آيت الله سيد محمد حجت کوهکمري که از عالمان و فقيهان بزرگ شيعه در قرن چهاردهم ه.ق است، در 29 شعبان 1310 ه.ق در تبريز ديده به جهان گشود.  
وي ابتدا به تحصيل ادبيات و مقدمات دانش ديني مشغول شد و آنگاه در تحصيل دانش فقه و اصول به تلاش و کوشش پرداخت. علاوه بر اين، رياضيات، فلسفه، طب قديم و جديد را نيز فرا گرفت و به مراتب بالا دست يافت.
آيت الله حجت به منظور تکميل دانش فقه و اصول و استفاده از محضر بزرگان دين و دانش، رهسپار نجف اشرف شد و از درس و سلوک بزرگاني همچون آيت الله سيد کاظم يزدي بهره گرفت. حديث و رجال را نيز از آيت الله شريعت اصفهاني و ساير استادان بزرگ حوزه فرا گرفت.
آيت الله حجت بعد از آن که به صدر دانش ديني رسيد، به تبريز بازگشت، ولي پس از رحلت اساتيد خويش (آيت الله شريعت اصفهاني و آيت الله محمد کاظم يزدي) به نجف اشرف بازگشت و حوزه تدريس برقرار کرد. حلقه درس وي بتدريج رونق قابل توجه گرفت، ولي بار ديگر به ايران بازگشت و در سال 1349 ه.ق در قم اقامت گزيد.

آيت الله حجت در قم به تدريس خارج فقه و اصول همت گماشت و شاگردان مشهوري تربيت کرد. در زماني که آيت الله حجت در قم اقامت داشت، مؤسس حوزه علميه قم (آيت الله شيخ عبدالکريم حائري رحمة الله) به اداره حوزه علميه قم مشغول بود. بعد از رحلت آيت الله شيخ عبدالکريم حائري، بنا بر وصيت وي، امور مذهبي و اداره حوزه علميه قم به آيت الله حجت منتقل گرديد. در اين زمان، آيت الله حجت علاوه بر تدريس و تربيت طلاب، مدرسه و مسجد و کتابخانه اي نيز بنا کرد که به مدرسه حجتيه معروف شد. اين مدرسه هم اکنون از مدارس فعال حوزه علميه قم است.
آيت الله حجت تأليفاتي نيز از خود به يادگار نهاد که نام برخي از آنها چنين است: الاستصحاب، البيع، تنقيح المطالب المبهمه في عمل الصور المجسمه، جامع الاحاديث و الاصول، حاشيه الکفايه، الصلات، لوامع النوار الغرويه في مراسلات الاثار النبويه، مستدرک المستدرک في استدلاک مافات عن صاحب المستدرک، الوقف و برخي آثار ديگر.

آيت الله حجت در حالي اداره حوزه علميه قم را در دست گرفت که رضاخان در اوج قدرت قرار داشت و با دين، ستيز جدي و بنيادي ميکرد. با اين حال، آيت الله حجت با تدبير ويژه توانست حوزه علميه قم را که هدف رضاخان قرار گرفته بود و براي نابودي آن تلاش مي کرد، حفظ کند و اجازه ندهد رضاخان توفيقي به دست آورد. بنابراين زمان آيت الله حجت، از مقاطع سخت و خطرناک حوزه علميه قم محسوب مي شد زيرا اگر تدبير آيت الله حجت و ساير علما نبود، حوزه علميه قم به سرنوشت خطرناکي گرفتار مي شد.

سرانجام آيت الله حجت کوهکمري در روز دوشنبه سوم جمادي الاول 1372 ه.ق در سن 62 سالگي ديده از جهان فروبست. پيکر پاک اين عالم، پس از آن که به طور بي سابقه تشييع شد، در مدرسه اي که خودش بنا کرده بود، به خاک سپرده شد. روحش شاد.