جام جم آنلاين: «فردا» مجموعه تلويزيوني ژاپني محصول سال 2008 است كه در يك فصل 15 اپيزودي تهيه شده و روي آنتن رفت. اين مجموعه كه تمام صحنههاي آن در شهر توكيو فيلمبرداري شد در زمان نمايش توانست مورد توجه تماشاگران تلويزيوني قرار گيرد. ولي ميزان اين استقبال آنقدر نبود كه كمك كند تا به فصلهاي بعدي خود برسد.
هارومي ادو و ميهو كانو، بازيگران اصلي اين درام اجتماعي و خانوادگي هستند. دايسوكه يامامورو، ريوتارو كاواشيما و سانتوشي كان كارگرداني قسمتهاي مختلف مجموعه را انجام دادهاند. خط اصلي قصه درام مجموعه درباره حوادث و اتفاقاتي است كه در شرايط امروز جامعه ژاپن رخ ميدهد و در ارتباط با مسائل بهداشتي و درماني مردم اين كشور آسيايي است. موضوعاتي كه در اين ارتباط مورد بحث و بررسي قرار ميگيرد، چيزهايي مثل پانسيونهاي كهنسالان، سيستم بهداشتي و عدم توانايي بخشي از مردم در پرداخت هزينههاي پزشكي است. در اين ارتباط، افراد كهنسال جاي ويژهاي در قصه مجموعه دارند. برخي از بيماران بيمارستاني كه قصه مجموعه در آن اتفاق ميافتد، نگران آن هستند كه چگونه ميتوانند مبلغ هزينههاي درمان خود را از بيمه دريافت كنند، اما قصه فردا فقط اختصاص به بيماران بيمارستان ندارد. دكترهاي حاضر در اين بيمارستان هم نقش بسيار مهمي در قصه اپيزودهاي مختلف آن دارند. اين دكترها هم ضمن تلاشهاي خود در سطح بيمارستان، با نگرانيهاي خاص خود رودررو هستند. قصه مجموعه روابط بين پزشكان بيمارستان و بيماران و خانوادههايشان را نيز به تصوير ميكشد و مشكلات و اختلافات آنهارا علني ميكند. چه وضعيتي در بين پزشكان بيمارستان وجود دارد؟ اين نكتهاي است كه قصه مجموعه به دنبال كشف، بررسي و حل آن است.
پزشكي كه به شهرداري ميرود
به گفته ساتوشي كان يكي از كارگردانان مجموعه، چنين قصهاي بهانه لازم را به دست سازندگان آن ميدهد تا مشكلات پزشكي مربوط به جامعه معاصر ژاپن مورد بحث و بررسي قرار گيرد و نگاهي چالشبرانگيز به اين مشكلات بيندازد. او ميگويد: «در عين حال وجه انساني و عاطفي ماجرا هم به نمايش گذاشته ميشود و قصه درام ما ارتباطات انساني و روابط بين 2 قشر مهم جامعه (هم پزشكان و هم بيماران) را در معرض ديد عمومي ميگذارد. به اين ترتيب ريشههاي درام و احساسي قصه شكل ميگيرد و تماشاگران را با خود همراه و درگير ميكند.» قصه مجموعه درباره دكتر كوهي مورياما (با بازي يوتاكا تاكه نوچي) است كه پس از 8 سال كار سخت و مداوم در مقام يك پزشك، از سمت خود استعفا ميدهد. او اكنون در شهرداري شهر كار و فعاليت ميكند. از زماني كه او به صورت يك مقام و مسوول رسمي درآمده است، تبديل به آدمي خوشبين و شاد شده است. به همين دليل، تمام كساني كه دور و برش هستند او را دوست دارند. با اين حال، او هنوز نتوانسته ارتباط خود با گذشتهاش را كاملا قطع كند و اين خاطرات قديمي به صورت مكرر به سراغش ميآيند. زماني كه بحث مسائل بسيار مهم و جدي پيش ميآيد، او به جز خودش به هيچكس ديگري اعتماد ندارد. يك روز او به صورت اتفاقي با آيكو تاناكا (با بازي ميهو كانو) آشنا ميشود كه پرستاري وظيفهشناس است و زندگياش را وقف حرفه خود كرده است. اين ملاقات و آشنايي باعث ميشود تا كوهي مورياما تصميم تازهاي بگيرد و يك بيمارستان جديد احداث كند. انجام اين كار او را متوجه اين نكته ميكند كه از دست دادن بعضي چيزها به معني پايان كار و ماجرا نيست. در حقيقت، نااميدي و تسليم است كه ميتواند پايانبخش همه چيز باشد.
