صدور اولين قطعنامه شورای امنيت سازمان ملل در خصوص جنگ عراق با ايران (1359 ش)

در تاريخ سوم مهر 1359 ش، چهار روز پس از آغاز جنگ تحميلي، دبير كل سازمان ملل به شوراي امنيت اطلاع داد كه به رغم كوشش‏هاي به عمل آمده براي توقف حملات، جنگ ميان ايران و عراق در زمين، دريا و هوا ادامه يافته و خسارات جاني و مالي به بار مي‏آورد. از اين رو وي پيشنهاد كرد شوراي امنيت، مسأله را با فوريت رسيدگي كند. سرانجام اين جلسه در روزهاي چهارم تا ششم مهرماه آن سال تشكيل شد و طرح صدور قطعنامه‏اي در اين زمينه به اتفاق آرا تصويب شد، تا اين كه قطعنامه 479 به عنوان اولين قطعنامه شوراي امنيت درباره جنگ عراق با ايران صادر گرديد. در اين قطعنامه، ضمن اظهار نگراني عميق درباره وضعيت رو به گسترش جنگ ميان دو طرف، از ايران و عراق خواسته شده بود كه مناقشه خود را از راه‏هاي مسالمت‏آميز و طبق اصول عدالت و حقوق بين‏الملل حل نمايند. در اين ميان، جمهوري اسلامي ايران در اظهار نظر راجع به اين قطعنامه، با اعلام نقض مكرّر عهدنامه 1975 الجزاير توسط عراق و قصد و نيت عراق به تشديد اقدامات خصمانه در مقابل خويشتنداري ايران، تصريح كرد كه عراق با برپا كردن يك جنگ تجاوزكارانه در داخل سرزمين ايران و حمله به مراكز حساس كشور براي جمهوري اسلامي، راهي جز دفاع از خود براي حفظ حاكميت جمهوري اسلامي باقي نگذارده است. جمهوري اسلامي ايران همچنين اعلام كرد مادام كه عراق، تماميت ارضي و حاكميت ما را زير پا گذاشته و مأموران عراق در داخل مرزهاي ما به اقدامات تجاوزكارانه و خرابكارانه مبادرت مي‏ورزند، قطعنامه نمي‏تواند مورد قبول ايران واقع شود و هيچ فايده‏اي در مذاكره مستقيم يا غير مستقيم در مورد منازعه بين دو كشور نمي‏بينيم. قطعنامه 479 به دليل آن كه هيچ اشاره‏اي به متجاوز و آغازگر جنگ نداشته و دو طرف را به يك اندازه مورد خطاب قرار داده، به عنوان ظالمانه‏ترين و غيرعادلانه‏ترين قطعنامه شورا در مورد جنگ عراق عليه ايران به شمار مي‏رود.

سقوط سوسنگرد توسط دشمن متجاوز بعثي (1359 ش)

در زمان جنگ ارتش عراق ۳ بار برای تصرف سوسنگرد تلاش کرد که با مقاومت شدید مردم مواجه گردید ولی در حمله سوم شهر در محاصره ارتش عراق قرار گرفت. با حمله عراق در ۳۱ شهريور، عناصر تيپ ۳ زرهي لشکر ۹۲ اهواز، مستقر در پاسگاه صفريه و سوبله، نتوانستند حملات دشمن را دفع کنند و به ناچار به عقب رانده شدند. لشکر ۹ مکانيزه عراق کم کم به محور سوبله، تنگه چزابه و ارتفاعات الله اکبر مي رسيد. عراقي ها موفق شدند روي رودخانه کرخه و رميم پل شناور نصب کنند. به اين ترتيب بستان به طور کامل سقوط کرد و عراقي ها از شمال و غرب وارد شهر شدند. آن ها با پيشروي در محور بستان – سوسنگرد اين شهر را از سمت غرب مورد تهديد قرار دادند. علاوه بر اين عراقي ها در جنوب کرخه و از محوه نشوه، کوشک، طلائيه و جفير وارد ايران شده و در اين محور رو به شمال پيشروي کرده و به کرانه جنوبي کرخه کور رسيده بودند. آنها با عبور از کرخه کور، به قصد تصرف حميديه و سوسنگرد در دو ستون پيشروي کردند. به حاشيه جنوبي حميديه و سوسنگرد رسيدند. دشمن پس از شکستن مقاومت مدافعان اندک ( پاسدار و ژاندارم ) آن در ۶ مهر ماه سوسنگرد را اشغال کرد.

