میانه در جنوب شرقی استان آذربایجان شرقی قرار دارد و به عنوان دروازه آذربایجان شناخته می شود و با شهرستانهای زنجان، سراب، خلخال، بستان آباد و هشترود همسایه می باشد.
ارتفاع شهرستان میانه از سطح دریا ۱۱۰۰ متر و مساحت شهرستان ۵۵۹۰ کیلومتر می باشد.
جمعیت شهرستان میانه بالغ بر ۲۰۷.۷۵۸ نفر است که ۲۴/۶% از کل جمعیت استان آذربایجان شرقی را در ۴۲.۲۳۶ خانوار جای داده است که از این تعداد ۸۴.۱۴۱ نفر در شهرها در قالب ۱۸.۰۱۸ خانوار شهری و ۱۲۳.۶۱۷ نفر در روستاها در قالب ۲۴.۲۱۸ خانوار روستایی به سر می برند. شهرستان میانه با وسعتی معادل ۵۵۹۵ کیلومتر مربع در جنوب شرقی استان در مسیر راه ترانزیت بین المللی تهران، تبریز و اروپا و مسیر راه آهن تهران، زنجان، میانه، تبریز، جلفا و ترکیه قرار گرفته که ۲۹/۱۲% از کل وسعت استان را به خود اختصاص داده است. این شهرستان از ۴ بخش (کاغدکنان، کندوان، ترکمانچای و مرکزی) همچنین ۱۷ دهستان که شامل ۳۵۰ روستای دارای سکنه و ۵۴ روستای خالی از سکنه می باشد تشکیل گردیده است.
به نظر آنوبانینی پیشینه و سابقه تاریخی شهر ستان میانه به قبل از میلاد مسیح باز می گردد و بعضی نوشته ها سابقه تاریخی میانه را تا ۷۲۰ سال پیش از میلاد نیز نقل می کنند. وجود کتیبه های آشوری و اورارتویی در بعضی مناطق آذربایجان و کشف آثار باستانی و مجسمه های سفالین در شهرستان میانه، قدمت تاریخی آن را به دوره های پیش از تشکیل دولت ماد می رساند.
در پی حفاریهایی که در سال ۱۳۵۲ شمسی در یکی از قریه های اطراف میانه به نام آرموداق انجام گرفت؛ یک مجسمه سفالین مربوط به دوره ساسانیان کشف شد. این تندیس توسط رئیس اداره باستان شناسی وقت به موزه باستانشناسی تبریز منتقل گردید.
در کتابهای تاریخی و سفرنامه های جهانگردان نام این شهرستان را "میانج" ثبت کرده اند. چون این شهرستان به نوشته برخی، پیش از میلاد مسیح در خط مرزی دو سرزمین ماد و پارت قرار گرفته بود و هم اکنون نیز (شاید) چون در وسط مراغه و تبریز قرار دارد و یا اینکه چون بین دو شهر زنجان و تبریز واقع گردیده این نام را انتخاب کرده اند. با این حال شهرستان میانه در قرنهای هفتم و هشتم هجری علاوه بر "میانج" نام دیگری چون "گرمرود" داشته و در برخی از کتاب های آن زمان برای شناسایی آن از هر دو نام "گرمرود و میانه" استفاده شده است.
رودخانه های متعددی در شهرستان میانه جاری می باشد که موقعیت مناسب آنها باعث رونق کشاورزی و دامداری گردیده که عبارتند از: قزل اوزن، قرانقو، شهر چای، گرم رود، قوری چای، آیدوغموش، آجی چای، ترکمنچای و چندین رودخانه فصلی دیگر که در این شهرستان جاری است در نهایت تحت عنوان سفید رود به دریای خزر می ریزد. بزرگترین کارخانه فولاد شمال غرب کشور (فولاد آذربایجان) در میانه تاسیس و مورد بهره برداری قرار گرفته است.