اميد و نااميدي در محيط بيمارستان
يوتاكا تاكهنوچي بازيگر نقش دكتر مورياما در رابطه با نقش خود در اين مجموعه و حال و هواي كلي آن ميگويد: «وقتي بحث يك درام پزشكي مطرح ميشود ما با اميد و نااميدي سر و كار داريم. دكترها از جمله كساني هستند كه به صورت مستقيم با اين موضوع روبهرو هستند. آنها بايد در همه حال به بيماران خود اميد تزريق كنند و مانع از افسردگي و نااميديشان شوند. نقش من هم در همين ارتباط است كه معني پيدا ميكند. از اين نظر، اين شخصيت را خيلي دوست دارم. او آدمي است كه ميخواهد با حرفهاي خوب روحيه آدمهاي محيط پيرامونش را بالا ببرد و اميد به زندگي را در دل آنها تقويت كند.
به همين دليل، براي بازي در اين نقش قبل از هر چيز ميبايست روحيه خودم را بالا ميبردم. رابطه من با اين نقش يك رابطه دوطرفه بود كه به خود من هم به عنوان يك انسان كمك خيلي زيادي كرد.
بازي در اين نقش باعث شد تا خودم هم تبديل به آدم تازهاي بشوم و با نگاه جديدي به دنيا و آدمهاي دور و برم نگاه كنم. خيلي مهم است كه يك نقش بتواند تا اين حد روي بازيگر خود تاثير مثبت بگذارد و او را تبديل به آدم تازهاي كند. » اين بازيگر متولد سال 1971 يكي از چهرههاي مطرح تلويزيوني سالهاي اخير ژاپن است و تا به حال با بيش از 20 اثر تلويزيوني و سينمايي همكاري داشته است.
نكته: تهيهكنندگان فردا همزمان با شروع كار فيلمبرداري آن در فكر توليد ادامه آن و فصلهاي جديد بودند، اما پس از پخش مجموعه احساس كردند به اندازه كافي مواد و قصه در دست ندارند تا به اين رويا و خواسته جامه عمل بپوشانند
او كار بازيگري را از سال 1995 شروع كرد و پس از حضور در يكي ، دوجين كار تلويزيوني، راهي عالم سينما شد و در چند فيلم سينمايي ايفاي نقش كرد. تاكه نوچي پس از مجموعه فردا، در 2 اثر تلويزيوني ديگر بازي كرده و در سال جديد قرار است 2 فيلم سينمايي را روانه پرده سينماها كند.
يك نقش متفاوت
ميهو كانو بازيگر اصلي زن فردا هم از بازيگران مشهور سينما و تلويزيون است. او 35 كار هنري در كارنامه خود دارد و عقيده دارد خانمها در سينما و تلويزيون بايد تلاش كنند نقشهاي بهتري را بازي و حضور خود به عنوان يكي از مهرههاي اصلي جامعه ثابت كنند. او ميگويد: «زماني كه پيشنهاد بازي در فردا را دريافت كردم، فكر ميكردم با يكي از همان سوژههاي كليشهاي روبهرو هستم كه از شدت تكرار نخنما شده است. شما در طول سال تعداد زيادي مجموعه داخلي و خارجي ميبينيد كه در يك بيمارستان اتفاق ميافتد. در همه آنها هم معمولا يك پرستار سختكوش وجود دارد كه همه چيز خود را فداي بيماران و كار ميكند. ولي شخصيت جواني كه در مجموعه فردا بازي ميكنم، تفاوتهايي با پرستارهاي مشابه دارد. او براي كارهايي كه انجام ميدهد دلايلي دارد و هيچ كاري را بيدليل انجام نميدهد. در يك كلام، احساسم اين است كه اين شخصيت يك آدم كليشهاي، بيروح و تكبعدي نيست. براي بازي در اين نقش مدتي را در يك بيمارستان و با چند پرستار گذراندم تا ببينم اين آدمها در زندگي واقعي خود چه روحياتي دارند، چه كارهايي ميكنند و اين كارها را به چه دلايلي انجام ميدهند.»
