعۀ مهدی که جامعۀ صلواتی است، مردم به یکدیگر خدمات می‌رسانند اما سر یکدیگر را نمی‌تراشند، یکدیگر را چپو نمی‌کنند، کینه از دلها بیرون می‌رود. ایشان این نظام اقتصاد جهانی را زیروزبر می‌کنند و در حکومت او به احدی بدی نمی‌رسد، مگر این‌که فورا حد خدا جاری شود و دیگر معامله و ساخت‌وپاخت و زیرسبیلی ردکردنها و تبعیضها منتفی خواهد شد و گفته نخواهد شد که فلانی با فلانی قوم‌وخویش است، رفیق است و اجرای قانون خدا به مصلحت نیست! ! بلکه هرجا و به‌محض آن‌که جرمی و ظلمی صورت گیرد فورا حدّ خدا جاری خواهد شد.

این روایات بسیار جالب است و این نکات، ضمن آن‌که توصیف حکومت و انقلاب مهدی (عج) است، در عین حال، توصیف آرمانها و مطالبات اسلام و ملاکهای حکومت دینی است و ما تا آن‌جا که می‌توانیم باید به این معیارها نزدیک بشویم گرچه نوع اتمّ و کاملش را ایشان تحقّق می‌دهند، اما ارزشهای اجتماعی اسلام از جمله همینهاست که در روایات آمده است.

مثلا می‌فرماید «علامة المهدی ان یکون شدیدا علی العمّال، جوادا بالمال، رحیما بالمساکین» یعنی روش ایشان در حکومت، این است که با کارگزاران حکومت اسلامی جهانی، بسیار سختگیر و با مردم، به‌ویژه مستمندان، بسیار مهربان است و پس از مدتی نیز در جامعه و حکومت او که جامعه و حکومت جهانی است، دیگر مستمندی نخواهد بود. سختگیری می‌کند اما با مسئولان حکومت، نه با تودۀ مردم که باید رعایت و تربیت شوند. با مردم، آسان، برادرانه، متواضع و بامحبت است. سختگیر با حاکمان و آسانگیر با مردم است.

با توده‌های مردم، رحیم و مهربان و اهل بخشش است و حقّ همۀ حقّ‌داران را به آنان می‌رساند. حتی اگر حقّ کسی زیر دندان دیگری باشد، از او می‌ستاند و بشریّت، تازه در دوران او، مفهوم زندگی انسانی را خواهند دانست. ما هنوز زندگی انسانی نکرده‌ایم، نه ما، بلکه کل بشریّت هنوز معنی زندگی انسانی را نفهمیده و تنها مزمزۀ زندگی را چشیده است، اما در زمان مهدی (عج) ، بشریّت به‌معنی واقعی، زندگی خواهد کرد و آرمانهای همۀ انبیا، تحقّق خواهد یافت.»

منبع:

مهدی (عج) ده انقلاب در یک انقلاب ، حسن رحیم پورازغدی صص۴۵-۴۳