تولد «‌حضرت عبدالعظيم(ع)» در مدینه در سال 173 هجري قمري
«‌حضرت عبدالعظيم(ع)» در سال 173 هجري قمري در مدينه منوره ديده به جهان گشودند. «عبدالله بن حسن بن زيدبن الامام حسن » از اصحاب امام جواد(ع) و از نوادگان امام حسن مجتبي(ع) دومين اخترآسمان ولايت و امامت بودند. آن حضرت مردي متقي و پرهيزكار و از راويان و ثقات مورد اعتماد امام هادي(ع) بود و اين نكته قابل توجه است كه اخبار و روايات متعددي درباره اعتماد به ايشان از ائمه(ع) روايت شده است. حضرت عبدالعظيم(ع) 5 تن از امامان معصوم را زيارت كرده اند و از امامان بزرگواري چون حضرت رضا(ع)، حضرت هادي و حضرت جواد(ع) به طور مستقيم نقل حديث نموده اند. آن حضرت در زمان امامت دهمين پيشواي شيعيان جهان، حضرت علي النقي(ع) به دستور و صوابديد ايشان به سرزمين ايران مهاجرت كردند و عاقبت در ماه شوال سال 250 هجري قمري به درجه رفيع شهادت نائل آمدند. مرقد مطهر حضرت عبدالعظيم(ع) در شهرري واقع است و از زيارتگاههاي مسلمانان به ويژه مردم كشورمان مي باشد .

تولد « ابن انباي » فقيه، محدث، نحوي و لغت شناس در سال 513 هجري قمري
« ابن انباي » فقيه، محدث، نحوي و لغت شناس بغدادي در سال 513 هجري قمري بدنيا آمد. وي از ابتدا كودكي به آموختن علوم ديني پرداخت و فراگيري نحو و لغت را نزد پدرش آغاز كرد. بسيار جوان بود كه در بغداد در مدرسه نظاميه آن شهر، آئين شافعي را از ابومنصور رزّار، نحو را از ابن شجري و ادبيات را از جواليقي آموخت. ابن انباري پس از كسب ديگر علوم و دانش ها بر كرسي تدريس نشست و به تعليم و تربيت شاگردان همت گماشت. او غالباً فقيه خوانده مي شد اما در نحو ني استاد زبردست و كم نظير بشمار مي رفت و دراين مقام از كلامي گرم و اثر بخش بهره مند بود و وي مردي پارسا، زاهدي مخلص و بي پيرايه بود به همين دليل از هياهوي نظاميه روي گرداند و در منزلي در شرق بغداد گوشه انزوا اختيرا كرد. از آثار ابن انباري مي توان به «اسرارُالعربيَّه، مَنْتورُالفوائد و هداية الذاهِبْ في معرفةِ المَذاهِبْ » اشاره كرد.

پنجمین آتش سوزی گسترده در مسجد جامع اموی در سال 1311 هجری قمری
در روز شنبه چهارم ربیع الثانی1311 هجری قمری حریق بزرگی در مسجد جامع اموی رخ داد و علت آن نیز تعمیر سقف صحن غربی مسجد بود که به وسیله جرقه ای که به سقف اصابت کرده بود آتش گرفت؛ لذا شبستان غربی بکلی سوخت ولی در سال 1316 هجری دوباره تعمیر شد؛ راس یحیی(ع) و راس الحسین(ع) نیز که دچار حریق شده بود تعمیر گشت. گویند در این آتش سوزی مصحف کبیر عثمانی که به خط کوفی بوده و از مسجد عقیق در بصری اورده شده بود سوخت.
مسجد جامع اموی یکی از شاهکارهای درخشان تمدن و فرهنگ اسلامی است که نه تنها قدمت و سابقه آن به دوران هزار و چهارصد ساله اسلامی محدود نمی شود بلکه ریشه و بنیانی دیرینه، به بلندای چهار هزار سال در تاریخ بشریت داشته و در حقیقت بیانگر سیر و تاریخچه تحول و دگرگونی ادیان و مذاهب است.
مکان این مسجد در چهار هزار سال پیش معبد آتش پرستان بوده است و پس از آن در اختیار مصریان و سپس یونانیان و بعد رومیان قرار گرفت. با گسترش مسیحیت در جهان و بویژه در شام، قسمتی از آن به کنیسه تبدیل گشت که به نام قدیس یوحنا خوانده می شد.
سرانجام در سال هفده هجری با فتح دوشق به وسیله مسلمانان، این آتشکده و بتکده به مسجد و محل عبادت ذات باریتعالی و خدای واحد گشت که البته نیمی از آن بر اساس مصالحه ای که صورت پذیرفت همچنان به صورت کلیسا باقی ماند. در زمان ولید بن عبدالملک با اعطای اموال فراوان به مسیحیان و حتی با تهدید و ارعاب آنان از مسجد خارج شده و نیمه غربی نیز ضمیمه مسجد گردید.

درگذشت سيدعلي محمدبن سلطان العلماء مشهور به تاجُ العلماء از مشاهير هند در سال1312هجري قمري
سيد علي محمد بن سلطان العلماء مشهور به تاجُ العلماء از مشاهير هند در سال1312هجري قمري در سن 52 سالگي بدرود حيات گفت. او فقيهي اصولي، حكيمي متكلم و محدثي رجالي بود. وي همچنين از تمامي جزئيات اديان گوناگون آگاهي داشت به طوري كه با صاحبنظران و بزرگان هر دين به مباحثه مي نشست. از تاجُ العلماء و تأليفات بيشماري برجاي مانده كه، احسنُ القصص در تفسير سوره يوسف، سلسلةُ الذهب در شرح كبير شيخ بهايي، عادُ الاجتهاد در فقه استدلالي و گوهر شب چراغ در فضيلت نماز از آن جمله اند.

درگذشت«سيد جمال الدين اسدآبادي» در سال1275هجري شمسي
«سيدجمال الدين اسدآبادي» حكيم، فيلسوف و آزاديخواه جهان اسلام درگذشت. سيد جمال درجواني ازايران به هند رفت و اين آغازسفرطولاني او به سرزمينهاي اسلامي و مبارزه با استعماربود. سيد جمال درمصربا شيخ محمد عبده به ترويج افكاراسلامي پرداخت و براي اين كار «هفته نامه عُروَةُ الوُثقي» را منتشركرد. اين روزنامه پس از18شماره توقيف شد. سيد جمالُ الدّين اسدآبادي را مظهرانديشه اتحاد اسلام خوانده‎اند. او درمقطعي ازمبارزه خود به دعوت ناصرالدّين شاه به ايران آمد. اين شاه قاجاري قصد داشت ازوحدت اسلامي مورد نظررسيد و همچنين شخصيت سيد جمال به نفع خود سو بَرَد اما درمدتي كوتاه دريافت كه سيد و انديشه‎هايش براي او خطرناكند؛ ازاين رو وي را به عراق تبعيد كرد. جوهره افكارسيد جمال الدّين اسدآبادي را دروحدت مسلمانان جهان مي‎توان خلاصه كرد.