به گزارش شبكه اطلاع رسانی اجتهاد، در این نشست تخصصی دكتر محمد حسن ضیائی فر، دبیر عملی نشست اظهارداشت: در طول چند دهه اخير مصادیق بسیاری از توهین ها به مقدسات مسلمانان، جهان اسلام را آزار داده و موجب شده واكنش ها سیاسی و حقوقی مختلفی در این قضایا داشته باشند.
دبیر كمیسیون حقوق بشر اسلامی افزود: با هر بار توهین و اهانت به مقدسات، اعتراضاتی از سوی محافل سیاسی، اجتماعی، فقهی و حكومتی جامعه مسلمانان بلند میشود، ولی هیچ یك در محكومیت قطعی این وقایع موثر نیست و باز جهان اسلام، شاهد تكرار این اهانت ها است.
وی افزود: متاسفانه تاكنون كار عمیق، عالمانه و بر اساس توجه به ابعاد سیاسی، اجتماعی، فقهی، حقوقی و بین المللی این وقایع صورت نگرفته است و در این حیطه تولید علمی وجود ندارد؛ بنابراین زمینه برای سوء استفاده دشمنان فراهم شده است.
ضیائی فر با اشاره به اهداف برگزاری این نشست تخصصی خاطرنشان كرد: بررسی دقیق و عالمانه از سوی اساتید فقه و حقوق بر مسئله توهین به مقدسات دینی، شفاف سازی دیدگاه های بین المللی در این عرصه، نقد و بررسی قوانین، قطعنامه ها و منشور های ملل متحد، آشنایی با دیدگاه های مسیحیت و یهودیت در مسئله توهین به مقدسات دیگران از جمله مهمترین اهداف برگزاری این نشست به شمار میرود.
دكتر علی خرم، استاد دانشكده روابط بین الملل نیز در این نشست با اشاره به ماده 18 اعلامیه جهانی حقوق بشر اظهارداشت: این اعلامیه در سال 1327 شمسی در مجمع جهانی مطرح گردید و تصریح می كند، هركسی حق دارد از آزادی فكر، وجدان و مذهب بهرهمند باشد.
وی افزود: اولین قطعنامه در مقابله با توهین به ادیان در سال 1378 شمسی توسط ایران و پاكستان به صورت مشترك در سازمان ملل مطرح شد كه در همان سال به تصویب رسید و در كمیسیون حقوق بشر ثبت و حتی كشورهای مسیحی و یهودی نیز این قطعنامه را امضا كردند.
* اسلام مظهر صلح و دوستی
خرم ادامه داد: در این قطعنامه سعی شده اسلام را مظهر صلح و دوستی معرفی كند و از این كه رسانه های غربی اسلام را ضد حقوق بشر و مدافع تروریسم معرفی كنند، جلوگیری شود.
وی با اشاره به واكنش غرب در قبال این قطعنامه بیان داشت: نمونههایی در زمینه اجرای این قطعنامه توسط برخی كشورهای اروپایی به ثبت رسیده كه از جمله آنها می توان به دستگیری و دادگاهی شدن سه گروه مظنون به قرآن سوزی در 11 سپتامبر 2010 میلادی در انگلیس و جلوگیری از انتشار كتاب« جواهر مدینه» در سال 2008 میلادی كه توسط انتشارات راندم هاوس به چاپ رسیده بود، اشاره كرد.
استاد دانشگاه روابط بین الملل ادامه داد: برخی كشورهای غربی تحت سلطه استكبار، نظرات مخالفی در زمینه قطعنامه توهین به ادیان دارند، همچنین در سالهای اخیر استكبار تلاش می كند از امضا كردن این قطعنامه توسط اكثر كشورها جلوگیری نماید.
* شیفتهای برنامهریزی شده صهیونیسم بینالمللی
وی تصریح كرد: اگر در سال های 2001 تا 2006 میلادی از 192 كشور، بیش از 120 كشور موافق این قطعنامه بودند، امروز تنها 86 كشور و شاید كمتر از این مقدار، موافقاند، اما اغلب كشورها به دلیل برخی شیطنت های برنامه ریزی شده از سوی صهیونیسم بین المللی، رای مخالف یا ممتنع می دهند.
خرم در پایان خاطرنشان كرد: امروز بسیاری از كشورهای غربی این قطعنامه را مخالف آزادی بیان و در راستای تقویت قوانین ارتداد و اعدام در كشورهای اسلامی می دانند!
منبع: حوزه نیوز