سايمون وندرمير که در سال ۱۹۸۴ به دليل پيشبردهاي تکنولوژيکي آنچه در کشف پايه هاي جهان هستي تاثيرگذار بود - کشف بوزونهاي Z و W - در سن ۸۵ سالگي در ژنو درگذشت.
به گزارش مهر، مرگ سايمون وندرمير توسط سرن اعلام شد، مکاني که اين فيزيکدان بزرگ براي ۳۰ سال در آن به مطالعه و تحقيق مشغول بوده است. در دهه ۱۹۸۰ فيزيکدانان در جستجوي ذرات بنيادين پيش بيني شده اي بودند که در مدل استاندارد به آن اشاره شده بود، نظريه اي که با تمامي نظريه هاي فيزيکي متناسب بوده و تمامي نيروهاي موجود در جهان به جز نيروي گرانش را توضيح مي دهد. محققان براي يافتن اين ذرات به برخوردهاي پر انرژي تري نياز داشتند که امکان ايجاد آنها تنها با استفاده از برخورد دهنده ذرات امکان پذير بود.

کشف بزرگ وندرمير که منجر به کسب جايزه نوبل فيزيک شد، يافتن راهي براي توليد پرتوهاي شديدي از ذراتي خاص به نام ضد پروتون ها بود. با برخورد دادن پروتون ها و ضد پروتون ها دانشمندان موفق به دستيابي به برخوردهايي پر انرژي تر شدند و جنبه هاي جديدي را از جهان هستي کشف کردند که تا به حال موفق به درک آن نشده بودند.

پس از اين کشف وندرمير هدايت تيمي را به عهده گرفت تا شيوه جديد را در شتابگر ابرپروتوني در سرن به کار ببندند. در سال ۱۹۸۳ سرن گزارش داد اين برخوردها منجر به توليد ذراتي به نام بوزونهاي Z و W شده است که عناصر کليدي انرژي ضعيف، يکي از چهار نيروي بنيادين جهان هستي به شمار مي روند. سه نيروي ديگر عبارتند از الکترومغناطيس، گرانش و انرژي نيرومند.

يک سال پس از اين کشف بود که وندرمير به همراه همکار ايتاليايي اش «کارلو روبيا» نوبل فيزيک را به خاطر «مشارکت قطعي در پروژه اي عظيم که منجر به کشف ذرات Z و W، عوامل بنيادين انرژي ضعيف، شده بود» دريافت کردند.

وندرمير در ۲۴ نوامبر ۱۹۲۵ در هلند متولد شد و پس از فارغ التحصيلي در رشته مهندسي از دانشگاه دلف، کار و مطالعه بر روي تجهيزات ولتاژ بالا براي ميکروسکوپهاي الکتروني را در لابراتوار تحقيقاتي فيليپز آغاز کرد. وي در سال ۱۹۵۶ به سرن پيوست و شيوه هايي را براي مهار کردن ذرات مختلف ارائه کرد.