كمبود قصههاي تازه
شبكه تلويزيوني تيبياس از سال 2006 درصدد توليد مجموعه فردا بود. حدود يك سال روي فيلمنامه سريال كار شد تا تبديل به آن چيزي شود كه بالاخره مورد قبول تهيهكنندگان آن قرار گيرد. در اين يك سال بعضي شخصيتهاي آن كم و زياد شدند و حتي يكي دو شخصيت، وزن و اهميت بيشتري پيدا كردند. بعضي قصههاي فرعي در همين ايام بود كه به ماجرا اضافه شدند و كل قصه شكل و حال و هواي تازهاي به خودش گرفت. يك گروه 5 نفره فيلمنامهنويس، كار روي اين فيلمنامه را تكميل كردند. فيلمبرداري فيلم با كمترين مشكل ممكن جلو رفت و لوكيشن اصلي يك بيمارستان واقعي در مركز شهر توكيو بود. بخشي از بيمارستان ـ كه مورد استفاده پزشكي قرار نميگرفت ـ در اختيار گروه سازنده مجموعه قرار گرفت. اين گروه حدود 6 ماه در اين بيمارستان كار كردند و بخشي از پرسنل بيمارستان به عنوان هنرور با آن همكاري داشتند. رسانههاي گروهي ژاپن مينويسند حضور مداوم بازيگران در داخل بيمارستان باعث شد تا در بسياري از موارد مردم عادي و بيماران، آنها را با دكترهاي بيمارستان اشتباه گرفته و از آنها تقاضاي كمك و همراهي كنند! در عين حال، اين حضور به كمك خود بازيگران هم آمد تا آنها بهتر در قالب نقش خود فرو بروند و احساس كنند يك دكتر يا پرستار واقعي هستند.
ريوتارو كاواشيما يكي از كارگردانان مجموعه حضور در يك لوكيشن واقعي را كمك زيادي به رئاليستيتر شدن فضاي كلي كار ميداند و ميگويد: «ما در بيمارستاني كار كرديم كه داير بود و روزمره به بيماران خود خدمات ميداد. هر روز بخش بزرگي از مردم به اين محل ميآمدند تا مشكلات پزشكي خود را حل كنند. زماني كه آنها متوجه حضور ما در اين بيمارستان ميشدند، به سراغمان آمده و با ما درددل ميكردند.
آنها از مشكلات خود صحبت ميكردند و از ما ميخواستند كه در مجموعهمان از اين مشكلات حرف بزنيم تا مسوولان رسمي متوجه مشكلات پزشكي كشور شوند. البته فردا يك كار انتقادي نيست و تلاش ندارد تا حل كننده مشكلاتي باشد كه در سطح عمومي جامعه وجود دارد. با اين حال، در كنار قصه درام و سرگرمكننده فردا به طرح يك سري مسائل اجتماعي هم پرداخته ميشود.»
تهيهكنندگان فردا همزمان با شروع كار فيلمبرداري آن در فكر توليد ادامه آن و فصلهاي جديد آن بودند، اما پس از پخش مجموعه احساس كردند به اندازه كافي مواد و قصه در دست ندارند تا به اين رويا و خواسته جامه عمل بپوشانند. منتقدان تلويزيوني در نقدهاي خود به اين نكته اشاره كردند كه فردا براي ادامه موفقيتآميز خود نيازمند يكسري قصههاي تازه است و اين چيزي است كه حتي فصل اول آن هم فاقد آن است و در رابطه باآن، با مشكل روبهروست. تهيهكنندگان مجموعه اخيرا اعلام كردهاند با همكاري2 فيلمنامهنويس جديد در حال نگارش فيلمنامه اپيزودهاي جديد فصل دوم فردا هستند و به احتمال زياد بزودي به صورت جدي توليد فصل دوم آن را با حضور بازيگران فصل اول شروع خواهند كرد.
فصل اول مجموعه (كه مدتي قبل به صورت ديويدي وارد بازار شد) با هزينهاي حدود 16 ميليون دلار توليد شد و قرار است هزينه توليد دومين فصل آن هم همين مقدار باشد. هنوز معلوم نيست 3 كارگردان اصلي فصل اول با اپيزودهاي جديد آن هم همكاري خواهند داشت يا خير.
آي ام دي بي / مترجم: كيكاووس زياري