وي پس از دوران کودکي، مقدمات علوم ديني را فرا گرفت و پس از پشت سرگذاشتن سطوح عاليه، در درس خارج حضرات آيات: سيد محسن حکيم و سيد ابوالقاسم خويي به مقامات بالاي علمي دست يافت. شيخ محمد مهدي شمس الدين همزمان با تحصيل به تدريس و تأليف نيز مي پرداخت و با قلم شيوايش، در بسياري از مجلات علمي و ادبي نجف مقالاتي نگاشت. او همچنين در تأسيس مؤسسه مُنتدي النشر در راستاي گسترش فرهنگ اسلامي شرکت داشت و در دانشکده فقه نجف نيز به تدريس مشغول بود. شيخ محمد مهدي شمس الدين در ۳۶ سالگي براي ياري مردم لبنان راهي اين کشور شد و با کمک امام موسي صدر، بنيادها و مؤسسات خيريه و علمي متعددي پايه گذاري کرد. ايشان بعدها به عنوان نايب رئيس و سپس رئيس مجلس اعلاي شيعيان لبنان برگزيده شد و منشأ خدمات مفيدي براي مردم گرديد.
آيت الله شيخ محمد مهدي شمس الدين، يکي از مردان نادري بود که علم و فقاهت را با جهاد و استقامت درهم آميخته بود. وي ضمن آگاهي از علوم ديني، در عرصه پيکار با زورگويان و غاصبان صهيونيستي پيشگام بود و در عين حال از انقلاب اسلامي ايران به رهبري خميني کبير (ره) حمايت مي کرد. از اين متفکر مسلمان، آثار متعددي بر جاي مانده که ثوره الحسين، انصارالحسين، شرح عهد الاشتر و الغدير و ... از آن جمله اند.
آن مرد بزرگ سرانجام در ۲۱ دي ماه ۱۳۷۹ ش. برابر با نيمه شوال ۱۴۲۱ ق. در ۶۷ سالگي بدرود حيات گفت و در مسجد امام صادق (ع) که توسط معظم له در بيروت تأسيس شده بود به خاک سپرده شد.
|