كشور سنگال در سال1960 ميلادي مستقل شد، سنگال پس از استقلال، با سر زمين مالي فدراسيون مالي را تشكيل داد اما بعد از بروز اختلافاتي بين دو كشور از عضويت استعفا كرد ودر سال 1960استقلال كامل خود را با نظام جمهوري اعلام كرد.
كشور سنگال كه در منتهى اليه افريقاى غربى قرار گرفته است 196720 كيلومتر مربع وسعت دارد. اين سرزمين بين موريتانى، مالى، گينه و گينه بيسائو قرار گرفته است. كشور گامبيا چون زبانه اى در داخل آن قرار دارد. مرز غربى آن اقيانوس اطلس مى باشد. سواحل عميق، موقع جغرافيائى و دروازه غرب افريقا به اين كشور اهميت ويژه اى بخشيده است. سنگال سرزمين كم ارتفاعى است كه بخش اعظم آن را علفزارهاى ساوان و استپ مى پوشاند. 4 رود سنگال، سالوم گامبيا و كازامانس در سنگال جريان دارند كه طويل ترين آنها سنگال مى باشد كه 1600 كيلومتر طول دارد. آب و هوا در سواحل و نواحى مرتفع معتدل ولى در استپ ها گرم و خشك است.
اسلام از طريق بازرگانان مالى به سنگال راه يافت و در سال 1040م نهضت دينى المرابطون در اين ناحيه پايه گذارى شد از ميان كشورهاى انگلستان، هلند و فرانسه، فرانسه موفق شد سنگال را به تصاحب خود درآورد شهرهاى آن تحت تاثير تمدن غرب بنا شده و بين شهر و روستا اختلاف زيادى مشاهده مى شود و اين خود دليل مهاجرت روستائيان به شهرهاست. مركز حكومت آن داكار است و به هفت استان تقسيم مى شود و سياست خارجى آن بر همزيستى و احترام متقابل با كشورهاى جهان استوار بوده و از جنبش هاى مردمى حمايت مى كند.
سنگال 7510000 نفر سكنه دارد گه 20% آن در مركز حكومت يعنى داكار سكونت دارند، رشد جمعيت 9/2% و تراكم نسبى آن 2/38 نفر در كيلومتر مربع است. بيش از 50% مردم زير 20 سال سن دارند، اكثريت از قوم ولوف هستند، ولى گروههاى نژادى فولانى، سرر، توكولور و ديولا هم در سنگال زندگى مى كنند زبان رسمى اين كشور فرانسه و خط آن لاتين است اما لهجه هاى بومى ولوف و توكولور متداول مى باشد. 95% مردم مسلمان، 2% مسيحى و 3% پيرو اديان بومى و فرقه مريديه كه يك قرن قبل توسط شيخ احمد و بامبا پايه گذارى شده در غرب افريقا و افريقاى مركزى پيروان زيادى دارد و تنها در سنگال 5/1 ميليون نفر از آن پيروى مى كنند. رهبران اين فرقه كه عقايد صوفيه و اهل طريقت دارند از قدرت عظيم اقتصادى سياسى برخوردار بوده و مى توانند براى حكومت مركزى مشكل آفرين باشند. طبى شهر مقدس مريدى هاست، روحانيون و رهبران اين فرقه در طوبى سكونت دارند عده اى از طرفداران اين فرقه در مزارع وسيع بادام زمينى و با اعتقادات به ثواب اخروى به كشت و كار مشغولند كه محصول آنان را فرانسويان از طريق رهبران فرقه مى خرند.
فرقه تيجانيه كه در اواخر قرن هيجدهم توسط ابوالعباس شيخ احمد تيجانى (اهل الجزاير) بوجود آمد، در دولت سنگال نفوذ دارد. قادريه نيز فرقه قديمى ديگر هستند. گروه مذهبى ديگر در سنگال هستند كه به آنان به زبان ولفى لاى لاى (ترجمه لا اله الا الله) مى گويند، حدود 50000 شيعه در سنگال زندگى مى كنند كه شيخ عبدالنعيم آل زين رهبرى آنان را عهده دار است.
70% مردم به كشاورزى مشغولند. اقتصاد آن تك محصولى است و بر پايه صادرات بادام زمينى استوار مى باشد. در سالهاى اخير كوشش شده تا با گسترش ماهيگيرى و افزايش توليدات صنعتى و جهانگردى اين كشور از حالت تك توليدى خارج شود. سنگال هفتمين كشور توليد كننده فسفات در جهان به شمار مى رود.
توليد ناخالص ملى در سال 1990م 1/5 ميليارد دلار و سرانه آن 700 دلار بوده است اساسا اين كشور در مقايسه با همسايگان خود از وضع اقتصادى خوبى برخوردار است.
رابطه سنگال با ايران از سال 1362ش بدليل عناد غرب با ايران و تحريك رهبران سنگال توسط فرانسه قطع شد ولى در سال 1367ش مجددا سنگال با ايران رابطه برقرار نمود.