بيني يكي از مهم‌ترين اعضاي بدن در حفظ سلامت است كه داراي فيزيولوژي بسيار پيچيده‌اي است و وظايفي از قبيل حس بويايي ، تنظيم دما ، تنظيم رطوبت ، تصفيه ذرات هوا و ايفاي نقش در تكلم را به عهده دارد.
امروزه بسياري بدون هيچ گونه آگاهي نسبت به اين عضو بدن، صرفا به دليل نازيبا بودن بيني يا بيشتر زيبا شدن راضي مي‌شوند براي اصلاح و زيبايي زير تيغ جراحي بروند، بي‌آن‌كه اطلاعاتي از عواقب پس از عمل جراحي داشته باشند.
دكتر علي اصغر پيوندي، جراح و متخصص گوش و حلق و بيني در گفتگو با «جام‌جم» ، مهم‌ترين عملكرد بيني را ايجاد راه هوايي براي تنفس طبيعي عنوان كرده و مي‌گويد: كوچك‌ترين تغيير در مجراي تنفسي بيني، مي‌تواند موجب مقاومت قابل ملاحظه‌اي در برابر عبور هوا شود به طوري كه اگر قطر مسير عبور هوايي تنفسي از راه بيني به نصف كاهش پيدا كند، مقاومت هوايي بيني 16 برابر مي‌شود.
وي خاطرنشان مي‌كند: تنظيم دماي هوا، زماني صورت مي‌گيرد كه هواي استنشاقي از روي سطح بيني كه حاوي شبكه غني مويرگي است، مي‌گذرد كه صرف نظر از حرارت هواي تنفسي، دماي هوا در حلق به ندرت بيش از 4 درجه نسبت به دماي طبيعي بدن نوسان دارد.
به گفته اين عضو هيات علمي دانشگاه علوم پزشكي شهيد بهشتي، بيني نقش مهمي در تكلم دارد و موجب افزايش رزونانس (تشديد) صدا مي‌شود به طوري كه در موقع گرفتگي بيني، صداي «ميم» به صورت «با» و صداي «نون» به شكل «دال» ادا مي‌شود.
تنفس حياتي‌ترين عملكرد زندگي است كه نتيجه آن رسيدن اكسيژن به بافت‌هاي بدن است و هنگامي كه تنفس از مسير طبيعي خود از راه بيني منحرف شود، عوارض آن تمام بافت‌هاي بدن را تحت تاثير قرار مي‌دهد و شخصي كه تنفس از راه بيني را از دست بدهد نه تنها در زندگي فردي بلكه در زندگي اجتماعي‌اش نيز دچار مشكل مي‌شود.
اين جراح پلاستيك بيني با اشاره به اين كه بي‌حالي، خواب آلودگي، كسالت، بي‌حوصلگي و عصبي بودن از عوارض اختلال در تنفس به شمار مي‌رود، مي‌افزايد: محروميت از تنفس بيني مي‌تواند خشكي مجاري تنفسي و ضعف سيستم دفاعي را نيز در پي داشته باشد.
دكتر پيوندي با بيان اين كه تنفس دهاني مزمن باعث مي‌شود تا دندان‌ها جرم گرفته، زبان خشك و شخص دچار بوي بد دهان شود، مي‌گويد: تنفس دهاني مي‌تواند سبب ايجاد خشكي، زخم و درد در ناحيه حلق و در نتيجه ايجاد توده در گلو شود.
وي دو علت شايع مشكلات تنفسي در بيماران داوطلب جراحي پلاستيك بيني را انحراف تيغه بيني و رشد بيش از اندازه شاخك‌هاي بيني دانسته كه همزمان با جراحي پلاستيك بيني قابل اصلاح هستند، ولي علت سومي كه شامل پوليپ‌هاي بيني و سينوزيت مزمن است، لازم است در مرحله جداگانه‌اي، پيش از انجام جراحي پلاستيك بيني، ‌تحت درمان مناسب قرار بگيرد.
به گفته اين پزشك متخصص، جراحي پلاستيك بيني را مي‌توان جزو چند جراحي شايع در جهان دانست، چرا كه بيني عضوي مركزي در صورت محسوب مي‌شود كه هرگونه اشكال و ناهنجاري در آن مي‌تواند بقيه اعضاي صورت را تحت تاثير قرار دهد به همين دليل بسياري از بيماران پس از انجام عمل جراحي بيني خود احساس مي‌كنند بقيه اعضاي بدنشان نيز دستكاري شده است و برعكس اگر جراحي موفقيت‌آميز نباشد، تناسب تمام قسمت‌هاي صورت به هم مي‌ريزد.

عوارض جراحي
دكتر پيوندي عواض جراحي بيني را به دو دسته تقسيم كرده و مي‌افزايد: در عوارض تنفسي معبر عبور هوا، پس از عمل تنگ مي‌شود و فرد مجبور مي‌شود مدام از دهان نفس بكشد و همين امر عاملي مي‌شود تا فرد دچار صدايي تو دماغي شود و به خاطر مشكلات چسبندگي بيني بايد به طور مداوم ترشحات بيني خود را پاك كند، اما عارضه دوم كه مربوط به ظاهر بيني مي‌شود به دليل كم يا زياد برداشتن بافت‌هاي بيني است و ممكن است در عمل جراحي، پرده‌هاي بيني بيش از حد كوچك شده باشد يا اين‌كه غضروف‌هاي نوك بيني بيش از حد كم شود كه باعث ايجاد چال‌هايي عميق مي‌شود.
وي اظهار مي‌كند: تجربه نشان مي‌دهد كه اغلب بيماران، علاقه‌اي به مصنوعي به نظر رسيدن بيني خود ندارند، چرا كه در جامعه ما پذيرش يك بيني طبيعي بزرگ قابل قبول‌تر از يك بيني جراحي شده كوچك است، بنابراين در جراحي‌هاي بيني بايد سعي شود حداقل دستكاري روي بيني صورت بگيرد و براي از بين رفتن عوارض نيز بايد از برداشتن بسيار بافت‌ها پرهيز كرد.
در هر صورت جراحي بيني با توجه به استقبال زياد از آن در جهان، همچون معادله‌اي چند مجهولي است كه بايد تمام فاكتورهاي لازم آن را در نظر گرفت و پس از عمل با پيگيري‌هاي صحيح، از عوارض جدي آن جلوگيري كرد.
همچنين بايد دانست كه انگيزه افراد از انجام چنين جراحي چيست، چون گاهي اوقات جوانان انگيزه‌اي كافي براي اين جراحي ندارند و صرفا به اصرار ديگران تن به آن مي‌دهند كه نمي‌تواند دليل توجيه‌كننده خوبي باشد.