روزنامه بریتانیایی دقایقی پس از انتشار اسامی برندگان نوبل شیمی امسال نوشت: فریزر استادرت شیمی دان اسکاتلند از دانشگاه نورث وسترن آمریکا، برنارد فرینگا شیمی دان هلندی در دانشگاه گرونینگن این کشور و ژان پیر ساونج شیمدان سرشناس فرانسوی به دلیل «طراحی و ساخت ماشین آلات مولکولی» موفق به جلب نظر هیأت داوران جایزه نوبل شده و خود را در تاریخ جاودانه کردند.
نوآوری آنها شامل خلق انواعی از ماشین آلات است که به طور طبیعی توسط مردم مورد استفاده قرار می گیرد، مانند موتورها، خودروها و یا خرد کننده دانه های قهوه البته با یک تفاوت بزرگ و آن اینکه این ماشین آلات در ابعاد نانویی هستند و بر پایه مولکولهایی ساخته شده اند که از موی انسان هم کوچکترند.
آکادمی علوم سلطنتی سوئد در این باره نوشت: ماشین آلات مولکولی در تولید مواد جدید، حسگرها و سیستمهای ذخیره سازی انرژی کاربرد زیادی خواهند داشت.
ایندیپندنت در ادامه نوشت: جرقه این نگرش در سال ۱۹۸۳ زده شد و آن زمانی بود که ژان پیر ساونج شیمدان سرشناس فرانسوی موفقیت بزرگی در مرتبط ساختن دو مولکول در یک زنجیره به دست آورد.