تصويب قانون اصلاح تقويم در مجلس شوراي ملي (1304 ش)

در يازدهم فروردين 1304 ش، مجلس شوراي ملي، قانوني تصويب نمود كه به موجب آن، در كشور ايران سال رسمي كشور، هجري شمسي، و اول سال، روز اول بهار، و مبدأ تقويم، هجرت رسول اكرم(ص) مي‏باشد. بر اين اساس تمام ادارات و مؤسسات دولتي، اقتصادي و مردم موظف شدند به جاي ماه‏هاي حَمَل، ثور، جوزا، سرطان، اَسَد، سُنبُله، ميزان، عَقرب، قوس، جُدَي، دَلوْ و حوت، ماه‏هاي جديد را به شرح: فروردين، ارديبهشت، خرداد، تير، مرداد، شهريور، مهر، آبان، آذر، دي، بهمن و اسفند به كار ببرند. شش ماه اول، سي و يك روز، پنج ماه دوم، سي روز و ماه آخر 29 روز و در سال‏هاي كبيسه 30 روز شد. اين تقويم تا سال 1354 ش در ايران به عنوان تقويم رسمي، جاري بود و بدان عمل مي‏شد. اما در اسفند 1354 ش، تاريخ ايران بر اساس جلوس كورش هخامنشي با نام تاريخ شاهنشاهي به جريان افتاد تا اين كه اين تقويم مجعول و ضد ديني در پي گسترش موج انقلاب اسلامي، در شهريور 1357، مُلغي شد.

پايان همه‏ پرسي تغيير نظام پادشاهي به جمهوري اسلامي (1358 ش)

پس از پيروزي شكوهمند انقلاب اسلامي و تشكيل دولت موقت از سوي امام، زمينه مهمترين همه پرسي در ايران، جهت تعيين نوع حكومت فراهم شد. در اين زمان بود كه وسوسه‏هاي گوناگوني آغاز شد و درباره حكومت جمهوري اسلامي، نظرات متفاوتي مطرح گرديد. تا اينكه مردم در روزهاي دهم و يازدهم فروردين 1358ش، با حضوري آگاهانه در پاي صندوق‏هاي رأي، پيروزي نهايي انقلاب اسلامي را با آراي عظيم و باورنكردني خود تحقّق بخشيدند و نظام جمهوري اسلامي را مستقر ساختند. در نهايت در روز دوازدهم فروردين 1358، ساختار جديد سياسي اجتماعي ايران بر مبناي آراي اكثريت مردم تثبيت شد و نظام جمهوري اسلامي رسماً به تاييد ملت مسلمان ايران رسيد. بدين ترتيب مبارزات مستمر و پيگير امت مسلمان ايران، در بر پايي حكومت اسلامي و سرنگوني رژيم 2500 ساله پادشاهي به ثمر نشست و عصر نويني در تاريخ ايران و اسلام آغاز شد.

صدور بيانيه سازمان ملل در محكوميت رژيم عراق در كاربرد سلاح‏ هاي شيميايي(1363ش)

پس از پيروزي چشمگير رزمندگان سلحشور اسلام در عمليات حماسه‏آفرين خيبر، رژيم بعث عراق به دليل نگراني از نتايج عمليات، براي نخستين بار، از نوعي سلاح‏هاي شيميايي با نام گاز خردَل استفاده كرد. هرچند عراق پيش از اين در عمليات والفجر 2 در منطقه حاج عمران، به صورت محدود از سلاح‏هاي شيميايي استفاده كرده بود، ولي آنچه كه در عمليات خيبر صورت گرفت، بسيار گسترده و فاجعه‏آميز بود. به كارگيري سلاح‏هاي شيميايي ازيك سو نشان دهنده ضعف دفاعي و نوميدي و درماندگي ارتش عراق بود و از سوي ديگر اين مسأله را روشن مي‏كرد كه عراق با ايجاد زير ساخت‏هاي جديد در زمينه توليد سلاح‏هاي شيميايي با كمك برخي كشورهاي غربي و شرقي، استراتژي جديدي را براي مقابله با تهاجمات پي در پي و گسترده به ايران برگزيده است. در پي اين بمباران شيميايي، ايران به سازمان ملل متحد شكايت كرد و پس از بازديد هيئت اعزامي سازمان ملل از مصدومين حادثه، شوراي امنيت در واكنش به اين اقدام عراق، در تاريخ يازدهم فروردين 1363 برابر با 30 مارس 1982 م، با صدور بيانيه‏اي، استفاده از گازهاي سمي را محكوم كرد، اما مسؤوليت استفاده از آن را به هيچ يك از طرفين نسبت نداد. صدور بيانيه به جاي قطعنامه، بنابر تحليل منابع ديپلماتيك، به دليل اجتناب از مباحث شديد و اشاره به هر يك از دو طرف جنگ بوده است. در هرصورت، اين نخستين اقدام سازمان ملل بود كه گر چه به سود ايران نبود ولي به زيان ايران نيز تنظيم نشده بود.

افتتاح "برج ايفل" در پاريس (1889م)

در 21 ژانويه سال 1887م ساخت برج فلزي ايفل با ارتفاع سي‏صد متر، در پاريس آغاز شد و دو سال و دو ماه بعد در 31 مارس 1889م طي مراسم با شكوهي افتتاح شد. به طول انجاميد. از اين برج كه به نام سازنده آن "گوستاو ايفل" نام گذاري شده است به عنوان فرستنده تلويزيوني استفاده مي‏شود. برج ايفل داراي سه طبقه در ارتفاعات 115 57 و 276 متري است. هم‏چنين اين برج به عنوان نماد كشور فرانسه، يكي از جايگاه‏هاي بسيار سود آور براي دولت اين كشور است؛ چرا كه سالانه ده‏ها ميليون نفر از آن بازديد مي‏كنند و صدها ميليون دلار عايد دولت مي‏گردد.