هجرت حضرت امام خميني(ره) از عراق به كويت تحت فشار رژيم بعثي عراق (1357 ش)
پس از تبعيد امام خميني(ره) به نجف، ايشان باز هم فريادهاي حقطلبانه و ظلم ستيز خود را عليه رژيم، از طريق سخنراني، ارسال پيامهاي كتبي و شفاهي به گوش ملت ايران ميرساندند و بدين وسيله ماهيت بيدادگري و فساد و وابستگي رژيم را افشا و آشكار ميساختند. امام در حوزه علميه نجف به تدريس فلسفه سياسي حكومت اسلامي، تحت عنوان ولايت فقيه، همراه با دروس فقه و اصول پرداختند و شاگرداني برجسته و همفكر تربيت كردند. ثمره مجموعه اين فعاليتها، باعث آگاهي و رشد سياسي روزافزون همه اقشار، اعم از تحصيلكردهها، روحانيان، بازاريها، شهريها، روستاييها و... گرديد. از اين رو، رژيم طاغوتي ايران، با اعزام هيئتي به بغداد و مذاكره با مقامات عراقي، خواهان ايجاد محدوديت براي امام بود. تا آنجا كه منزل ايشان در نجف، در دوم مهر 1357 ش توسط نيروهاي امنيتي عراق محاصره شد و رفت و آمدها، محدود و كنترل گرديد. پس از اين كه دولت بعثي عراق، رهبر كبير انقلاب اسلامي، حضرت امام خميني را از فعاليتهاي سياسي و مذهبي بر ضد رژيم شاه در كشور عراق منع كرد، ايشان نجف را به قصد اقامت در كشور كويت ترك نمود. اما دولت كويت براي حفظ روابط خود با رژيم شاه از ورود امام به اين كشور جلوگيري كرد. بنابراين امام پس از توقفي كوتاه در مرز بصره، به بغداد رفته و روز ديگر عازم پاريس شدند.
آغاز عمليات "ظفر 2" در منطقه كركوك عراق توسط سپاه (1366 ش)
عمليات ظفر 2، در تاريخ دوازدهم مهر 1366ش، با رمز مبارك لبيك يا حسين(ع)، در منطقه عملياتي شهر كِفري در استان كركوك عراق، به منظور پاسخگويي به شرارتهاي رژيم بعث عراق در بمباران شيميايي و ويران ساختن روستاهاي كردنشين استانهاي شمالي عراق و نيز با هدف انهدام تأسيسات نظامي و اقتصادي عراق آغاز گرديد. رزمندگان تحت امر قرارگاه رمضان، متشكل از نيروي زميني سپاه و لشكر 9 بدر مجلس اعلاي انقلاب اسلامي عراق در نخستين ساعات عمليات، ارتفاعات مهم منطقه را به تصرف خود درآوردند و نيروهاي دشمن را متلاشي نمودند. رزمندگان لشكر 9 بدر با يك مانور پرتحرك، پس از وارد آوردن تلفات و خسارات سنگين، قرارگاههاي دشمن را تصرف كرده و جادههاي مهم منطقه را به كنترل خود درآوردند. همچنين در اين عمليات ضمن كشته و زخمي كردن بيش از پانصد تن از قواي بعث، دهها دستگاه تانك و نفربر و سلاحهاي نيمه سنگين منهدم گرديد.
درگذشت استاد "مرتضي خلج اسعدي" محقق و مترجم معاصر (1375 ش)
استاد مرتضي خلج اسعدي در سال 1331 ش در تهران به دنيا آمد و پس از اخذ مدرك كارشناسي ارشد رشته مطالعات بينالمللي از دانشگاه تهران، به كار تحقيق و ترجمه پرداخت. او همراه با كميته تأليف و ترجمه ستاد انقلاب فرهنگي، به تأليف و تدوين دايرةالمعارفي در معرفي كشورهاي مسلمان پرداخت. استاد خَلج اسعدي علاوه بر فعاليت در تدوين دايرةالمعارف جهان اسلام، در بسياري از زمينههاي ديگر همچون مقاله نويسي و ويرايش فعاليت ميكرد. مرتضي خلج اسعدي پس از پايان دوره دكتراي تاريخ و تمدن ملل مسلمان، به تدريس در دانشگاه تهران پرداخت. انجمن آثار و مفاخر فرهنگي در مرداد 1375ش در مراسمي از فعاليتهاي فرهنگي استاد خلج اسعدي قدرداني كرد. نگارش بيش از يكصد مقاله براي دايرةالمعارف تشيع و دانشنامه جهان اسلام و مجلات نشردانش، معارف حكمت، كيهان فرهنگي و آينه پژوهش، از ديگر خدمات علمي اين محقق و مترجم معاصر ميباشد. همچنين كتب بيتالمقدس، جنگهاي صليبي، ايران، اسلام و تجدد و... از جمله آثار اوست. مرتضي خلج اسعدي در 44 سالگي درگذشت.