• بر اثر تنزل پوند كميسيون اسعار خارجي قيمت پوند را از 90 قران به 68 قران تنزل داد.(1310ش)

• دكتر احمد متين دفتري از طرف رئيس الوزراء به سمت وزارت دادگستري معرفي شد. (1315ش)

• عبدالله ياسائي مديرعامل باشگاه هواپيمايي شد. (1318 ش)

• ژنرال ويول فرمانده قواي انگلستان در هند وارد تهران شد. (1320 ش)

• دكتر مصدق، حائري زاده، صالح، دكتر هدايتي، دكتر علوي، حسين مكي دولت رزم آرا را به علت تعلل در استيفاي حقوق ملت ايران و عدم اجراي قانون 29 مهرماه 1326 در مورد نفت جنوب استيضاح نمودند(1329 ش)

نزول سوره‏ ي دهر در شأن امام علي(ع)، حضرت زهرا(س) و امام حسن و امام حسين(ع) و روز خانواده

پس از آن كه امام علي(ع) و حضرت زهرا(س) براي برآوردن حاجت خويش، سه روز روزه را نذر كرده بودند و نوبت به اداي آن رسيد، در سه روز متوالي مسكين و يتيم و اسيري به دَرِ خانه‏ي آن‏ها آمد و غذايى طلب كرد. آن بزرگواران نيز غذاي خود را به آن‏ها داده و خود با آب، افطار نمودند. اين خانواده‏ي كريم در مقابل اين عمل، هيچ جزايي را از افراد نخواستند و اجرِ خود را از خدا طلبيدند. در اين هنگام بود كه وحي بر پيامبر اكرم(ص) نازل شد و سوره‏ي دهر يا انسان در شأن امام علي(ع) و حضرت زهرا(س) نازل گرديد.

آغاز سلطنت رسمي "پتر كبير" امپراتور معروف روسيه (1689م)

پتر كبير، تزار بزرگ و معروف روسيه، در 12 مارس سال 1672م در مسكو به دنيا آمد. در 29 آوريل 1782 به سلطنت رسيد ولي نيابت سلطنت بر عهده خواهرش سوفي قرار گرفت. پس از آن كه خواهرش به نيابت سلطنت رسيد، او را به قريه‏اي در نزديك مسكو فرستاد كه اين امر باعث تربيت روحي و اخلاقي پتر شد. خواهر پتر درصدد تقويت حكمراني خود بر روسيه تا پايان عمر بود ولي از پتر شكست خورد و پتر پس از اين واقعه در 27 سپتامبر سال 1689م رسماً به سلطنت نشست. وي تصميم گرفت تا مردم عقب مانده كشور خود را به سوي تمدن غربي، رهبري كند. بنابراين با يورش به امپراتوري عثماني و ديگر كشورهاي غرب، در اخذ و فراگيري فنون و مهارت‏هاي آنان تلاش نمود. او هم‏چنين تعداد زيادي از هنرمندان و صنعت گران كشورهاي غرب را به روسيه آورد و آنان را به كار گمارد. هرچند در اواخر سلطنت پتركبير، روسيه يكي از ممالك بزرگ و قدرت‏مند به شمار مي‏رفت اما در اخلاق واقعي و صفات و روحيات ملي و طبيعي افراد، تغيير فوق‏العاده‏اي حاصل نشده بود. پتر كبير سرانجام در 28 ژانويه سال 1725م در 53 سالگي به مرض ذات‏الريه درگذشت و كاترين اول، همسر وي، به پادشاهي دست يافت. (ر.ك: 28 ژانويه)