هجوم مسلمانان به دمشق در سال 14 هجري قمري
مسلمانان در عصر خليفه اول (ابوبكر بن ابي قحافه) پس از پيروزي هايي كه در نبرد با مسيحيان و سپاهيان روم در جبهه هاي غرب و مناطق شام، همانند أجنادين، بُصري و مرج صُفّر به دست آورده بودند، نيروهاي خويش را براي نبرد با مدافعان شهر بزرگ و تاريخي دمشق (مركز شام) متمركز كردند. آنان در شانزدهم محرم سال 14 قمري به دمشق هجوم آورده و آن را از چند سو به محاصره خويش در آوردند.
مدافعان شهر، تمامي درهاي شهر را بر روي مسلمانان بسته و در داخل شهر سنگر بندي كرده و آماده نبرد با مسلمانان شدند.
خالد بن وليد از سوي ابوبكر، فرماندهي مسلمانان مبارز منطقه شام را بر عهده داشت و به مدت شش ماه، اين شهر را در محاصره خويش نگه داشت.
سرانجام با آنان معاهده اي بست و طي صلحنامه اي آن را به سوي مسلمانان گشود. در همان ايام، ابوبكر از دنيا رفته و عمر بن خطاب جانشين وي گرديد. نخستين اقدامات عمر بن خطاب بركناري خالد بن وليد از فرماندهي سپاه شام و نصب ابوعبيده جراح به جاي وي بود. ولي ابوعبيده، به خاطر مصالحي امارت و فرماندهي خويش را تا پايان فتح دمشق پنهان نگه داشت.
فتح دمشق در ماه رجب سال چهاردهم قمري، در عصر عمر بن خطاب به وقوع پيوست و اين واقعه، ضربه سنگيني بر امپراتوري روم شرقي وارد ساخت و زمينه مناسبي براي پيشرفت هاي بعدي مسلمانان گرديد.

تدوين تاريخ اسلامي در سال 16 هجري قمري
از هنگامي كه رسول خدا(ص) از مكه معظمه به مدينه منوره هجرت كرد و با هجرت سرنوشت ساز خود حيات تازه اي به دين اسلام و مسلمانان بخشيد، آن حضرت دستور داد كه هجرت را مبدأ تاريخ اسلام قرار دهند. بدين گونه كه تاريخ اسلام را با ماه قمري تعيين مي نمودند و مي گفتند: نخستين ماه هجرت، دوّمين ماه هجرت، سوّمين ماه هجرت و هيمن طور بقيه ماه ها. اين روال تا عصر خلافت عمر بن خطاب ادامه داشت و در زمان وي به عنوان تاريخ رسمي اسلام، تدوين و ابلاغ گرديد.
در عصر خليفه دوم برخي از استانداران ايالت هاي اسلامي و بعضي از دور انديشان مدينه منوره، لزوم انتخاب تاريخ ويژه اي براي مسلمانان (به صورت سالانه) را بارها به اطلاع خليفه رسانيده و وي را متوجه اين ‌أمر مهم نمودند.
عمر بن خطاب تصميم گرفت براي مسلمانان تاريخ ويژه اي تدوين نمايد.
بدين لحاظ تعدادي از صاحب نظران مهاجر و انصار را گرد آورد و با آنان در اين باره به گفت و گو نشست.
در آن جمع، برخي سال تولد پيامبر اكرم(ص)، برخي سال بعثت آن حضرت و برخي سال رحلت آن حضرت را به عنوان مبدأ تاريخ اسلام پيشنهاد كردند.
هم چنين برخي از ديگر انديشان، تاريخ رومي (ميلادي) و عده اي از آنان، تاريخ فارس (فُرس قديم) را يادآوري كردند. اما امير مؤمنان علي بن ابي طالب(ع) نيز كه در آن نشست حضور داشت، پيشنهاد كرد: به خاطر اهميت هجرت پيامبر اسلام(ص) از مكه به مدينه، آن را مبدأ تاريخ اسلام قرار دهند. عده اي از حاضران، از جمله خليفه وقت، پيشنهاد امير مؤمنان(ع) را اصلح دانسته و همان را تأييد نمودند و عمر بن خطاب دستور داد كه از آن پس هجرت پيامبر(ص)، مبدأ تاريخ اسلامي قرار گيرد.
آن گاه، درباره ابتداي سال قمري كه از چه ماهي از ماه هاي عرب آغاز گردد، گفت و گو شد و در اين باره نيز پيشنهادهاي متعددي ارائه گرديد. سرانجام عمر بن خطاب به پيشنهاد عثمان بن عفان كه معتقد بود اول محرم را، نخستين روز سال بدانند، ترتيب اثر داد و فرمان داد كه ماه محرم، نخستين ماه سال هجري قمري باشد.
با اين حساب، هجرت پيامبر(ص) در آغاز سومين ماه سال اول هجري قمري واقع گرديده است.

درگذشت آيت اللّه سيّد مهدي خوانساري در سال1391هجري قمري
آيت اللّه سيّد مهدي خوانساري ازعلماي معروف قرن اخير در سال1391هجري قمري در شهر كاظمين بدرود حيات گفت. اوفقيهي مجتهد، محدثي پرآوازه و آگاه به علوم اسلامي بود. ايشان درنجف اشرف نزد بزرگاني چون آيت الله ناييني خارج فقه و اصول را آموخت و بعد ازكسب درجه اجتهاد به تدريس و تأليف پرداخت. ازآيت الله سيد مهدي خوانساري آثارارزنده‎اي بجاي مانده است كه ازآن ميان اَحسَنُ الوَديعه شهرت بيشتري دارد.« اَحسَنُ العَطيّه و فهرست عُيون الاَخبار»ازديگركتابهاي مهم ايشان محسوب مي شوند.

تولد يوسف كلاهدوز ازسرداران سپاه پاسداران انقلاب اسلامي در سال 1325 هجري شمسي
يوسف كلاهدوز ازسرداران سپاه پاسداران انقلاب اسلامي در سال 1325 هجري شمسي در قوچان متولد شد. كلاهدوز ازجواني همواره سعي داشت فرهنگ غني اسلامي را درمحيط زندگي اجتماعي خود و ديگران گسترش دهد. شهيدكلاهدوز پس ازپيروزي انقلاب اسلامي با عزمي راسخ‎تر به راه خود ادامه داد. او بعد ازآغاز جنگ تحميلي رژيم بعثي عراق عليه جمهوري اسلامي ايران به جبهه‎هاي جنگ شتافت و سرانجام به فيض شهادت نائل آمد و بعنوان سردار حماسه ثامن الائمه نامش جاويدان شد.

خروج نیروهای انگستان و فرانسه از کانال سوئز در سال1956ميلادي
انگلستان و فرانسه با خارج كردن نيروهاي خود از منطقه كانال سوئز در سال1956ميلادي به تجاوزات خود به اين منطقه خاتمه دادند. بعد از حملات رژيم اشغالگر قدس به شبه جزيره سينارو تخريب بسياري ازتأسيسات بندري كانال سوئز دو دولت انگليس و فرانسه نيزعليه مصرعمليات مشترك خود را آغازكردند. آنان كه ازملي شدن كانال سوئز بدستورمجال عبدالناصررئيس جمهورمصرناخشنود بودند همزمان به اين كشور حمله كردند. اين ماجرا با وساطت سازمان ملل خاتمه يافت.