به گزارش فارس، در مقالهاي با عنوان "شكست نهايي اولمرت" در روزنامه "واشنگتنپست" آمده است: نبرد جديد اسرائيل با حماس در غزه به اين معني است كه "ايهود المرت" به دليل دو جنگ خونين و بيفايده در كمتر از سه سال كه بر سر قدرت بود، به ياد اذهان مردم خواهد آمد.
اين روزنامه آمريكايي همچنين نوشت: جنگ اول كه در تابستان 2006 با لبنان انجام شد، از لحاظ سياسي و نظامي حزبالله را قدرتمندتر از زماني كرد كه اولمرت قدرت را به دست گرفت. اين بار نيز احتمالا حمله به نوار غزه همان تاثير را بر حماس خواهد گذاشت و تقريبا به طور كامل غزه را تحت كنترل خواهند گرفت و هنگامي كه اولمرت رسما دفتر نخست وزيري را ترك كند توانايي حمله به اسرائيل را باز خواهد يافت.
واشنگتنپست همچنين تاكيد كرد: غمانگيزترين جنبه تمام اين جنگها اين است كه اولمرت كه معتقد به نظريه اسرائيل بزرگتر بود، اكنون بيشتر از ديگر سران قبلي اسرائيل به پايان مناقشات اسرائيل با سوريه، لبنان و فلسطين پايبند شده باشد.
شكست وي نشانگر از دست دادن فرصتي ديگر براي صلح خاورميانه است و احتمالا به معني اين است كه دولت "باراك اوباما" رئيسجمهوري جديد آمريكا مانند دولت "جرج بوش" رئيس جمهوري كنوني آمريكا هم دور جديدي از خونريزيهاي فلسطين-اسرائيل و هم يك دولت جديد اسرائيلي كه تمايلي به سازش ندارد را به ارث خواهد برد.
اين نشريه آمريكايي در ادامه نوشت: برنامهريزي نادرست اولمرت در حمله به حزبالله در جنگ 33 روزه و احتمالا اشتباه مجدد وي در غزه كه به قيمت زندگي بسياري منجر شد، اسرائيل را به رسوايي مجدد ديگري در سطح بينالملل روبرو خواهد ساخت كه در عين حال توجه تلآويو را از تهديد جديتر يعني ايران منحرف خواهد كرد.
واشنگتنپست در ادامه تاكيد كرد: اما اولمرت به تنهايي مقصر نيست. بوش سال گذشته ميزبان نشست صلح آناپوليس بود اما هرگز خود را در تلاش اولمرت براي مذاكره با محمود عباس رئيس تشكيلات خود گردان فلسطين درگير نكرد.
از سوي ديگر "كاندوليزا رايس" وزير امور خارجه نيز در طول 21 ماه 16 سفر به خاورميانه داشت اما ثابت كرد كه يك ميانجي بياثر است.
دولتهاي عربي نيز تعهد خود به صلح با اسرائيل را به عنوان بخشي از راه حل دو دولت اعلام كردند اما تمايلي به انجام هيچ اقدام محسوسي در اين باره نداشتند.
واشنگتنپست در پايان نوشت: بنابراين اولمرت مانند ايهود باراك در هشت سال قبل، دوره نخست وزيري خود را به جاي آزاد كردن فلسطينينان با بمباران آنها خاتمه خواهد داد. وي به دليل جنگهايش در اذهان خواهد ماند.