نمایندگی (بی-بی-سی) در ایران تعطیل شد و رئیس و کارمندان آن اخراج شدند.(1352ش)
سخنگوی دولت اعلام کرد علت این تصمیم روش دشمنانه ای است که رادیومزبور علیه ایران اتخاذ کرده است
اولين دسته محصلين كه تعداد آنها يكصد و ده نفر بودند براي انجام تحصيلات عاليه در رشته هاي مختلف به اروپا اعزام شدند.(1307ش)
كليه اين محصلين از مدارس متوسط ايران كه تحصيلات آن مورد قبول دولت فرانسه بود ديپلم گرفته بودند.
روز ملي و روز وحدت دو آلمان (1990م)
جمهوري فدرال آلمان، بعد از جنگ جهاني دوم به دو بخش شرقي و غربي تقسيم گشت و هر كدام به بلوك شرق و غرب ملحق شدند. آلمان شرقي حكومت كمونيستي را پذيرفت و آلمان غربي، داراي حكومت جمهوري فدرال گرديد. اما مهمترين تحول اروپا در سال 1990م، كه از دگرگونيهاي دنياي كمونيست سرچشمه گرفت، سقوط رژيم كمونيستي آلمان شرقي و وحدت آلمان شرقي و غربي بود كه تا اواخر دهه 1980م رؤيايى تحققناپذير به نظر ميرسيد. مقدمات اين اتحاد با پيروزي حزب دموكرات مسيحي در نخستين انتخابات آزاد آلمان شرقي فراهم آمد و نخستين مرحله وحدت آلمان شرقي و غربي با وحدت اقتصادي و پولي دو بخش آلمان در اول ژوئيه 1990م تحقق يافت. دولت شوروي نيز در ازاء يك رشته تضمينهاي سياسي و امتيازات اقتصادي با وحدت آلمان شرقي و غربي موافقت كرد و حتي ادامه عضويت آلمان واحد در سازمان پيمان آتلانتيك شمالي، ناتو، را هم پذيرفت. آلمان واحد سرانجام پس از 45 سال جدايى با قريب هشتاد ميليون نفر جمعيت، در روز سوم اكتبر سال 1990م پا به عرصه وجود نهاد و در نخستين انتخابات سراسري آلمان كه روز دوم دسامبر آن سال برگزار شد، هلموت كُهْل صدر اعظم آلمان غربي كه قهرمان وحدت اين كشور شناخته ميشد، با اكثريت عظيمي به پيروزي رسيد. از اين پس، آلمان به يكي از ناسيوناليستترين دول اروپايي تبديل گرديد كه ميتواند در سرنوشت و آينده اروپا، ايفاگر نقش تعيين كننده باشد.
پرتاب اولين موشك ساخت انسان به فضا (1942م)
وِرْنِر فون براوْنْ، يكي از كارشناسان موشكهاي فضايى آلمان بود كه در ابتدا درباره ساختن وسيلهاي براي دستيابي به فضا و به ويژه ماه تحقيق ميكرد. با آغاز جنگ جهاني دوم، ارتش آلمان او را به خدمت گرفت و امكانات لازم براي ساخت موشك را در اختيار او قرار داد. پس از آن تصميم گرفته شد اراضي مناسب براي آزمايشهاي نخستين موشك ارتش آلمان مهيا گردد تا اينكه يك جزيره دور افتاده در درياي بالتيك انتخاب شد. اين جزيره مدتي بعد، در سال 1935م، به صورت نخستين پايگاه موشكي آلمان درآمد و هفت سال بعد تبديل به مكاني شد كه 15 هزار دانشمند آلماني، روز و شب در آنجا ساخت و تكميل موشك را دنبال ميكردند. در نهايت در تاريخ سوم اكتبر 1942م، موشكي به طول 14 متر، مركب از 50 هزار قطعه دقيق و محاسبه شده به وزن تقريبي سيزده تن، با سرعت فوق صوتِ دو هزار متر در ثانيه، در ميان شعلههاي جهنمي آتش و با صدايى مهيب، آسمان را شكافت. نقطه اوج اين موشك، 90 كيلومتر بود و فاصله 180 كيلومتر را تا فراز درياي بالتيك با موفقيت پيمود و سپس به زمين سقوط كرد. اين موشك كه از همان تاريخ تحت عنوان 04- A معروف شد، محصول كار وِرنِر فون بِراوْنْ بود. هر چند اين اختراع، در نظرِ اولِ مخترعِ آنْ براي مقاصد علمي ايجاد شده بود ولي آزمايش موفق آن، سرآغاز استفاده ضد بشري از اين موشك و موشكهاي بعدي گرديد و انسانهاي بيشماري را به خاك و خون كشيد.