براثر فناوری لمسی تعداد کاربران در ابزارها،هرروز بیشتر می شود و کاربران تمایل بیشتری برای استفاده از از این فناوری نشان می دهند.
امروزه دستگاه‌های بسیار معدودی وجود دارند که مجهز به این ویژگی نیستند تا جائیکه حتی دوربین‌های دیجیتالی نیز از این قاعده مستثنی نشدندو فناوری لمسی بیشتر درحال تسخیر بازار تجهیزات الکترونیکی است.
امروزه این فناوری را می‌توان بوفور در نمایشگرهای مستقر در فرودگاه‌ها، بانک‌ها و دیگر مکان‌های عمومی مشاهده کرد.
با این وجود اینک دامنه گسترش این امکان گسترده‌تر شده و ابزارهای الکترونیکی کوچک و شخصی را نیز در بر می‌گیرد.
یکی دیگر از ابزارهای مهم در بازار که دارای نمایش لمسی بود،همین گوشی های تلفن ایفون از شرکت اپل و شرکت های همچون پالم بود.
پس از ورود این تجهیزات به بازار نوبت کامپیوترهای رومیزی، ماشین‌های حساب، پخش‌کننده‌های موسیقی و ساعت‌هایی بودند که به کاربران اجازه می‌دادند فرامنی مورد نظر خود را از طریق ضربه زدن، کشیدن و لمس کردن انگشتان خود بر روی صفحات قابل لمس اجرا کنند.
در اوایل سال جاری شرکت HP که یکی از بزرگ‌ترین سازندگان رایانه‌های رومیزی محسوب می‌گردد با معرفی مدل‌های جدیدی از کامپیوترهای مجهز به صفحات نمایش لمسی پیام‌آور تمایل و گرایش شدید کاربران به استفاده از این فناوری گردید.
این تمایل و گرایش حتی به حوزه‌های بعضاً دورتر نیز کشیده شد.
شرکت ساعت‌سازی سوئیسی Tissot خط تولید ساعت‌های T-Touch خود را که دارای صفحات لمسی بودند راه‌اندازی کرد.
برابر تحقیقاتی که در این زمینه صورت گرفت عمده کاربران دلیل خود برای تمایل به داشتن تجهیزاتی مجهز به چنین فناوری، آسان بودن استفاده، زیبائی و عدم وجود دگمه‌های گیج‌کننده عنوان می‌دارند.
Francis Lee مدیرعامل Synaptics می‌گوید: «قدرت لمس یکی از حواس پنجگانه بشر است و برقراری ارتباط لمسی با دستگاه‌ها یک تجربه جالب و آشنا بحساب می‌آید.»
اخیراً و در سال‌های اخیر در تاکسی‌های نیویورک تلویزیون‌هایی نصب شده که در کنار آنان این جمله بچشم می‌خورد.: «Touch. Dont Press.»
شرکت تحقیقاتی iSuppli پیش‌بینی می‌کند درآمد جهانی ماژول‌های قابل لمس تا سال ۲۰۱۳ به ۶.۴ میلیارد دلار بالغ شود و بدین ترتیب با مبنا قرار دادن سال ۲۰۰۸ به رقم رشد سالیانه‌ای برابر با ۱۳.۷ درصد می‌رسد