جام جم آنلاين: ركوردهاي دو و شنا تقريبا در تمام رويدادهاي بين‌المللي ورزشي به طور مداوم شكسته مي‌شود، اما آيا انسان مي‌تواند كارايي بدنش را همواره و به طور نامحدود افزايش دهد؟ آيا دوندگان باز هم سريع‌تر از قبل از خط پايان مي‌گذرند؟ آيا شناگران همواره قادر خواهند بود با سريع‌تر شنا كردن نام خود را به عنوان دارندگان ركورد ثبت كنند؟
پژوهشگران كشور كره جنوبي با انتشار مقاله‌اي در International Journal of Applied Management Science داده‌هاي جمع‌آوري شده از رويدادهاي ورزشي در بيش از 100 سال گذشته را تحليل كرده و به اين نتيجه رسيده‌اند كه بدن انسان در 10 سال آينده مي‌تواند به بالاترين حد كارايي خود برسد. يو سانگ چانگ و سئونگ جين بائك از بخش سياست و مديريت عام موسسه توسعه كره در سئول از مدل‌هاي غيرخطي استفاده كردند تا داده‌هاي 61 رويداد ورزشي شنا و دو را به دقت برون‌يابي كنند.
آنها «زمان رسيدن به حد» را بين 7.5 تا 10.5 سال تخمين زدند. در نتيجه، ممكن است در المپيك 2012 لندن و حتي شايد در المپيك 2016 ريو هنوز شاهد شكسته شدن ركوردها باشيم، اما پس از آن... هيچ كس نمي‌داند چه اتفاقي خواهد افتاد! پژوهشگران بر اين باورند كه كشف آنها درباره «زمان رسيدن به حد» در سياستگذاري نهادهاي ورزشي محلي و ملي و همچنين در فدراسيون‌هاي بين‌المللي كه قوانين ورزشي را تصويب مي‌كنند كاربرد دارد.
شناگر معروف آمريكايي، مايكل فلپس، ادعاي معروفي دارد مبني بر اين كه: «هيچ محدوديتي براي هيچ چيز وجود ندارد. هر چه بيشتر آرزو كنيد، بيشتر به دست مي‌آوريد.» فلپس دارنده حدود 40 ركورد جهاني است. دونده سرعت جامائيكايي، اوسين بولت نيز تقريبا در هر مسابقه دوي سرعت ركوردشكني مي‌كند.
تعداد بسيار زيادي از پژوهشگران در گذشته اعتقاد داشتند بدن انسان كارايي محدودي دارد، اما ركورد 9.58 ثانيه بولت در دوي 100 متر، فرضيه حد سرعت 9.60 ثانيه كه 40 سال پيش ارائه شده بود را باطل كرد.
چانگ و بائك مي‌گويند: «حد سرعت در رويدادهاي ورزشي موضوع محبوبي در بين مردم است. زيرا تماشاي شكسته شدن ركوردها توسط ورزشكاراني كه مي‌خواهند برنده شوند براي طرفداران ورزش هيجان‌انگيز و روحيه‌بخش است. به علاوه ثبت ركوردهاي جهاني جديد حتي ممكن است براي مردم الهام‌بخش باشد، زيرا فرآيند پيشرفت و برنده شدن در يك رقابت به آنها يادآوري مي‌كند كه چه موفقيت‌هايي در زندگي شخصي خودشان مي‌توانند كسب كنند.»
برخي ديگر از پژوهشگران از برون‌يابي خطي براي تخمين زدن حد انتقاد كرده‌اند. با اين حال، پژوهش اخير از ركوردهاي رسمي ثبت شده در 61 رويداد ورزشي از سال 1900 تا 2009 (شامل 29 مسابقه دو و 32 مسابقه شنا در سطح المپيك) استفاده مي‌كند. پژوهشگران اين طرح مي‌گويند: «بنابراين، كار انجام شده شايد كامل‌ترين تحقيق انجام شده تا به حال باشد.»
بررسي‌هاي آماري نشان مي‌دهد پيشرفت در شنا و دو در حال كند شدن است و در بازه زماني پيش‌بيني شده، كم‌كم به حد نهايي خود خواهد رسيد، اما در اين تحقيق، تغيير در قوانين، روش‌هاي اندازه‌گيري و شرايط آب و هوايي در نظر گرفته نشده است. اگر فدراسيون‌هاي قانونگذار خط شروع مسابقه را تغيير دهند، پيش‌بيني فلپس مبني بر عدم وجود هر گونه محدوديت ممكن است به حقيقت بپيوندد و ورزشكاران ركوردهاي بيشتري را به طور نامحدود جابه‌جا كنند.
science daily
مترجم: صبا شرف‌الدين زاده