کشور ما ایران، سرزمین زیبایی‌هاست. هر نقطه از این کشور از گذشته‌های دور همواره با زیبایی، ادب و فرهنگ عجین‌شده و فرهنگ اصیل آن در طول تاریخ زبانزد جهانیان بوده است.
متأسفانه چند سالی است که این زیبایی طبیعی دستخوش تخریب توسط انواع و اقسام ظروف پلاستیکی یکبار مصرف قرار گرفته و به هر کجا که سفر کنید با انبوهی از این زباله‌های ماندگار و خطرناک مواجه می‌شوید که نه تنها برای محیط‌زیست خطرناک است بلکه سلامت انسان‌ها را نیز تهدید می‌کند چرا که این ظروف می‌تواند با بازگشت به چرخه خوراک انسانی مستقیما حیات او را تحت‌تأثیر قرار دهد.

چند سالی است که با اختراع و ابداع نوع جدیدی از ظروف یکبار مصرف که مواد اصلی آن از گیاهان تهیه می‌شود، این خطر تا حد زیادی کاهش یافته و زمینه پیشگیری از انواع بیماری‌های ناشناخته تا حدی کاهش یافته است؛ البته این امر منوط به گسترش فرهنگ استفاده از ظروف گیاهی در کشور است.

بنابراین باید تلاش کرد تا با ارائه اطلاعاتی در مورد فواید استفاده از ظروف زیست‌تخریب‌پذیر(گیاهی) و مضرات استفاده از ظروف تخریب ناپذیر(پلاستیکی)، به مردمان با فرهنگی که می‌توانند با استفاده بجا از ظروف گیاهی در زنجیره غذایی خانواده، با بیمه‌کردن سلامتی خود و عزیزانشان، تأثیر بسزایی در حفظ زیبایی این مرزوبوم داشته باشند، یاری رساند.

نقش ظروف در زندگی روزمره انسان‌ها غیرقابل انکار است؛ از مصارف ساده و پیش پا افتاده‌ای همانند رفتن به یک گردش سالم خانوادگی گرفته تا میهمانی‌های بزرگ و مجلل.

چند سالی است که پلاستیک‌ها محیط‌زیست ما را به محاصره خود درآورده‌اند. کیسه‌ها و ظروف پلاستیکی که روزگاری به‌دلیل سبکی و دوام آنها ساخته شده‌اند، امروزه عامل بزرگ‌ترین مشکلات زیست‌محیطی هستند.

پلاستیک غیرقابل تجزیه است و کیسه‌های نایلونی به‌طور متوسط 500 سال در محیط باقی می‌مانند. این کیسه‌ها همراه باد همه‌جا پخش می‌شوند و فرشی از آنها روی زمین را می‌پوشاند، دور درختان پیچیده شده، داخل خاک‌ها فرو رفته و جلوی ریشه دواندن و حیات گیاهان را می‌گیرند. بیشتر آنها سر از دریا درآورده یا به‌وسیله جانوران بلعیده می‌شوند و سبب مرگ هزاران‌ گونه جانوری می‌شوند. مضرات این مواد به حدی است که حتی اگر با زباله‌های دیگر سوزانده شوند اسید کلریدریک ایجاد می‌کنند که سبب آلودگی هوا و آسیب رساندن به انسان و دیگر موجودات می‌شود و تأثیرات کوتاه‌مدتی همچون سرطان‌زایی و بلندمدت چون تغییرات ژنی برای نسل‌های بعدی به همراه خواهد داشت.

از این‌رو جایگزینی پلیمر‌های زیست تخریب‌پذیر گیاهی که عمدتا از نشاسته ذرت و گندم تهیه می‌شوند ودر فرمول ساخت آنها از هیچ نوع افزودنی شیمیایی استفاده نشده است یک ضرورت اجتناب‌ناپذیر خواهد بود. محصولات تولیدی ظروف یکبار مصرف گیاهی با استفاده از پلیمرهای زیست تخریب‌پذیر که کنش و واکنش بین ماده غذایی و ظروف یکبار مصرف ایجاد نمی‌کنند و طی حداکثر ۶ماه همانند گیاهان در خاک پوسیده شده و به چرخه طبیعت باز می‌گردند، تهیه می‌شوند.

این ظروف نه تنها اثرات تخریبی مواد پلاستیکی را ندارند بلکه باعث حاصلخیزی خاک نیز می‌شوند.
به امید آن روز که با بهره‌گیری از بینش صحیح و بالا رفتن سطح علم و آگاهی و پیشرفت فرهنگ، ‌استفاده از ظروف یکبار مصرف گیاهی جای ظروف یکبار مصرف پلاستیکی را بگیرد. ظروف گیاهی دارای مزایایی همچون تجزیه‌پذیری، صرفه‌جویی در مصرف انرژی، عدم‌انباشتگی در محیط‌زیست و کاهش هزینه‌های بازیافت، نداشتن تأثیرات سمی بر هم کنش مواد غذایی و ظروف، کمک به توسعه صنعت کشاورزی و از همه مهم‌تر حفظ سلامتی انسان‌ها است و برعکس ظروف پلاستیکی عامل بروز بیماری‌های خونی، ژنتیک( به‌خصوص زنان باردار) و سرطان هستند.