نشريه نيوساينتيست با بررسي پديده هاي مختلف کيهاني به معرفي بزرگترين آنها در ميان ستاره ها، سياره ها، کهکشانها و حفره هاي خلاء پرداخته است.
به گزارش مهر، بيشتر اوقات حد تصور انسان از عظمت جهان هستي دستخوش فراموشي مي شود و به تدريج بزرگي برخي از رويدادهاي طبيعي از يادها رفته و حتي گاه اين رويدادها کوچک شمرده مي شوند.

عظيمترين اجرامي که در جهان وجود دارند را بر روي زمين نمي توان يافت، زيرا فراتر از مرزهاي جو زمين، حقايقي وجود دارند که سياره کوچک آبي در برابرشان ذره اي غير قابل مشاهده است.

عظيمترين سياره جهان

سياره مشتري از نظر بزرگي بر ديگر سياره هاي سامانه خورشيدي حکمراني مي کند، مانند بسياري از سياره هايي که ابعاد آنها از حد استاندارد گذشته است، مشتري نيز سياره اي گازي است که از هليوم و هيدروژن ساخته شده است، با اين همه تا به حال سياره اي گازي تر و عظيم تر از مشتري نيز کشف شده است، سياره TrES-4 که در سال 2006 در مدار ستاره اي درخشان در فاصله هزار و 500 سال نوري از زمين کشف شد. قطر اين سياره 1.8 برابر سياره مشتري بود و از اين رو به عنوان بزرگترين سياره اي شناخته مي شد که تا به حال رصد شده است.

با اينهمه جرم اين سياره تنها 88 درصد از جرم کل مشتري است و تراکم آن 0.2 گرم در سانتيمتر مکعب است که اين تراکم آن را از چوب پنبه سبک تر مي کند. از آنجايي که روند مطالعات علمي توقف ناپذير است، رصدهاي جديدتر منجر به کشف سياره اي بزرگتر شده است که از سياره TrES-4 نيز بزرگتر است، سياره WASP-17b در فاصله هزار سال نوري از زمين واقع شده و شعاع آن دوبرابر مشتري است، در حالي که جرم و تراکم آن نيمي از جرم مشتري محاسبه شده است.

بزرگترين سازه مصنوعي

تا زماني که يک فضاپيماي غول پيکر و بيگانه در آسمان زمين مشاهده نشود، تا به امروز عظيمترين سازه مصنوعي جهان ايستگاه فضايي بين المللي است که 370 تن وزن داشته و 109 متر وسعت دارد.

بزرگترين کهکشان

بر اساس روند شکل گيري کهکشان ها در مدل استاندارد، بزرگترين کهکشان ها ، کهکشان هاي بيضي شکلي هستند که از برخورد کهکشانهاي کوچکتر شکل مي گيرند. بزرگترين نمونه کهکشان IC1101 است که در فاصله يک ميليارد سال نوري در مرکز خوشه کهکشاني Abell 2029 قرار گرفته است.

اين کهکشان 6 ميليون سال نوري وسعت داشته و هزاران برابر از کهکشان راه شيري عظيمتر است.

بزرگترين حفره

عنوان بزرگترين حفره جهان به يک سياهچاله عظيم اختصاص ندارد، بلکه به فضاي تاريک وسيعتري خطاب مي شود. در بزرگترين فضايي که تا کنون مورد بررسي قرار گرفته است، کهکشانها از ديواره ها و گره هايي در وسعت چند ميليون سال نوري ساخته شده است که حفره اي در ميان آن قرار دارد.

بزرگترين حفره خلائي که تا به حال در ميان يک کهکشان يافته شده، حفره اي است که در سال 2007 کشف شده و وسعتي برابر يک ميليارد سال نوري دارد. گمان مي رود اين حفره توخالي به واسطه برخورد بسيار نزديکي با جهاني ديگر به وجود آمده باشد.

بزرگترين ستاره

در اين جهان بزرگ ستاره اي به نام VY Canis Majoris در فاصله پنج هزار سال نوري از زمين وجود دارد که مي تواند با ابعادي هشت ميليارد برابر ستاره سامانه خورشيدي، خورشيد زمين را به راحتي ببلعد.

قطر تخميني اين ستاره سه ميليارد کيلومتر است، شعاعي که اين ستاره را در رده معدود ستاره هايي قرار داده است که به فوق ابرستاره هاي سرخ شهرت دارند. با اين همه بسياري بر سر ابعاد اين ستاره بحث دارند و آن را يک ميليارد کيلومتر محاسبه کرده اند.